به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، پنجمین جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان در حالی از 12 تا 22 بهمن سال 1368 برگزار شد که رقابت در بین آثار سینمایی شرکت کننده، بیش از دوره های پیش بود و بخش های متعددی به جشنواره اضافه شده بود. این دوره از جشنواره متشکل از هیات انتخابی با حضور عبدالله اسفندیاری، محمد علی حسین نژاد، محمدحسن حقیقی و علیرضا شجاع نوری بود و در بخش داوران بین الملل جشنواره نیز، نام هایی همچون سیروس طاهباز، اونات کوتلار، اوتمار گوتمن، اسوند یوهانسن و پنتی یوهانی کیونن فیلم ها را ارزیابی می کردند.
در پنجمین جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان، برخلاف دوره های پیشین که از دو بخش اصلی فیلم های دهه 80 و چشم انداز سال های دور تشکیل شده بود، با شش بخش مسابقه سینمای کودکان و نوجوانان، خارج از مسابقه سینمای کودکان و نوجوانان، به یاد یون پویسکوگویو، مروری بر فیلم های کودکان و نوجوانان(عباس کیارستمی)، ده سال سینمای کودک و نوجوان ایران و گذری بر فیلمخانه کودک و نوجوان مواجه می شویم که روند تکاملی جشنواره سینمای کودک و نوجوان را به منصه ظهور می رساند و به واسطه گوناگونی بخش های آن، از استقلال این جشنواره از جشنواره فیلم فجر در سال های بعد خبر می داد.
در این دوره جوایز فیلم ها و آثار بین الملل به چهار فیلم اهدا شد. فیلم «شعبده باز جوان» به کارگردانی والد بازدیکی از لهستان_ کانادا پروانه نقره ای بهترین فیلم بلند را دریافت کرد، فیلم «آدمک کارتونی» به کارگردانی مهرداد نعیمیان از کشور ایران پروانه نقره ای بهترین فیلم نقاشی متحرک را از آن خود کرد، پروانه نقره ای بهترین کارگردانی به شارن کارناک، کارگردان فیلم «سوآمی» از کشور هندوستان تعلق گرفت و نهایتا، پروانه زرین ویژه هیئت داوران به فیلم «تنهایی و کلوخ» به کارگردانی اسماعیل براری از کشور ایران رسید.
کارگردان فیلم «تنهایی و کلوخ» با نقل خاطره ای از ساخت این فیلم گفت: به خاطر موفقیت فیلم «عکس العمل»، بنیاد سینمایی فارابی از من دعوت کرد تا فیلم 35 میلی متری به نام «تنهایی و کلوخ» را بسازم و این فیلم هم در مسابقه جشنواره فیلم کن حضور داشت و در جشنواره فیلم کودک ایران نیز پروانه زرین بهترین فیلم جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان اصفهان درسال 68 را دریافت کرد.
وی همچنین بیان کرده است «تنهایی و کلوخ» فیلم خاصی بود و من خاطرهای از آن فیلم به یاد دارم مبنی بر اینکه ما هنگامی که آخرین پلان فیلم را که شامل عبور گله گوسفند از جلوی سه نوجوان فیلم بود، فیلمبرداری کردیم، هنگام عبور گله از صحنه، من متوجه شدم چیزی در صحنه باقیمانده است و برای من جالب بود که این سیاهی که در دل صحرا مانده، چیست؟ تصورم این بود که صحنه خراب شده و باید دوباره فیلمبرداری کنم اما هنگامی که دقت کردم متوجه شدم یک بره به هنگام عبورگوسفندان، به دنیا آمده و در صحنه مانده است! و این حادثه چنان برای گروه جالب بود که همه گروه این اتفاق را به فال نیک گرفتند.
در واقع، توجه به بافت سنتی ایران و لوکیشن های بکر روستایی در این سال ها همچنان محور توجه فیلم سازان ایرانی بود. زیرا احساس می کردند در بستر یک زندگی روستایی، می توانند به روایت ساده و صیممی از قصه خود ارائه دهند و کودکان و نوجوانان را نیز با فرهنگ های متفاوت ایران آشنا کنند.
در پایان ذکر این نکته حائز اهمیت است که جشنواره فیلم کودک و نوجوان پس از این دوره به عنوان جشنواره مستقل سینمایی فعالیت خود را ادامه داد.
انتهای پیام/