به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، بازیهای آسیایی 2018 اندونزی در حالی امروز (یکشنبه) به پایان رسید که ورزشکاران رشته دوچرخهسواری ایران عملکردی ضعیف و دور از انتظار از خود به نمایش گذاشتند و از مجموع 72 مدال توزیع شده در این رشته هیچ سهمی نداشتند؛ موضوعی که کاملاً به چشم آمد و در میان مدالهایی که دیگر رشتهها گرفتند، کاملاً نمایان بود.
* اعزام 14 رکابزن برای صفر
زمانی که مسئولان کمیته ملی المپیک سهمیه رشتههای مختلف برای اعزام ورزشکاران به اندونزی را اعلام کردند، مشخص شد که برای دوچرخهسواری 11 سهمیه در نظر گرفته شده، این در حالی بود که خسرو قمری رئیس فدراسیون اعلام کرد درخواست اعزام حداقل 13 رکابزن را داده است. در نهایت نیز پس از رایزنیهای مختلف مقرر شد 14 نفر در ترکیب تیم اعزامی قرار بگیرند.
محمد دانشور، احسان خادمی، علی علیعسگری، مهدی سهرابی، محمد رجبلو، محمد گنجخانلو، مهدی سهرابی، آروین معظمی گودرزی، میر صمد پورسیدی، سعید صفرزاده، ماندانا دهقان، فرانک پرتوآذر، فراز شکری و محمد پورشریف نفراتی بودند که در ترکیب تیم اعزامی قرار گرفتند.
* اُفت محسوس نسبت به دوره قبل
رکابزنان ایران در حالی بدون کسب حتی یک مدال از اندونزی بازمیگردند که نسبت به دورههای قبلی ضعف زیادی داشتند. در دوره قبلی بازیهای آسیایی که در سال 2014 برگزار شد، تیم ایران یک طلا توسط محمد دانشور، یک نقره توسط آروین معظمی و یک برنز نیز به وسیله حسین عسگری کسب کرد. دوچرخهسواری ایران همواره جایگاه خود را در سبد مدالآوری کاروان کشورمان داشت؛ جایگاهی که در این دوره خبری از آن نبود.
* دلایلی برای ناکامی
در بازیهای آسیایی 2018 آنچه در کنار خبرهای مربوط به دوچرخهسواری مطرح میشود، اتفاقاتی بود که پیش از این کمتر شنیده بودیم. از جمله این اتفاقات میتوان به پاره شدن زنجیر دوچرخه فرانک پرتوآذر بانوی رکابزن کشورمان در بخش کوهستان و همچنین زمین خوردن مهدی سهرابی در بخش مدیسون اشاره کرد.
* وعده پوچ رئیس فدراسیون
یکی از مسائلی که پیش از اعزام تیم دوچرخهسواری مطرح میشد، پیشبینی خسرو قمری از مدالهایی کسب شده بود. رئیس فدراسیون با توجه به سابقه رکابزنان و عملکرد آنها در دوره قبلی، امیدواری زیادی داشت که رشتهاش به موفقیتهای خوبی برسد، اما این اتفاق نیفتاد. قمری در حاشیه مجمع عمومی فدراسیون دوچرخهسواری در روز 2 اردیبهشت 97 گفت: «اندونزی در دورههای گذشته جزو کشورهایی نبود که جایگاهی در ردهبندی مدالی در بازیهای آسیایی داشته باشد، اما با توجه به میزبانیاش در سال 2018، برخی رشتهها را برگزار نمیکند و این خطری برای کسب مدال توسط ورزشکاران ما است. باید به ژاپن نیز اشاره کنم که با توجه به میزبانیاش در المپیک 2020 سرمایهگذاری زیادی در دوچرخهسواری کرده است، بنابراین کار ما بسیار دشوار خواهد بود. با این وجود من پیشبینی میکنم که دوچرخهسواران ایران 2 مدال، در بخش کوهستان و 3 مدال در بخش جاده و پیست در بازیهای آسیایی کسب کنند.» با این حال هرچه به بازیها نزدیک شدیم، قمری پیشبینیاش را تعدیل و عنوان کرد که رکابزنان میتوانند سه مدال در جاکارتا کسب کنند.
* نمره مردودی برای دوچرخهسواری در اندونزی
شرایط که برای دوچرخهسواری ایران در اندونزی رقم خورد، هرگز مطلوب اهالی این رشته نبود و نارضایتیهایی را نیز به دنبال داشت. قطعاً در این نتیجه همه سهیم هستند؛ از مسئولان فدراسیون گرفته تا مدیر تیمهای ملی، اعضای کادر فنی و حتی رکابزنان. قمری اگر به دنبال جلوگیری از تکرار این فاجعه در آینده است، باید از حالا ایراد کار را پیدا و با برنامهریزی دقیق بتواند نگاهها را باز هم به خود جلب کند.
* گامهای رو عقب و پیشبینی روزهای بدتر
قادر میزبانی یکی از رکابزنان باسابقه کشورمان نظرات خوبی درباره نتایج ملیپوشان دارد؛ نظراتی که اگر به آنها توجه شود، شاید بتواند گره از مشکلات دوچرخهسواری باز کند.
میزبانی در این باره به خبرنگار تسنیم گفت: با توجه به اینکه در اندونزی نبودم، نمیتوانم ارزیابی دقیقی داشته باشم و اطلاعاتم در حد همان چیزی است که رسانهها منتشر کردهاند. با این وجود معتقدم که یکسری مشکلات اساسی در دوچرخهسواری وجود دارد که ربطی به زمان کنونی هم ندارد و باید وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک پا پیش بگذارند.
وی ادامه داد: در این سالها نه تنها قدم رو به جلویی برنداشتهایم، بلکه یک قدم هم عقب رفتهایم. تعطیلی تورهایی مثل اراک، آذربایجان، کرمان، مازندران و ... از جمله همین عقبگرد دوچرخهسواری است. همچنین در ردههای سنی نوجوانان و امید نتوانستهایم استعدادیابی خوبی داشته باشیم و هیچ پشتیبانی برای تیم ملی بزرگسالان وجود ندارد.
این رکابزن باسابقه گفت: باید از سرمایههای واقعی دوچرخهسواری استقاده کرد، نه آنهایی که سعی میکنند خودشون را به هر شکلی وارد سیستم کنند. اگر این اتفاقات مثبت رخ دهد، شاهد اوجگیری دوباره دوچرخهسواری خواهیم بود، وگرنه قول میدهم اوضاع از این هم بدتر میشود.
انتهای پیام/