به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، روز خبرنگار سال 97 هم در تقویم رسمی کشورمان ورق خورد؛ 17 مردادماه امسال هم 2 هفته پیش آمد و رفت اما برای ورزشینویسان اصفهانی تفاوتی با روزهای دیگر سال نداشت.
باشگاههای اصفهانی سپاهان و ذوبآهن در حالی با اهدای شاخههای گل و توپ نمادین (!) در جریان 2 دیدار خانگی خود در لیگ هجدهم، پرونده تقدیر از خبرنگاران و عکاسان ورزشی را بستند که این اقدام آنها نه همه ورزشینویسان اصفهان را شامل میشد و نه کوچکترین شباهتی با آن چیزی داشت که در سالیان گذشته از سوی این 2 باشگاه شاهد بودیم.
متولی ورزش استان یعنی ادارهکل ورزش و جوانان هم که سال گذشته و البته با چند ماه تأخیر، روز خبرنگار را در قالب نشست خبری مدیرکل در ورزشگاه نقشجهان برگزار کرد، امسال بیخیال از کنار این روز گذشت. در سالیان گذشته سابقه داشت که تقدیر از خبرنگاران تا روزهای پایانی مردادماه هم ادامه داشته باشد، اما امسال هرچه صبر کردیم اتفاقی نیفتاد و گویا ادارهکل ورزش و جوانان چنان به امور «ورزش» و «جوانان» مشغول بود که یادی از خبرنگاران و عکاسان ورزشی که چشمهای بینای این عرصه هستند نکرد؛ حتی در حد ارسال یک پیام تبریک!
بیتوجهیها پیر و جوان نمیشناسد
اما خبرنگاری و عکاسی ورزشی در اصفهان با وجود بهره بردن از حضور جوانان بسیار، با نام بزرگانی مانند عباس افشاری، محمد شاهعلی، اصغر قلندری، عبدالله هاشمی و ... گره خورده است.
محمدعلی شاهعلی را اهالی ورزش اصفهان به خوبی میشناسند. شاهعلی که عمری در عرصه خبرنگاری ورزشی قلم زده، دل پری از ورزشیها دارد. سرپرست روزنامه کیهان ورزشی در اصفهان در گفتوگو با خبرنگار تسنیم ابتدا گریزی به سوابق خود زد و اظهار داشت: نخستین خبرنگار ورزشی اصفهان پس از انقلاب بودم و علاوه بر خبرنگاری، عکاسی هم میکردم. بارها مورد هجمه قرار گرفتم اما تلاش کردم با فرهنگسازی به سهم خود در این زمینه ایفای نقش کنم.
وی با بیان اینکه در گذشته اهمیت مسابقات باشگاهی از لیگ برتر به شکل امروزی بالاتر بود، افزود: به همین دلیل رسانه نقشی اساسی داشت و گزارش مشروح هر مسابقهای که برگزار میشد، فردای آن روز در ویژهنامه کیهان ورزشی به چاپ میرسید که برای هواداران تیمهای اصفهانی بسیار مهم بود. در آن زمان تنها خبرنگار اصفهان بودم و به یاد دارم که حتی برای استفاده از تلفن تربیت بدنی برای ارسال اخبار خود هم مواخذه میشدم. ضمن اینکه آن زمان روز خبرنگاری هم نبود که تجلیلی در کار باشد. البته با وجود این وضعیت، مطالبی که خبرنگار مینوشت بسیار مورد توجه و تأثیرگذار بود.
وی افزود: در جریان مسابقات منتخب استانها، شرایط به گونهای بود که خبرنگاران تهرانی به شهر میزبان فرستاده میشدند اما با وجود اینکه ما خبرنگاران اصفهانی چند نفر بیشتر نبودیم، کار اطلاعرسانی را در دست گرفته و به خوبی پیش میبردیم.
