به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، درباره زندگی دشوار در سیبری روسیه، کتابها، داستانها و مقالات زیادی نوشته شده است. هر شخصی علاقه مند است بداند که مردم ساکن این منطقه سردسیر چگونه می توانند در چنین شرایط آب و هوایی زندگی کنند. و چطور در دمای 35- درجه کسی میتواند آرام به کار و فعالیت روزانه خود بپردازد.
جای تعجب ندارد که این ضرب المثل روسی معروف میگوید: «اهل سیبری کسی نیست که از سرما هراسی ندارد، بلکه کسی است که گرم لباس می پوشد». به هر حال، در بعضی مناطق شمالی، از جمله در منطقه کراسنویارسک، مزایای خاصی برای کار در شرایط سخت آب و هوایی در نظر گرفته شده است.
با توجه به این واقعیت که سیبری از زمانهای بسیار دور محل دور افتادهای برای افراد محکوم به تبعید بود، مردمی دارای مذاهب کاملا متفاوت در این منطقه زندگی می کنند. بدین ترتیب ترکیب جمعیتی مردم سیبری بسیار متنوع و گسترده است.
در سیبری، سیستم آموزشی بسیار توسعه یافته است. هر فرد علاقهمندی می تواند برای خود دانشگاهی و رشته تخصصی مناسبی پیدا کند. بزرگترین رقابت بر سر تخصصهای فنی و نفتی است، چرا که در سیبری استخراج نفت بسیار توسعه دارد.
در شهرهای میلیونر نشین منطقه سیبری شرکتهایی فعالیت دارند که فرصتهای شغلی ساکنین آن را تامین می کنند. بسیاری در عرصه تجارت کوچک یا متوسط مشغول هستند. بزرگترین و پرجمعیتترین شهر منطقه سیبری "نوواسیبیرسک" است، پس از آن دو شهر "اومسک" و "کراسنویارسک" به ترتیب پرجمعیتترین شهرهای سیبری هستند. ضمن اینکه این شهرها ازجمله بزرگترین شهرهای تجاری روسیه نیز محسوب میشوند.
حیات فرهنگی برخی مناطق سیبری با توجه به کاهش جمعیت آن و بخصوص در شهرهای مرکزی تنزل مییابد. با این وجود در اکثر مناطق برگزاری جشنوارههای تئاتر سالانه متداول است.
اصلی ترین تعطیلات در منطقه سیبری سالگرد تولد هر شهری است. در چنین روزی تمامی اهالی شهر در خیابانها جمع شده تا این روز بزرگ را جشن بگیرند. فعالیتهای متنوع ورزشی نیز در منطقه توسعه یافته است.
برخی توجه دارند که مردم ساکن سیبری دارای یک شخصیت و خلق و خوی خاصی هستند. افراد این منطقه در نگاه اول، بسیار بسته و منزوی به نظر می رسند. این موضوع شاید به تاریخ پیچیده این منطقه بستگی دارد، برای اینکه در گذشته افراد بسیاری به سیبری تبعید می شدند و این مسئله شاید به خاطر وجود یخبندانهای همیشگی سیبری باشد.
هیچکس بدرستی علت این مسئله را نمی داند. ولی زمانیکه کسی با مردم واقعی سیبری در تماس باشد نظرش در باره این منطقه تغییر پیدا میکند. در حقیقت آنها مردمی بسیار صمیمی، مهربان و مهمان نواز هستند. همیشه شاد بوده و دوست دارند از زندگی خود لذت ببرند.
با توجه به اینکه منطقه سیبری از لحاظ منابع طبیعی بسیار غنی است مردم محلی آن بسیار علاقه دارند تا در جنگلها به جمع آوری قارچ یا شکار پرداخته و در رودخانهها ماهی گیری کنند.
آشنایی با خصوصیات جغرافیایی خاص منطقه سیبری
منطقه سیبری بیشتر بعنوان یک منطقه سردسیر شناخته شده، در حالیکه طبیعت این منطقه که به "سرزمین خفته" مشهور است، شاید از بکرترین مناطق کره زمین باشد.
سیبری نام سرزمینی بسیار گسترده در بخش آسیایی روسیه است که تقریباً تمامی ناحیه شمال قاره آسیا را در بر میگیرد. این ناحیه از رشتهکوه اورال به سوی شرق امتداد یافته و تا اقیانوس آرام میرسد. از سوی شمال به اقیانوس منجمد شمالی و از جنوب به تپههای شمال و مرکز قزاقستان و مرزهای مغولستان و چین محدود میگردد.
