به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، ستون نویسهای روزنامههای ترکیه که در زبان ترکیه از آنان به عنوان «گوشه نویس» یاد میشود، نقش مهمی در هدایت افکار عمومی ترکیه و بالا رفتن میزان محبوبیت و فروش روزنامههای این کشور دارند. تسنیم هر هفته دو بار، گزیدههایی از مهمترین ستونهای روزنامههای ترکیه را به خوانندگان خود ارائه میدهد.
خطرات دلار برای امنیت جهان
عبدالله مراد اوغلو/ینی شفق
گذشته از امنیت داخل کشورها و ملل، امنیت کرهای که در آن زندگی میکنیم، از هر جهت برای همه ما اهمیت دارد. در سده بیستم در این جهان، دو جنگ بزرگ روی داد و چندین جنگ منطقهای کوچک و بزرگ. میلیونها نفر جان خود را از دست دادند و مجموع نتایج آن جنگها، ما را با کشورها و دولتهای سیری ناپذیر امپریالیست روبرو کرده که به بیماری چاقی مفرط دچار شدهاند اما چشم و دل آنها سیر نمیشود و مدام با حرص بیشتر به دنبال اهدافشان هستند.
در چنین جهانی است که دلار، به سلاح بزرگ آمریکا تبدیل شده و ترامپ، درست مانند کودکی که با دسته کنترل بازیهای کامپیوتری بازی کند، دکمه را میفشارد و همه را دچار مشکل میکند. چرا؟ چون سیستم اقتصادی نوین جهان بر اساس سیاستهای تسلیحاتی آمریکا پیش میرود و آمریکا مانند دیوهای دهشتناک حکایات "دده قورقوت" به نظر میرسد. ترامپ؛ به همه جهان، جنگ تجاری میپراکند تا این دیو، زنده بماند. جنگ تجاری با ترکیه نیز یکی از مثالهای همین رفتار است.
سخنان ترامپ در مورد تحمیل مالیاتها و تعرفههای سنگین گمرکی بر فولاد و آلومینیوم ترکیه، این را به خاطرم آورد که جان کانالی وزیر خزانهداری دولت ریچارد نیکسون، به متفقین آمریکا گفته بود: دلار، برای ما واحد پول است و برای شما واحد معضل!
مملکت دارد میسوزد
حسن جمال/ پایگاه تحلیلی T24
من تازه از تعطیلات برگشتهام. میخواستم چیزهایی بنویسم در مورد دریاهای آبی، اما واقعیت این است که مملکت دارد میسوزد. باید به یاد بیاوریم که سال میلادی جدید را در شرایطی آغاز کردیم که قیمت هر دلار آمریکا 3.7 لیره ترکیه بود و حالا این رقم به 7 لیره رسیده است. فقط توجه به همین نکته و تماشای خرد شدن واحد پول ملی ما، میتواند عمق فاجعه را نشان دهد.
ترکیه چگونه به این نقطه رسید؟ آیا همه چیز در یک لحظه روی داد؟ یا حرکت به سوی چنین وضعیتی، گام به گام و مرحله به مرحله بود؟ راهکار چیست؟ همه کسانی که ستونهای مرا میخوانند، میدانند نگاه و فکر من چیست و چه کسانی را مقصر میدانم.
واقعاً میخواستم پس از این تعطیلات طولانی، اعصابم همچنان آرام بماند، اما چنین چیزی ممکن نیست. برایم جالب است که حتی یکی از آن فعالان اقتصادی و صنعتی، که در نشست جناب داماد حضور داشتند، جرات نکرد بگوید: جناب وزیر! مملکت دارد میسوزد. راهکار شما چیست؟
مراد آلبایراک وزیر مالی و دارایی و داماد رئیس جمهور، سخنرانی میکرد و فعالان اقتصادی بزرگ ترکیه، مانند بلبلی که توت بخورد و منقارش به هم بچسبد، سکوت کرده و نگاهش میکردند.
سیاست خارجی ترکیه و مثلث نگرش ایدئولوژیک
اَرول مانیسالی/ جمهوریت
در سیاست خارجی و روابط خارجی ترکیه، تفاوت مهمی بین نگرش ایدیولوژیک و اقدامات عینی و فعلی وجود دارد. این تفاوتها گاهی به حدی میرسد که میبینیم هیچ ارتباطی بین نگرش ایدیولوژیک دولت و سیاست خارجی وجود ندارد. بگذارید اول از یک مثلث ایدیولوژیک صحبت کنم. بر این باورم که در سیاست خارجی ، سه نگرش و سه جبهه مختلف وجود دارد:
1.اسلام سیاسی.
2.لیبرالیسم غربگرا.
3.چپ ضدسرمایه داری.
آنچه میبینیم، سه جبهه و سه رویکرد فکری و ایدیولوژیک متفاوت است. اما آنچه در نهادها و تصمیمات و اقدامات آنها میبینیم، این واقعیت است که به خاطر منافع موقت، اهداف مشترکی بین آنها به وجود میآید.
به عنوان مثال از 2002 میلای به این سو، میبینیم که بین پیروان اسلام سیاسی و لیبرالهای غربگرا، همراهی و همکاری بسیار جدی در جریان است. این وسط، چپهای ضد سرمایهداری، هیچ جایی برای خود پیدا نکردهاند. جالب است که در نشست داووس 2018 در کمال تعجب همگان، چین از کاپیتالیسم جهانی حمایت کرد و در ضدیت و مخالفت با سیاستهای ترامپ، بر ضرورت تبعیت از الگوهای جهانی سرمایه، پافشاری کرد!
در ترکیه بین آن سه جبههای که برشمردیم، سه رویکرد دیگر در جریان است:
1.غربگراها.
2.آنهایی که مانند غربگراها عمل میکنند.
3.اسلامگرایان سیاسی.
غربگرایان در میدان عمل سیاسی با وجود گرایشهای آمریکایی، در انتخابات سال 2002 میلادی از حزب عدالت و توسعه حمایت کردند و سرمایهداران را نیز دور خود جمع کردند و چنین چیزی حزب اردوغان را به اقتدار رساند.
چرا ادلب مهم است؟
اوغوز چلیک کُل/ حریت
ادلب، آخرین بخش مناطقی است که در مذاکرات آستانه به عنوان منطقه عاری از تنش اعلام شده و هنوز در دست مخالفین اسد است. حالا هر روز شاهد انتشار اخباری هستیم که نشان میدهد دمشق به دنبال تدارک یک حمله بزرگ و تکمیل حاکمیت خود است. قطعاً اگر در ادلب جنگ بزرگی روی دهد، راه برای بحرانهای انسانی بزرگ هموار شده و دوباره موج جدیدی از آوارگان سوری راهی ترکیه میشوند.
پیش از آغاز بحران سوریه، جمعیت استان ادلب، یک میلیون و چهارصدهزار نفر بود، اما همه به آنجا گریختند و چنین تخمین زده میشود که حالا 3 میلیون نفر در ادلب ساکن شدهاند که یک سوم این جمعیت را کودکان تشکیل میدهند.
به همین خاطر، سازمان ملل در مورد جنگ در ادلب ابراز نگرانی کرده و اعلام شده که تعداد زیادی از غیرنظامیان در میدان کارزار، جان خود را از دست خواهند داد. سوریه به دنبال آن است تا به کمک ایران و روسیه و همچنین با همکاری نیروهای مسلح حزب اتحاد دموکراتیک کردها (PYD) کنترل ادلب را در دست بگیرد و در آستانه تدوین قانون اساسی جدید، از قدرت و ابتکار عمل بالاتری برخوردار باشد.
انتهای پیام/