این روزنامهنگار پیشکسوت گفت: در جام شهید فروزانمهر به میزبانی تیم تام اصفهان که حساسیت و کیفیت آن بیشتر از لیگ برتر بود، جمعیتی به ورزشگاه تختی یا 22 بهمن میآمد که با تماشاگرانی که هماکنون در بازی با استقلال و پرسپولیس به ورزشگاهها میآیند برابری میکرد و خبرنگاران اصفهانی نیز نقشآفرینی خوبی داشتند. در سالهای ابتدایی لیگ حرفهای فوتبال ایران و با وجود تمام سختیها، باشگاههای اصفهانی توجه خوبی به خبرنگاران داشتند اما این موضوع در سالهای بعدی کمرنگ شد.
شاهعلی ادامه داد: در 20 سال اخیر و پس از شهادت شهید صارمی و نامگذاری روز خبرنگار، در 4 سال اول 2 باشگاه سپاهان و ذوبآهن به روز خبرنگار اهمیت زیادی میدادند که برای خبرنگاران اصفهانی دلگرمکننده بود.
افزایش رسانهها، عامل کمرنگ شدن روزنامهنگاری
عباس افشاری که گزارشها و یادداشتهای او در روزنامه نصفجهان را هنوز به یاد داریم، افزایش تعداد روزنامهها و ورود رقیبانی مانند تلویزیون و شبکههای اجتماعی را عوامل کمرنگ شدن توجه به خبرنگاران میداند: «در گذشته چون ابرار ورزشی تنها روزنامه ورزشی ایران بود، مطبوعات کارکرد تبلیغاتی بیشتری در ورزش ایران و استان داشت و باشگاهها اهمیت بیشتری به رسانه و خبرنگاران ورزشی میدادند. به یاد دارم روزی 20 هزار شماره از ابرار ورزشی در استان توزیع میکردیم. به مرور زمان تعداد روزنامههای ورزشی زیاد شد و شاید الان در مجموع 10 هزار شماره از آنها در استان اصفهان توزیع نشود. سرعت انتشار اخبار در رادیو و تلویزیون و فضای مجازی هم در کار مطبوعات تأثیر داشت و مردم دیگر به دنبال خرید روزنامه نیستند و ارزش کاربردی مطبوعات کم شده است.
این روزنامهنگار پیشکسوت که از ساعت 1348 وارد عرصه خبر شده است، ادامه داد: در گذشته و به دعوت 2 باشگاه اصفهانی با سپاهان و ذوبآهن به 10 سفر خارجی رفتم و با اینکه چند سالی است بازنشسته شدهام، میبینم و میشنوم که مسئولان دیگر برای خبرنگاران ورزشی مانند گذشته ارزش قائل نیستند.
افشاری افزود: زمانی در اصفهان تنها 3 نفر خبرنگار ورزشی بودیم و نوشتههای ما در تمام ایران خوانده میشد و تأثیرگذار بود، اما الان تعداد خبرنگاران زیاد شده و به نظر من کیفیت کم شده است. یک بار مطلبی در مورد عملکرد ضعیف سرمربی خارجی ذوبآهن نوشتم و در تیتر خواستار استعفای او شدم و در کمتر از 24 ساعت این مربی استعفا کرد، اما الان خبرنگاران با وجود پرکاری و صداقت تأثیرگذاری گذشته را ندارند و باشگاهها نیز که حاضرند برای بازیکن درجه 2 چند صد میلیون بدهند، برای همه خبرنگاران 10 میلیون تومان خرج نمیکنند.
خبرنگار سابق روزنامه ابرار ورزشی و مجله کشتی خاطرنشان کرد: در گذشته مدیرانی مانند تاج و ساکت با عرصه تبلیغات آشنا بودند و برای این امر هزینه میکردند، اما مدیران فعلی با این موضوع آشنا نیستند. از طرف دیگر بومیگرایی دیگر در باشگاهها معنا ندارد و ورزش هویت استانی خود را از دست داده است.
