به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، بیتوجهی به کیفیت مدارس دولتی و عدم پرداخت بودجه لازم برای تامین هزینههای مالی آنها با این باور که خانوادهها خودشان هزینههای مدارس را تامین خواهند کرد، از عمق فاجعه بیتوجهی به مدارس خبر میدهد.
دولت سالهاست که سرانهای را به مدارس دولتی برای تامین هزینهها پرداخت نمیکند و این خانوادهها هستند که باید با حضور در صحنه جور دولت را بکشند و با پول خود مدرسه دولتی فرزندشان را اداره کنند.
جمعیت دانشآموزان در کلاسهای درس مدارس دولتی بیش از 35 نفر در دوره ابتدایی است و برخی کلاسها جمعیتی بالای 40 نفر دارند، علت آن هم کمبود معلم است و مسئولان چارهای ندارند برای جبران این کمبود، جمعیت دانشآموزان کلاسهای درس را افزایش دهند. دولت هم با استخدام معلم براساس نیاز آموزشوپرورش موافقت نمیکند.
یک سوم مدارس کشور فرسوده هستند و دانشآموزان در مدارس ناایمن درس میخوانند و دولت هم پولی برای بازسازی این مدارس ندارد.
تمام این موضوعات از روند بیتفاوتی حاکمیت به آموزشوپرورش و وضعیت مدارس دولتی حکایت دارد. مدارسی که مسئولان، مشکلات آن را نمیشناسند و انتظار اینکه حس و حال دانشآموزان این مدارس را درک کنند شاید انتظار بیهودهای باشد و حالا این افکار عمومی است که این سوال را میپرسد، واقعا چند درصد از فرزندان مسئولان کشور، دانشآموز مدارس دولتی هستند تا بخواهند به سقوط کیفیت مدارس فکر هم کنند؟
در همین رابطه ابراهیم سحرخیز در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم اظهار کرد: 44 هزار مدرسه کمتر از 50 نفر و 25 تا 30 درصد مدارس روستایی بوده یا در حاشیه شهرها قرار دارند که به دلیل مشکلات اقتصادی از تامین هزینهها عاجزند و با بیبرنامگی حاکم بر حوزه اقتصاد، هزینه مدارس به خانوادهها تحمیل میشود و اگر خانوادهها هزینه را نپردازند مدارس با روشهای مختلف و احضار والدین، این هزینه را دریافت میکنند در چنین شرایطی نیاز است دولت به مدارس حداقل در مناطق جنوبی شهر، سرانه بدهد.
وی افزود: دانشآموزان در هنرستانهای دولتی معمولا از میان اقشار ضعیف جامعه هستند یک هنرستان چند میلیون مواد مصرفی مصرف میکند و این به جز تجهیز کارگاهها است بنابراین نمیتوانند با کمک مردمی اداره شوند. چندین هنرستان کشاورزی در کشور داریم که کمتر از 100 دانش آموز دارند و نیازمند تجهیزات و مواد اولیه هستند، اکثر این هنرستانها شبانهروزی بوده و در روستاها هستند بنابراین نیازمند حمایت مالی دولت هستند. زمانی میگفتند جیزه غذایی مدارس شبانهروزی نان و سیبزمینی است چون دولت یارانه را قطع کرده، در گذشته مدارس شبانه روزی یارانه غذایی داشتند اما الان اینگونه نیست و باید از پول وزاتخانه برای آنها غذا تامین کنند.
اوضاع نامناسب مدارس شبانهروزی
معاون سابق وزارت آموزشوپرورش گفت: الان با سیب زمینی کیلویی 5 هزار تومان فقط نان مدارس شبانه روزی را میتوان تامین کرد، دانشآموزان مدارس شبانهروزی ساکن مناطق روستایی هستند که به لحاظ وضعیت اقتصادی ضعیف هستند شاید در شهرها خانوادهها شهریه مدارس دولتی را به سختی پرداخت کنند اما روستاییان چگونه میتوانند برای تامین هزینههای مدرسه در حالیکه خودشان با پول یارانه زندگی میکنند، اقدام کنند؟
سحرخیز بیان کرد: باید به عدالت آموزشی پایبند بود، مدارس روستایی، حاشیهای و مناطق جنوبی شهرها خیلی باید مورد توجه قرار بگیرند و دولت این مدارس را دریابد، اگر سرانهای برای هزینهها به مدارس پرداخت نشود آنها برای فعالیت دچار مشکل میشوند و از خانوادهها پول میگیرند.
عدم پرداخت سرانه به مدارس دولتی و لطمه به کیفیت
وی ادامه داد: آموزشوپرورش باید بحث ضرورت تامین کمکهای مالی به مدارس دولتی را جدی بگیرد و مانند موضوع سختی کار معلمان که وقتی مسئولان وزارتخانه آن را به صورت جدی در هیئت دولت مطرح و پیگیری کردند و به سرانجام رسید، تامین هزینههای مدارس دولتی را هم پیگیری کنند چرا که عدم پرداخت آن کیفیت آموزشوپرورش را تحت الشعاع قرار میدهد.
معاون سابق وزارت آموزشوپرورش بیان کرد: برخی مدارس شهری از خانوادهها پولهای خوبی میگیرند و تجهیزات مدرسه را تامین میکنند اما تلکیف مناطق محروم چیست آیا آنها به تجهیزات نیاز ندارند؟ دانشآموزان ضعیف به کلاس جبرانی نیاز ندارند؟ این نابرابری مدارس بعدها در راهیابی به کنکور خودش را نشان میدهد.
مسئولان به این باور رسیدند مردم هزینه مدارس دولتی را پرداخت کنند
سحرخیز مطرح کرد:مسئولان آموزشوپرورش به شکل غیرمستقیم قانون را دور زدند و برای مسئولان جاافتاده که فقط حقوق معلم بر عهده دولت است و سایر مسائل را هم مردم تقبل میکنند اما نقاطی در کشور داریم که مردم از کمکهای حداقلی به خصوص در این شرایط اقتصادی فعلی ناتوان هستند. از سوی دیگر وقتی سرانه مدارس را قطع میکنند و کمکهای مردم به مدارس متفاوت است و در برخی مناطق بیشتر و کمتر چه کسی میتواند نابرابری آموزشی را جبران کند.
وی با اشاره به اینکه در قانون بودجه سال 97 قرا بود پول آب، برق و گاز مدارس براساس الگوی مصرف رایگان شود اما کدام مدرسه می تواند با اوضاع فعلی که سیستم گرمایشی و لولهکشی مدارس استاندارد نیست، الگوی مصرف را رعایت کند، گفت: میزان الگوی مصرف چقدر است؟ در حقیقت مجلس مسائلی را تصویب میکند و نمایندگان درباره آن دهها بار مصاحبه میکنند که اصلا اجرایی نیست.
معاون سابق وزارت آموزشوپرورش اظهار کرد: ایران جزو کشورهایی است که کمترین هزینه را برای آموزشوپرورش دولتی صرف میکند. تراکم دانشآموز در مدارس ابتدایی به شدت افزایش یافته و بعد میگویند اساس آموزش ابتدایی است و بچه ها باید نشاط داشته باشند اما مگر میتوان به مهارت زندگی و کار تیمی دست یافت. انقدر گرانی فشار آورده که مجلس و دولت به آموزشوپرورش فکر نمیکند و هر فردی که توانمند است و فرزندش در مدرسه خوب درس خوانده به دانشگاههای برتر راه مییابد.
انتهای پیام/