از نظر جغرافیایی، سیبری سرزمین جنگلهای انبوه، رودهای پر آب و دشتهای یخ زده است. زمستانهای بسیار سرد سیبری و تابستانهای تقریباً داغ آن باعث شده تا قرنها جمعیت چندانی در آن زندگی نکند. ولی با تمام این اوصاف، این منطقه حدود 40 میلیون نفر جمعیت دارد.
سیبری زمستانهایی بسیار سرد دارد؛ به طوریکه گاه در زمستانها دمای هوای آن تا 67 - درجه نیز میرسد و این منطقه به سردترین نقطه مسکونی زمین تبدیل شده است.
سیبری سرزمین جنگلهای انبوه است و کشاورزی تنها در بخشهای از جنوبی آن رواج داشته و در مناطق جنوب غربی در اغلب کشتزارهای بزرگ گندم کشت میشود.
گذشته از این، معادن بسیاری در سیبری وجود دارند و بخش عمده زغال سنگ و طلای روسیه از این منطقه استخراج میشوند. جلگههای غربی سیبری نیز دارای ذخایربزرگ نفت و گاز طبیعی است.
مناطق غربی سیبری مهمترین منطقه تولید نفت روسیه بشمار می رود. البته در نتیجه عدم سرمایه گذاری مناسب، تولید نفت این منطقه طی 10 سال گذشته کاهش یافته و دولت فدراسیون روسیه طی چند سال اخیر تلاش مضاعفی را برای احیای طرحهای بزرگ نفتی و گازی در سیبری انجام داده است.
اگر به طور کلی نگاه کنیم، زندگی در سیبری تفاوت زیادی با سایر مناطق روسیه ندارند، البته این یک واقعیت است که هوا بسیار بسیار سرد است و این مسئله روی نظم زندگی، اولویتها و همه حیات اجتماعی این منطقه تاثیر گذاشته است.
جای تعجب ندارد که بیشتر خانههای مسکونی در مناطق غیرشهری در سیبری از چوب ساخته شدهاند چراکه یافتن چوب در این منطقه هیچ مشکلی وجود ندارد.
تابستان در سیبری بسیار گرم و بسیار کوتاه است. در ماه جولای درجه حرارت هوا ممکن است به بیش از 30 درجه هم برسد که برای مردم منطقه بسیار طاقتفرساست.
بسیاری از ساکنین این منطقه دارای کلبههای تابستانی هستند که در آنها سبزیجات مورد نیاز خود را کشت کرده و یا دامهایی را در آنجا پرورش میدهند.
از جمله ویژگیهای مردم سیبری آجیل ویژهای است که از دانه کاج به به دست آمده و جایگزینی برای دانههای آفتابگردان وبسیار محبوب است.
پاییز در منطقه سیبری بسیار سرد، ولی بی اندازه زیباست چراکه تنوع درختان و تغییر رنگ برگهای آنها مناظر بسیار زیبایی را به وجود می آورد.
زمستان در سیبری همه چیز آرام و بسیار منفعل است. سرمای هوا بسیار شدید است. درجه حرارت هوا به 40 و در برخی مناطق حتی به 50 درجه زیر صفر هم میرسد.
در چنین هوایی معمولا همه در خانه نشسته، خود را با خواندن کتاب و تماشای تلویزیون سرگرم میکنند. مردم بسیار کمی در این موقع از سال در خیابانها دیده می شوند.
البته ماهیگیری در فصل زمستان از سرگرمیهای مورد علاقه مردان در مناطق روستایی است.
مهمترین جانوران در منطقه سیبری برخی انواع سمپایان، از جمله اسب و گوزن هستند که می توانند سرمای زیاد این منطقه را تحمل کنند. علاوه بر این، انواع خرس قطبی، ببر، پلنگ آمور و برخی پرندگان مناطق سردسیری نیز در این منطقه یافت میشوند.
از لحاظ تاریخی، در پایان سده 15، قبایل تاتار بر سرزمینهای شرق کوههای اورال یا همان سیبری کنونی تسلط یافتند. در 1582، مردم روس سپاهی تشکیل داده و به همراه قزاقها، تاتارها را شکست دادند. از زمان امپراتوری پطر یکم (1725-1672) تا زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، زندانیان سیاسی، جنایتکاران محکوم به کار اجباری و آنانی که از سوی دولت برای جامعه خطرناک تشخیص داده میشدند، به سیبری تبعید می شدند.
انتهای پیام/