خبرنگاران ورزشی اصفهان مظلوم واقع شدهاند
علی مانیان سردبیر سابق روزنامه نسل فردا و زایندهرود و عضو هیئت مدیره انجمن ورزشینویسان اصفهان نیز در این باره اظهار داشت: زمانی که مسئولان به خبرنگاران نیاز داشتند، به ما اهمیت داده میشد اما امروز اهالی رسانه به خصوص خبرنگاران ورزشی مظلوم واقع شدهاند. شاید کلاس برخی مدیران بالا رفته است. در اوایل دهه هشتاد در باشگاه سپاهان احترام زیادی برای اصحاب رسانه قائل بودند یا سعید آذری نیز در گذشته عملکرد بهتری در این زمینه داشت
وی افزود: خبرنگاران با سختی فراوان و در سرما و گرما خود را به ورزشگاه فولادشهر و نقشجهان میرسانند اما در روز خبرنگار باشگاهها رویکرد بسیار بدی در این خصوص داشتند. در شهرهایی که حتی تیمهای مطرحی ندارند وضعیت بهتر است.
مانیان گفت: باشگاهها از این بیتوجهی ضربه خوردهاند و به نظر من تیمهای اصفهانی در زمان اوج، 50 درصد موفقیتهای خود را مدیون خبرنگاران بودند چون رسانهها به دلیل توجه مسئولان با انگیزه بیشتری به کار خود میپرداختند و علاوه بر افزایش انگیزه بازیکنان و کادرفنی، تماشاگران را نیز به ورزشگاهها میکشاندند.
نخستین خبرنگار ورزشی اصفهان و یک خاطره بد
محمد شاهعلی اما خاطره بدی از چند سال گذشته در ذهن دارد: در سال 95 پس از اقدام توهینآمیز یکی از باشگاهها در در یکی از نشستهای خبری، برای حفظ شأن رسانه و کار خبرنگاری از آن پس در ورزشگاه حضور پیدا نکردم اما همچنان از پای تلویزیون وظیفه خبرنگاریام را انجام میدهم.
وی با بیان اینکه شاید مدیرعامل آن باشگاه از این کار روابط عمومی باشگاهش خبر نداشته باشد، تصریح کرد: امروزه مدیریتها متزلزل شده و مدیران باشگاهها به همه چیز از جمله جذب بازیکنان میلیاردی توجه دارند، اما به نقش رسانه در پیشرفت باشگاهها و ورزش بیتوجهاند. در گذشته انتخاب بازیکن هفته توسط روزنامهها موردتوجه باشگاهها و بازیکنان بود، اما امروزه پول، فوتبال را خفه کرده و این مسائل برای بازیکنان اهمیتی ندارد، در صورتی که یک مصاحبه از پیشکسوتان رشتههای دیگر آنها را به وجد میآورد و برخی از آنها به من میگویند با مطلبت ما را احیا کردی.
پیشکسوت خبرنگاری اصفهان بیان کرد: باشگاههای اصفهانی در گذشته با برگزاری جشنهای خانوادگی از خبرنگاران تقدیر کرده و آنها را جلوی اعضای خانواده سربلند میکردند اما رسانه و خبرنگار فراموش شدهاند و مسئولان تنها زمانی که دچار چالش میشوند، از آنها انتظار کار دارند اما منزلت خبرنگاران را در نظر نمیگیرند.
شاهعلی ادامه داد: حدود 40 سال از عمر خود را صرف خبرنگاری کردم، اما در روز خبرنگار حتی یک تماس و پیام تبریک دریافت نکردم.
وی افزود: مسعود تابش انسان باشخصیتی است که وقتی بازی میکرد، برای او مینوشتم. آیا تابش یا زیرمجموعه او در باشگاه سپاهان نمیتوانستند امسال یک تبریک خشک و خالی به من بگویند؟ امسال بدترین روز خبرنگار برای اصحاب رسانه اصفهان رقم خورد و 2 مراسم برپا شد که هیچکدام در شأن آنها نبود و به نام خبرنگار و به کام مسئولان تمام شد.
خبرنگار بازوی ورزش اصفهان بود
وی با بیان اینکه رحیمی در مراسم تودیع خود از مدیرکلی تربیت بدنی استان، گفت اگر بخواهم خدمات 13 سالهام را بازگو کنم چند روز زمان نیاز دارم اما کیهان ورزشی به قلم شاهعلی بهترین سند است، اضافه کرد: اما متولیان فعلی ورزش اصفهان خبرنگاران را نمیشناسند و به جایگاه رسانه توجهی ندارند. رحیمی آن زمان با موتور خود دنبال من میآمد و سر پروژههای ورزشی میبرد و هیچگاه در اتاق هیچ مدیری روی من بسته نبود و خبرنگار بازوی ورزش اصفهان بود، اما اکنون اوضاع خیلی فرق کرده است.
