خبرگزاری تسنیم- داود عامری
آغاز ماه مهر در ایران، با بنیان های فرهنگی کشور پیوستگی محکمی دارد. یکی آغاز فصل مدرسه و دانشگاه و تلمذ و شاگردی در محضر اساتید و معلمان برای فرهیختگی و تربیت فرهنگی متناسب با سنت ها و باورهای مردم ایران زمین و دیگری هفته دفاع مقدس و ابتنای فرهنگی شایسته و فرهمندی به نام فرهنگ دفاع مقدس.
در آخرین روز تابستان سال 1359، رژیم بعثی صدام با حمایت و تحریک نظامهای استکباری و بعضی رژیم های مرتجع منطقه، حمله وحشیانه ای را به مرزهای کشورمان آغاز کرد و این در شرایطی بود، که هنوز اندک زمانی از استقرار نظام جمهوری اسلامی ایران نگذشته بود و نظام اداری در حوزه های لشکری و کشوری متناسب با نیازها و مبانی انقلاب اسلامی شکل نگرفته بود، لذا آمادگی نظام مند در کشور برای مقابله با دشمن تا دندان مسلح و حامیانش وجود نداشت.
آنچه در چنین شرایطی توانست بر خلاف محاسبات دشمنان، به سرعت موفق به متوقف ساختن پیشروی دشمن در این جنگ بزرگ و مقابله جانانه با او کمک کند، آموزههای معمار کبیر انقلاب و روحیه سلحشوری و فداکارانه جوانان بی ادعا و مخلص کشور بود که داوطلبانه در کنار رزمندگان ارتش و سپاه در جبهه های جنگ حاضر شدند و برای دفاع از تمامیت ارضی کشور، از همه هستی خود گذشتند و به تدریج حضور جمع کثیری از جوانان با ایمان و فرهیخته در جبهههای جنگ، منجر به شکلگیری فرهنگ غنی دفاع مقدس گردید که نه تنها در ایران اسلامی، بلکه در تمام منطقه و حتی مناطق مختلف جهان الهامبخش و معرف اصلی ویژگی های انقلاب اسلامی شد.
آنچه مسلم است، با دقت در شکل گیری فرهنگ غنی دفاع مقدس، می توان به عوامل مختلفی اشاره کرد، نظیر آموزه های اصیل اسلامی و ایرانی که ریشه در باورها و رفتارهای مردم این مرز بوم داشت.
عامل دوم در شکل گیری فرهنگ غنی دفاع مقدس، آموزه های انقلابی حضرت امام خمینی (ره) بود که توانست با تأثیر معنوی، جوانان کشور را آماده و مستعد برای پیمودن مدارج عالی معنوی و فرهنگی بنماید. در واقع جبهه های مقاومت و ایثار یا بهتر است بگویم دانشگاه دفاع مقدس، تبدیل شد به محیطی برای طی مدارج عالی فرهنگ انقلابی ملت ایران که برای ورود به آن بایستی از آزمون ایثار و فداکاری نمره عالی می گرفتند تا بتوانند به فارغ التحصیلی از این دانشگاه بزرگ نایل شوند.
سومین عامل، نحوه برخورد مدیران و فرماندهان دفاع مقدس بود که با رفتار اسلامی، انسانی و مردمی و به دور از نگرش های قومی – قبیله ای، الگوهای عملی از خود نشان دادند و در فداکاری توانستند مردم به خصوص جوانان کشور را از اقشار مختلف به دانشگاه دفاع مقدس جذب نموده و از آنها انسان های مخلص و ایثارگر تربیت نمایند. محیط و عرصه دفاع مقدس، اختصاص به هیچ کس نداشت و همه مردم ایران با گرایش ها و طبقات مختلف اجتماعی در آن حضور داشتند.
نگاهی به ویژگی های فرهنگ دفاع مقدس نشان میدهد مهمترین مولفه های این فرهنگ که به تدریج از یکسری خصوصیات فردی و آموزه های انقلابی شروع و به یک جریان قدرتمند فرهنگی تبدیل شد، برگرفته از سیره پیامبر و ائمه معصومین و به خصوص قیام عاشورا و درس های بزرگ آن بود و رزمندگان اسلام با الهام از رهبر آزادگان جهان حضرت امام حسین علیه السلام ایثار، فداکاری، از خودگذشتگی و بذل جان تا مرز شهادت را سرخط های اصلی فرهنگ دفاع مقدس قرار دادند و آن را تبدیل به یک جریان تاثیرگذار فرهنگی در ایران اسلامی و جهان کردند که پیوسته به تلالؤ آن افزوده شده و به منبع الهام بخشی برای آزادگان جهان تبدیل شد.
امروز این فرهنگ بالنده نیازمند مراقبت و توجهی بیش از گذشته است، چرا که از یکسو ایران اسلامی مواجه با یک سری از مشکلات بخصوص اقتصادی است که متاسفانه ریشه در توطئه دشمنان و سودجویی بعضی جدا افتادگان از این مسیر و دوری از مولفه های فرهنگ اصیل ایرانی- اسلامی و فرهنگ دفاع مقدس دارد. از طرف دیگر، هجمه های فرهنگی دشمنان ایران اسلامی با استفاده از ابزارهای مختلف ارتباطی به شدت گسترش یافته و تلاش می کنند با ترفندهای مختلف، ابتذال و از خود بیگانگی را جایگزین فرهنگ اصیل ایرانی- اسلامی به خصوص در بین جوانان بکنند که بیگمان تمسک به فرهنگ ریشه دار و انسان ساز دفاع مقدس و ارزشهای اصیل آن میتواند، ضمن آشناسازی نسلهای جوان با ویژگیهای اخلاقی و فرهنگی رزمندگان سلحشور و غیور دفاع مقدس، ایمنی و استحکام درونی به فرهنگ ایرانی- اسلامی بدهد و الهام بخش جوانان در مسیر فرهنگی آینده آنان و کشور باشد. بی تردید این ثروت بزرگ فرهنگی یعنی فرهنگ دفاع مقدس محتاج شناخت، تبیین، ترویج و صیانت است آنهم از سوی همه آحاد ملت به خصوص نخبگان جامعه. امید که همگان آنرا مورد اهتمام قرار دهند. ان شاء الله
انتهای پیام/