به گزارش خبرگزاری تسنیم از امیدیه, رود مارون که در جنوب غربی ایران و در کنار روستای آبباران قرار دارد سالهاست که به آرامگاه ابدی جوانان خوزستانی تبدیل شده است.
جانسپردنهای بیشمار در بستر آن نه تنها به افسانه ساکنان بالادستیاش(که روایت جوشش آن از خون اژدهای حافظ قبیله است) ضربه زده که وجه تسمیه آن به "سرچشمه حیات" را تخریب و آن را به خونخواری بزرگ در افکار عمومی تبدیل کرده است.
تحفههای پشت سرهم از پیکر فرزندان سرزمینهای حاشیهای مارون, عقیده بومیان مبنی بر خشمگین و وحشیبودن آن را تقویت و این تصور را در ذهنها به وجود آورده که مارون از خون تغذیه میشود و بدون آن رو به افول میگزارد.
مارون تبدیل به قربانگاه محرومین منطقه شده است
سه مغروق در سهماهه نخست امسال از مناطق اطراف امیدیه گویای همین مسئله و علت تقویت این تصور(وحشی بودن مارون) است.
در میان بیشمار عوامل طبیعی خطرساز این رود البته نباید از سهم مسئولان مغفول در این کشتار غافل شد و مطالبه برای به امنیت رساندن آن تا حصول نتیجه را باید پی گرفت.
حجتالاسلام محمدیفخر امام جمعه بخش جایزان(از توابع امیدیه) سال گذشته در پی غرق شدن مجید بیژنی و برادرزاده خردسالش در مارون گفته بود: مارون تبدیل به قربانگاه مردم محروم منطقه شده است, مگر احداث یک کانال در این رودخانه کم عمق چقدر هزینه دارد که انجام نمیشود؟ ما تا حل شدن مشکل تلاش کرده و برای احقاق حقوق محرومان منطقه فریاد خواهیم کشید.
تازهترین قربانیان مارون
رستم اولیا جوان 21 ساله که از اهالی سرجولکی آغاجاری است جدیدترین قربانی تاب(اسم قدیم مارون) است که تلاشها برای یافتن او هنوز ادامه دارد.
شاکر یاریپور دبیر کامپیوتر مدارس امیدیه قربانی ماه پیش مارون است که پس از جوان 27 ساله ماهشهری که در روزهای ابتدایی سال طعمه رود شده بود دومین قربانی شش ماه نخست امسال است.
استخر سرپوشیده جایگزین آبهای آزاد
استقرار غریق نجات و گاردهای مناسب حفاظتی در مناطق پرخطر رودخانه, آموزش و یادآوری اصول شنا و شگردهای مقابله با غرقشدگی با پخش تراکت, کتابچه و دفترچه راهنما در کنار رودخانه, شناسایی نقاط حادثهخیز بستر و مسدود کردن راههای ارتباطی به آنها, احداث استخرهای سرپوشیده برای عموم مردم و نصب تابلوهای هشدار متعدد برای گردشگران انتظاری است که از مسئولان سه حوزه بهبهان, امیدیه و آغاجاری برای جلوگیری از رخداد حوادث مشابه در آینده میرود.
آیا خود مردم هم در این حوادث مقصرند
از سهم عدم رعایت نکات ایمنی توسط خود شناگران نیز نباید غافل شد.
خودداری از شنا در شب به ویژه در مناطق عمقی, اعتماد نکردن به امنیت قبلی نقاط ایمن رودخانه به علت احتمال لغزندگی بستر, خودداری از پرش از ارتفاع زیاد و لبههای کناری رودخانه (به علت احتمال فروریختن ناگهانی بر اثر خالی شدن نقاط زیرین آنها, اعتماد نکردن به جریان سطحی آب(به علت احتمال جریان سریع در لایههای زیرین که از طریق مشاهدات چشمی قابل تشخیص نیست), امتناع از شنا در فصول بارانی و پرآب و حفظ خونسردی و خودداری از دست و پازدن در مواقع خطر از مواردی هستند که رعایت آنها تا حدود زیادی خطر غرقشدگی را کاهش میدهد.
اعتماد به نفس کاذب بلای جان حرفهایها
حرفهای بودن در شنا که مختص آبهای سرپوشیده و استخرهاست گاهی باعث اعتماد به نفس کاذب در شناگران میشود و با اتکای بیش از حد به تواناییهای فردی و غفلت از نیروی طبیعت و آبهای آزاد باعث بالا رفتن ضریب خطر برای آنها میشود.
در مواقع احساس خطر غرقشدگی چه باید کرد
اقداماتی که برای مواقعی که شناگر احساس خطر میکند پیشنهاد میشود به شرح زیر است:
1_نترسید و دستوپا نزنید.
2_بهطور مورب و در طول رودخانه(ترجیحا با زاویه 45 نسبت به جریان آب) حرکت کرده و خود را به سمت ساحل برسانید.
3_سعی نکنید مخالف جریان رودخانه شنا کنید(با خستگی زودرس باعث از رمق افتادن شناگر و غرقشدنش میشود)
4_قرار گرفتن بهصورت شناور بهنحوی که پاها در آب و به سمت پایین رودخانه و سر به سمت بالا و خارج از آب باشد تا رسیدن به نقاط با سرعت کمتر آب برای شنا به صورت مورد دوم باعث کاهش اتلاف انرژی و عدم آسیب به سر و پا میشود.
5_از نجات غریق کمک بگیرید.
6_بعد از شنا برای چکاپ هیپوترمی(سرمازدگی) و آب باقیمانده در معده حتما به پزشک مراجعه کنید.
سخن پایانی
تلاش مسئولان سه شهرستان برای به صفر رساندن سهم انسانی حوادث, رعایت نکات ایمنی و خودداری از شنا در شرایط پرخطر و همیاری عمومی در انتقال مصدومین از عواملی هستند که خطر مرگ به این علت را کاهش داده و با جلوگیری از وقوع مصیبت برای شهروندان باعث آسودگی خاطر آنها میشود.
انتهای پیام/ح