شاهعلی افزود: برخی مدیران هم که در گذشته به خبرنگاران توجه داشتند، عوض شدهاند. به یاد دارم در یکی از بازیهای مهم ذوبآهن در ورزشگاه فولادشهر تنها 5 خبرنگار به ورزشگاه آمده بودند. به سعید آذری گفتم حضور این افراد نشاندهنده اهمیت بالایی است که برای کار خود قائل شدهاند و پیشنهاد میکنم که در صورتی که ممکن است از این افراد تقدیر شود و او هم استقبال کرد و ذوبآهن به آنها دوچرخه هدیه داد. آذری هنوز مدیرعامل باشگاه ذوبآهن است و او که همواره به خبرنگاران تعهد داشت، چرا امسال باید خبرنگاران را فراموش کند؟ شاهعلی زمانی برای این افراد مطلب مینوشت و چرا باید الان طوری عمل شود که دیگر به ورزشگاه نیاید؟ این در حالی است که امسال در بسیاری از شهرستانهای استان تقدیر خوبی از خبرنگاران انجام شد، اما من حتی یک پیام تبریک دریافت نکردم.
«خبرنگاران مظلوم هستند، اما خبرنگاران ورزشی مظلومتر»؛ شاهعلی این را گفت و ادامه داد: در سالهای فعالیتام با اتومبیل شخصی به ورزشگاه رفتم و پیش میآمد که پس از بازیهای سپاهان در ماه رمضان ساعت 2 بامداد به خانه میرسیدم و ساعت 7 صبح هم باید سر کار میرفتم. برای این کار حقوقی نمیگرفتم و به خاطر عشق و علاقه به خبرنگاری این سختیها را تحمل میکردم. چرا مسئولان چشم خود را روی این خدمات بستهاند؟
اصغر دواتگر خبرنگار باسابقه خبرگزاری ایرنا در استان اصفهان نیز با بیان اینکه احترام به خبرنگار، احترام به جامعه است در این خصوص میگوید: در گذشته توجه 2 باشگاه اصفهانی و در کل مسئولان ورزشی به زحمات خبرنگاران و عکاسان ورزشی بسیار بیشتر بود. سعید آذری مدیرعامل باشگاه ذوبآهن در دوره قبلی مدیریت خود در این باشگاه اصحاب رسانه را بسیار تکریم میکرد.
وی افزود: حتی هیئتهای ورزشی استان نیز در گذشته به این موضوع اهمیت بیشتری میدادند و هیئت فوتبال استان اصفهان در زمان ریاست ساکت، از جمله هیئتهای سرآمد در ارتباط با خبرنگاران اصفهانی و تکریم آنها بود.
ورزش اصفهان و حکایت مرغ همسایه!
از دواتگر درباره اینکه برخی از مدیران باشگاههای اصفهانی با رسانههای پایتخت تعامل بهتری نسبت به خبرنگاران اصفهانی دارند، میپرسیم. وی که به گفته خودش چند سالی است زیاد در حوزه ورزش قلم نمیزند در خصوص بیان داشت: اگر این موضوع درست باشد، بسیار ناپسند است چون به نظر من زمینه ایجاد فساد را فراهم میکند.
خبرنگار خبرگزاری ایرنا در استان اصفهان ادامه داد: وقتی رویدادی ورزشی در استان اصفهان اتفاق میافتد، اطلاعرسانی آن نیز باید از اصفهان صورت گیرد و رسانههای استان خوراک خبری رسانههای تهران را فراهم کنند و اگر نقش رسانههای استان اصفهان در این میان نادیده گرفته شود، فساد ایجاد میشود چون مرکزیت از اصفهان گرفته شده است.
اما محمد شاهعلی نیز در این باره گفت: در ورزش اصفهان مرغ همسایه غاز است و به خبرنگاران تهرانی که به اصفهان میآیند توجه زیادی میشود، اما هیچ وقت به ظرفیت و قدرت خبرنگاران اصفهانی توجه نمیشود.
