داود داودی در حاشیه نشست مقدمات ثبت رسمالخط زبان لکی در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در کوهدشت اظهار داشت: زبان لکی یکی از کهنترین زبانهای نو ایرانی است که دارای ادبیات و نمودهای زبانیِ غنی چون لاوَهلاوَه، چهلسِرو، شاهنامه، ضربالمثلها و چیستانهاست.
وی با بیان اینکه در 10 مرداد 96 در جلسهای که برای ثبت ملی آثار ناملموس فرهنگی کشور برگزار شد، زبان لکی به شماره 1438 به ثبت ملی رسید، افزود: زبان لکی کهنترین ادبیات ایران پس از ورود اسلام را دارد، سابقه اشعار منسوب به بهلولماهی به حدود 100 سال پیش از اولین شاعرانِ پارسیسُرا چون رودکی و بلخی میرسد.
سرپرست گروه پژوهشی ثبت ملی زبان لکی با اشاره به اینکه بسیاری از واژههای زبان لکی ریشه در پهلوی، پارسی باستان و اوستایی دارد، عنوان کرد: پراکنش جغرافیایی لکزبانها و لکتبارها در سراسر ایران است که این ظرفیت میتواند بهعنوان عاملی در جهت همبستگی ملی مورد توجه قرار گیرد و بیشترین جمعیت لکزبانان در زاگرس میانی تمرکز دارند.
وی با تأکید بر حفظ همبستگی اقوام ایرانی بیان کرد: برای محافظت و انتقال زبان لکی، لزوم ابداع یا پیشنهاد یک رسمالخط که مورد تأیید مجامع علمی باشد ضروریست، به همین دلیل پژوهشگران، ادبا و نویسندگان لک غرب کشور در کوهدشت گردآمدند تا بر روی یک رسمالخط واحد برای نگارش مصوتها و صامتهای این زبان به اجماع برسند.
این دکتری باستانشناسی خاطرنشان کرد: بر اساس نظرات حاضران در نشست، رسمالخط چند تن از پژوهشگران مورد تأکید قرار گرفت که از میان آنها در آینده رسمالخط واحدی برای زبان لکی معرفی میشود.
انتهای پیام/ ز