ابراهیم سحرخیز در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم درباره تدریس مشاوران، مدیران و معاونان مدارس اظهار کرد: به چند دلیل با تدریس مدیران، معاونان و مشاوران مخالفم. نخست آنکه مدارس همانند ایام قدیم نیست و بیشترین نیاز به معلم در مناطق شهری و مراکز استانها احساس میشود.
وی افزود: در روستاها مدیرآموزگاران فعالیت میکنند که تمام مسئولیتهای مدرسه بر عهده آنهاست اما در مدارس شهری که آسیبهای اجتماعی زیاد است به خصوص در حاشیه شهرها کار مدیر و معاون در مدارس برای کنترل بچهها آسان نیست حتی در برخی مدارس شاهد درگیریهای فیزیکی منجر به قتل بودیم یا آسیبهای اجتماعی دیگر از جمله اعتیاد یا اتفاقاتی که در سرویس بهداشتی مدارس رخ میدهد را شاهد هستیم.
معاون سابق وزارت آموزشوپرورش گفت: اگر مدیر و معاون وظیفه اصلی خود را فراموش کند و به سمت تدریس برود چه کسی باید به وضعیت مدرسه رسیدگی کند همچنین برخی از مدیران و معاونان سالها به کلاس درس نرفتهاند و افراد توانمندی در بحث تدریس به حساب نمیآیند از سوی دیگر اگر حادثهای در مدرسه رخ داد و مدیر و معاون سرکلاس بود یا والدین به دفتر مدرسه مراجعه کردند و کاری داشتند چه کسی باید پاسخگو باشد.
سحرخیز با اشاره به اینکه رشته تحصیلی اغلب مدیران و معاونان مدیریت آموزشی است و آنها چه درسی را میتوانند تدریس کنند، عنوان کرد: در گذشته تدریس اختیاری آنها مرسوم بود تا اگر زمانی قرار شد از مدیریت برکنار و به کلاس درس بروند با تدریس غریبه نباشند.
* تدریس مدیر و معاون مدرسه با کیفیت همراه نخواهد بود
وی بیان کرد: تدریس مدیران و معاونان مدارس با کیفیت همراه نخواهد بود چرا که اغلب آنها به کلاسهایی خواهند رفت که متناسب با رشته تخصصیشان نیست و از این راه آبی برای آموزشوپرورش گرم نمیشود، امروز فضای مدارس همانند 15 سال قبل نیست و آسیبهای اجتماعی بسیار متنوع و پیچیده شده است.
* نگاه غیرتخصصی به مشاوره در مدارس
معاون سابق وزارت آموزشوپرورش با اشاره به سخنان مسئولان آموزشوپرورش درباره کمبود 30 هزار مشاور در مدارس کشور گفت:متاسفانه آموزشوپرورش به مشاوران به عنوان نیروهای زیادی نگاه میکند و تصور بر این است که مدیر، معاون و مشاور فقط در دفتر مدرسه مینشینند و حرف میزنند اما وظیفه رصد آسیبهای مدرسه بر عهده مشاور است و او باید مشاوره تحصیلی و تربیتی به دانشآموزان ارائه دهد. در مدرسه مشکلات بچههای طلاق، نابسامانیهای اخلاقی و رفتاری، مشکلات تحصیلی و اختلالات یادگیری مشاهده میشود، چه کسی جز مشاور باید به این مسائل رسیدگی کند.
سحرخیز مطرح کرد: هر مدرسهای نیاز به یک مشاور دارد اما هماکنون تمام مشاوران برای بحث هدایت تحصیلی در دوره متوسطه اول ساماندهی شدهاند از سوی دیگر بیشترین کمبود معلم در حوزه علوم پایه است و حالا مشاوران را در هفته 10 ساعت به کلاس درس میفرستیم، او چه میخواهد درس بدهد؟ اغلب آنها رشته مشاوره خواندهاند و تا زمانی که یک فرد علاقه و انگیزه برای تدریس نداشته باشد قطعا نمیتواند در کلاس درس مفید عمل کند.
* از مشاوران به جای تدریس وظایف تخصصیشان را بخواهیم
وی افزود: آموزشوپرورش به جای اینکه به مشاوران کلاس درس بدهد از آنها بخواهد تا با والدین و دانشآموزان مشاوره داشته باشند، حتما نیاز نیست که دانشآموز خودش به مشاور مدرسه مراجعه کند بلکه هر فرد باید یک پرونده تحصیلی و تربیتی داشته باشد تا روند درسی او و آسیبها رفتاری رصد شود.
* سکوت در برابر مشکلات؛ چرا؟
معاون سابق وزارت آموزش وپرورش با اشاره به اینکه به این روشها نمیتوان کمبود معلم را جبران کرد، گفت: چرا آموزشوپرورش مشکلاتش را پنهان میکند چرا نمیگویند که چه تعداد معلم کم دارند و در برابر کمبود معلم سکوت میکنند و میخواهند با روشهای دیگر از جمله افزایش ظرفیت کلاسهای درس یا تدریس مشاور و مدیر و معاون آن را جبران کنند.
سحرخیز با انتقاد از عملکرد مجلس برای استخدام تحمیلی به آموزشوپرورش گفت: این مسائل باعث میشود ردیفهای استخدامی آموزشوپرورش بلعیده شود و این وزارتخانه نمیتواند براساس نیازهای واقعی خود معلم جذب کند متاسفانه در استخدامهای تحمیلی اغلب افراد زن هستند و رشتههای آنها نیز مورد نیاز آموزشوپرورش در دوره متوسطه نیست.
وی بیان کرد: نباید مدیریت نیروی انسانی در آموزشوپرورش را به قهقرا برد شاید به این روشها تا دو سال دیگر بتوان کمبود معلم را جبران کرد اما ممکن است در آینده شاهد باشیم آموزشوپرورش به یکباره اعلام کند 400 هزار معلم کم دارد.
معاون سابق وزارت آموزشوپرورش با اشاره به اینکه در کلاسهای شلوغ و بالای 40 نفر نشاط و شادی ساکن نمیشود، افزود: این مشکلات باعث میشود مدارس دولتی از رونق افتاده و تضعیف شوند و حتی اقشار متوسط و ضعیف جامعه مجبور باشند به مدارس غیردولتی بروند.
انتهای پیام/