خبرنگار کیهان ورزشی اظهار داشت: به جرأت میگویم که اگر در فصل گذشته که سپاهان دچار بحران شد به اهمیت کار خبرنگاران اصفهانی توجه میشد، آنها کمک زیادی به بازسازی روحی و روانی سپاهان میکردند این تیم هیچوقت چهاردهم نمیشد. با وجود تمام بیمهریها، ما برای ورزش اصفهان کم نمیگذاریم و به عشق مردم قلم میزنیم.
روابط عمومیهای ضعیف و اتوبانهای یک طرفه
علی مانیان نیز از این موضوع اظهار تأسف میکند و میگوید: متأسفانه 2 باشگاه اصفهانی روابط عمومیهای بسیار ضعیفی دارند و ارتباط آنها با خبرنگاران اتوبان یک طرفه است و در ورزشگاهها نیز امکانات خاصی در اختیار خبرنگاران قرار نمیگیرد و من به همین دلایل به ورزشگاه نمیآیم. برای دربی اصفهان به فولادشهر رفتم اما وقتی برخی برخوردها را دیدم، تماشای بازی را نیمهکاره رها کردم و رفتم.
نایبرئیس اتحادیه مطبوعات محلی کشور تصریح کرد: خبرنگاران میتوانند با قلم خود بسیاری از مشکلات باشگاهها را رفع، حاشیهها را دور و انگیزه بازیکنان و مربیان را مضاعف کنند، اما میبینیم که یک باشگاه بزرگ اصفهان مدیر رسانهای خود را از شهر دیگری میآورد.
مانیان با بیان اینکه اصفهان پاکترین خبرنگاران ورزشی را دارد چون اهل معامله و باج گرفتن نیستند، بیان داشت: این باشگاهها هستند که از بیتوجهی خود ضرر میکنند. ورزشینویسان اصفهانی یک سر و گردن از سایر استانها بالاتر هستند اما احترام لازم به آنها گذاشته نمیشود، در حالی که دوستان خبرنگار من در تهران همیشه مورد توجه مسئولان فوتبال و ورزش هستند.
دود بیتوجهی به خبرنگاران به چشم باشگاهها میرود
مدیر هفتهنامه صفاهان گفت: نشریاتی مانند کیکر، مارکا و ... نقش کلیدی در سرنوشت فوتبال و ورزش دارند چون مدیریت باشگاهها به آنها اهمیت میدهند، اما مدیران ورزشی در ایران و بهخصوص اصفهان جایگاه خبرنگاران فراموش شده است که مطمئن باشید خود باشگاهها بیشترین ضرر را میبینند.
مانیان خاطرنشان کرد: پیشکسوتان و جوانان بسیار توانمندی در عرصه خبرنگاری ورزشی فعالیت میکنند و اگر باشگاههای اصفهانی به این بیتوجهی خود ادامه دهند، دود آن در چشم خودشان خواهد رفت.
وی در ادامه به نقش انجمن خبرنگاران و عکاسان ورزشی استان نیز اشاره و خاطرنشان کرد: خود ما و تشکلهای خبرنگاری نیز مقصر هستیم و این باعث شده جایگاه خبرنگاران اصفهانی افت کند. در گذشته انجمن ورزشینویسان اصفهان نقش زیادی در تکریم خبرنگاران داشت اما این انجمن و سایر تشکلها تضعیف شدند تا باشگاهها هر کاری دوست دارند انجام دهند.
عباس افشاری نیز در این خصوص تأکید کرد: خبرنگاران و عکاسان ورزشی اصفهان باید تشکل داشته باشند. در چند سال گذشته چند تشکل شکل گرفت که در جهت مخالف یکدیگر بودند. عدهای عضو انجمن خبرنگاران ورزشی و عدهای عضو انجمن ایپس شدند و اگر بین خود خبرنگاران همبستگی وجود نداشته باشد، از طرف مسئولان نیز توجهی به آنها نمیشود. خبرنگاران اصفهانی باید متحد شوند و یک انجمن واحد تشکیل دهند که حرف همه را بشنود، راهکار ارائه دهد و در همه صحنهها حضور داشته باشد.
اهمیت رسانههای محلی در تمام دنیا پذیرفته شده است
محمدحسین کیانی از جمله چهرههای جوان خبرنگاری ورزشی در اصفهان است. کیانی نیز که دبیری سرویس ورزشی خبرگزاری فارس در استان اصفهان را بر عهده دارد، در این خصوص اظهار داشت: رسانههای محلی مهم هستند چون به دلیل اشراف بیشتر روی مسائل قومی و محلی، وزن بیشتری به رویدادها میدهند. به همین دلیل وجود رسانههای محلی توجیه پیدا میکند، وگرنه چه نیازی بود خبرگزاریهای بزرگ در هر استان نمایندگی داشته باشند.
وی با بیان اینکه رسانههای محلی نزدیکی بیشتری با سوژههای ورزشی دارند، افزود: بخش زیادی از فوتبالدوستان ایرانی طرفدار استقلال و پرسپولیس هستند و در این شرایط، هوادار تیم اصفهانی به سراغ رسانههای اصفهان میرود و هوادار تبریزی نیز به رسانه تبریزی رجوع میکند و برای این هوادار مهم است که آن رسانه محلی چه تأثیری بر این روند میگذارد.
کیانی با اشاره به نقش مثبت رسانههای اصفهان در تشویق تماشاگران برای حضور در دربی اصفهان و زیباتر شدن این بازی گفت: دیدیم که دربی در امنیت کامل برگزار شد و هیچ تنشی در آن نبود. در گذشته نیز هر زمان رسانههای اصفهان به میدان آمدهاند، تیمهای اصفهانی برابر تیمهای پرطرفدار سربلند بودهاند.
دبیر سرویس ورزشی خبرگزاری فارس استان اصفهان با بیان اینکه در لیگ برتر انگلیس حتی تیمهای محلی امکانات و هواداران مخصوص به خود و بهتبع رسانه محلی خاص خود را دارند، ادامه داد: در انگلیس اگر اهمیت رسانه محلی از رسانه ملی و مرکزی بیشتر نباشد، کمتر نیست. سپاهان و ذوبآهن برای خبرنگار تهرانی تفاوتی با تراکتورسازی، نفت آبادان و ... ندارد اما خبرنگار استانی به دلیل ارتباط با تیم و هواداران، نگاه وسیعتری نسبت به خبرنگار تهرانی دارد.
وی تصریح کرد: به همین دلیل باشگاهها باید به این درجه از آگاهی برسند که خبرنگاران استانی حق آب و گل دارند و رسانههای محلی در سختیها و شادیها در کنارشان بودهاند.
کیانی گفت: خبرنگاران اصفهانی این همه استرس و دوری از خانواده را به عشق موفقیت 2 باشگاه شهرشان تحمل میکنند و درست نیست که این همه بیمهری ببینند و زمانی که حرف از اعزام به مسابقات خارج از کشور میشود، باشگاه ها تمام تلاش خود را به کار میگیرند که خبرنگاران تهرانی را اعزام کنند در حالی که این خبرنگار اصفهانی است که پس از پوشش مسابقات تیمهای سپاهان و ذوبآهن ساعت 2 بامداد به خانه میرسد و اگر هم در جایی علیه تیمهای اصفهانی مطلبی دید، سعی میکند از آنها حمایت کند.
وقتی در تعامل با باشگاههای اصفهانی مشکل داریم، تقدیر پیشکش!
وی خاطرنشان کرد: در تعامل با باشگاههای اصفهانی مشکلاتی وجود دارد. هنوز یک کارت تردد به وزشگاه نداریم و باید برای ورود خود را چندین بار به چند نفر معرفی کنیم و در این شرایط، تجلیل در روز خبرنگار پیشکش! اگر ذوبآهن و سپاهان باشگاههای حرفهای و بینالمللی هستند، این موارد نیز جزء اصول حرفهایگری است. خبرنگاران اصفهانی نجیب هستند و این مشکلات را رسانهای نمیکنند، اما خبرنگار و عکاس در تمام دنیا حقوقی دارند که میبینیم در استانهای دیگر رعایت میشود، اما در اصفهان شاهد بیتوجهی مسئولان باشگاهها به این حقوق هستیم.
در ادامه این گزارش، به سراغ فریور موسوی دبیر انجمن خبرنگاران و عکاسان ورزشی استان اصفهان رفتیم. وی اظهار داشت: این انجمن را به عنوان چتری حمایتی برای خبرنگاران، عکاسان، گزارشگران و تصویربرداران ورزشی استان اصفهان در سال 84 و پس از کسب مجوز از استانداری، اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی استان، شهرداری، اداره تربیت و بدنی وقت و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و با شماره ثبت 2023 به ثبت رساندیم که نخستین انجمن حامی خبرنگاران بود که به ثبت رسمی رسید و 120 عضو مرد و زن داشت.
وی افزود: از همان اوایل دهه هشتاد در راستای تعامل با باشگاههای ورزشی اصفهان، به آنها نامه زده و عنوان کردیم که برای هر مسابقه داخلی در اصفهان، ایران و خارج از کشور باید به انجمن فکس بزنند و در غیر اینصورت گزارش آن در رسانهها منتشر نمیشود. در هر سفر تیمهای باشگاههای سپاهان، ذوبآهن، گیتیپسند و فولاد ماهان یک خبرنگار و عکاس با آنها اعزام میشد و انتخاب آنها نیز به صورت نوبتی و زیر نظر مدیرعامل و هیئت مدیره انجمن بود. در سفرهای خارجی هم 125 نفر از اهالی رسانه به 73 سفر خارجی اعزام شدند.
موسوی ادامه داد: به این ترتیب انجمن خبرنگاران و عکاسان ورزشی استان اصفهان برای مسئولان باشگاهها رسمیت پیدا کرد و هر شخصی که میخواست به عنوان خبرنگار ورزشی در رسانههای استان مشغول به کار شود، باید به تأیید انجمن میرسید.
دبیر انجمن خبرنگاران و عکاسان ورزشی استان اصفهان گفت: در روز خبرنگار 150 دعوتنامه برای انجمن ارسال میشد که در اختیار تمام اعضا قرار میدادیم و باشگاهها با دعوت محترمانه از خبرنگاران، از تمام آنها تقدیر می کردند.
وی تصریح کرد: وقتی باشگاهی نمیخواهد حامی خبرنگار باشد و 6 سال است در روز خبرنگار مراسمی برگزار نمیکند چرا دل ما باید بسوزد؟ در تمام طول فعالیت انجمن خبرنگاران و عکاسان ورزشی جهان یک ریال کمک مالی دریافت نکردیم و مکان و امکانات نداشتیم. چرا شهرداری به خانه مطبوعات استان بدون هزینه یک مکان داده است و استانداری به آنها کمک مالی میکند؟ مگر ما یک تشکل رسمی و ثبتشده نیستیم؟ بسیاری از اعضای انجمن خبرنگاران و عکاسان ورزشی استان اصفهان صاحبامتیاز و مدیرمسئول مطبوعات و سرپرست خبرگزاریها در استان هستند، اما چون سیاسی نمینویسیم نباید توجهی به انجمن شود؟
وی بیان داشت: دست رد به سینه ما زده شد، آن هم نه از طرف مدیرعاملان باشگاهها بلکه افرادی معلومالحال که ورزشی نیستند و اخراج هم شدهاند اما با رانت دوباره برگشتند.
موسوی با ابراز امیدواری در خصوص اقدامات این انجمن در آینده گفت: قصد داریم کارتهای اعضای انجمن را تعویض کنیم که در خارج از کشور هم معتبر است. ارتباط نزدیکی با مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان و امور مطبوعاتی این اداره و همچنین وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی داریم و تمام برنامههای انجمن را گزارش میدهیم. در اسفندماه نیز مجمع عمومی انجمن برای انتخاب اعضای هیئت مدیره برگزار میشود که تمام اعضا میتوانند از طریق ادارهکل فرهنگ و ارشاد در آن ثبتنام کنند.
گزارش از مریم سادات سجادی
انتهای پیام/ش