به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، بین دوره اول این جشنواره فیلم مقاومت تا دوره دوم آن حدود 4 سال فاصله میافتد. به عبارتی پس از آنکه اولین دوره جشنواره سال 62 برگزار میشود، دوره بعدی آن سال 66 روی پا میایستد، یعنی سالهای پایانی جنگ.
در این دوره حسین وخشوری همچنان دبیر جشنواره است، ولی آنچه توجهها را بیشتر جلب میکند این است که کمکم جشنواره دارد بالوپر میگیرد، حالا جشنواره تیم هیئت انتخاب یا همان بازبینی هم دارد، آنچه که ظاهرا در دوره قبل جشنواره شکل دیگری داشته است.
هیئت انتخاب دومین دوره از جشنواره شامل «اکبر اورعی» ، «محمد فراهانی» نقاش مشهوری که سال 91 به درگاه حق شتافت و « جمال شورجه» است. شورجه آن زمان جوانی 33 ساله بود که یک سال پس از این دوره از جشنواره یعنی 67 اولین فیلم سینمایی بلند خود با عنوان «روزنه» را ساخت، و امروزه از فیلمسازان مطرح کشور است.
هیئت داوران:
-محمدرضا اسلاملو که در دوره گذشته جشنواره جایزه بهترین فیلم مستند کوتاه برای «آبادان شهر مظلوم» را بدست آوره بود حال جزو اعضای هیئت داوران است.
-سعید حاجیمیری که سابقه نویسندگی، کارگردانی و تهیه کنندگی چند فیلم سینمایی را در کارنامه خود داشت و بعنوان مثال اثری با نام «آوای غیب» سال 62 تولید کرده بود که فیلمبردار آن فیلم کمال تبریزی (از جمله دیگر داوران این دوره جشنواره) بود و دریچهای برای ورود تبریزی به سینما به شمار آمد.
-کمال تبریزی (فیلمساز برجسته کشور) که قبل از این دوره مسئولیت بخش آموزش مرکز اسلامی آموزش فیلمسازی را به عهده داشته است و اوهم یک سال بعد یعنی سال 67 نخستین فیلم سینمایی خود را با عنوان «عبور» ساخت.
دیگر داوران جشنواره عبارت بودند از اکبر اورعی، حسین حقیقی، محمد داوری و احمد گرشاسبی.
به نظر میرسد در این دوره وخشوری و اعضای تیمش بیشتر ثقل و سنگینی هیئت داوران را به سمت اهالی فن سینما و فیلمسازان گرداندند. چون در دوره قبل بخش اعظمی از این تیم افرادی بودند که هرچند فعالان در حوزه فرهنگ و هنر بودند اما سینمایی و به اصطلاح سینماگر نبودند به جز موارد معدودی. اما در این دوره بیشتر صاحبان فن و فیلمسازان بر صندلی و مسند داوری نشستند.
*برگزیدگان این دوره از جشنواره:
در شیوه اهدای جوایز برگزیدگان هم گویا تفاوتی حاصل شد، عناوین جوایزی که قرار بود به صاحبانش اهدا شود «لوح یادبود» و «دیپلم افتخار» نبود بلکه بهجای «لوح یادبود» جایزه بهترین هربخش به برگزیدهاش تقدیم میشد. که این جشنواره را به جشنواره شدن به معنای واقعی کلمهاش و حرفهایتر شدنش نزدیکتر میکرد.
-بهترین فیلم مستند کوتاه: «سپاه، مردم و کربلا» از مجموعه روایت فتح.
که این مستند ششمین قسمت از سومین مجموعه آثار روایت فتح محسوب میشود. «سپاه، مردم و کربلا» ابتدا و انتهایش با نواهای صادق آهنگران همراه است و صدای سی شهیدان اهل قلم «سیدمرتضی آوینی» زینتی بر میانه این اثر نقش میبندد.
این مستند فوکوس و تمرکز خود بر بخش خاصی از جنگ را بر میدارد و به نیروهای دریایی و غواصان، نیروهای هوایی و خلبانان، نیروهای زمینی و رزمندگان، نیروهای پشتیبانی و کارگران، مردم و داوطلبان، باهم و یکپارچه میپردازد. «سپاه، مردم و کربلا» به خوبی به تصویر میکشد که فتح در جنگ محصور به فرد، افراد یا گروه خاصی نیست، بلکه در دست اتحاد تمام ملت است. مستندی که از تصاویر رزمندگان و جنگ اغاز میشود و پایانش با سکانسها و پلانهای شهری و مردمی ختم میشود، که فلسفه پشتش با کمی تأمل واضح است.
-بهترین فیلم مستند بلند: «زندگی در ارتفاعات »ساخته عزیزاله حمیدنژاد
فیلمی که در زمان جنگ در ارتفاعات صعب العبور کردستان عراق ساخته شده است. این فیلم با نگاهی شاعرانه به مواجهه انسان با طبیعت درجغرافیای جنگ پرداخته است نگاهی به روابط انسانی در شرایط سخت که تنها تضمین کننده بقاءسربازانی ساده در دل کوهای یخی می باشد . همچنین این مستند در پنجمین جشنواره فیلم فجر به نمایش در آمده وجایزه لوح زرین بهترین فیلم مستند را دریافت کرده است.
-بهترین فیلم بلند داستانی: «پرواز در شب »ساخته رسول ملاقلیپور/تولید 1365
پرواز در شب فیلمی با مضمون دفاع مقدس بود که داستان یک گردان نیروهای ایرانی را روایت میکند که در محاصره ارتش دشمن قرار میگیرد و ارتباط آن با قرارگاه مرکزی قطع میشود، چهار نفر از رزمندگان گردان انتخاب میشوند تا برای درخواست کمک خود را به قرارگاه برسانند از آن میان سه تن شهید میشوند و یکی خود را به قرارگاه میرساند. فرمانده گردان نیز برای تهیه آب آشامیدنی سربازان زخمی محاصره دشمن را میشکند، اما شهید میشود. قوای کمکی سر میرسد و پس از مقابله با دشمن بقیه افراد گردان را نجات میدهد. در این فیلم صحنههای جنگ ایران و عراق و صحنههای عاشورا پیوند میخورد.
زندهیاد ملاقلی پور همچنین برای این اثرش لوح زرین بهترین فیلم و «علی رستگار» لوح زرین بهترین جلوههای ویژه را از پنجمین جشنواره فیلم فجر بدست آوردند.
-بهترین کارگردان: جواد شمقدری برای "کربلای 5"
شمقدری همان کسی است که در دولت دهم معاونت امور سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را به عهده داشت.
-بهترین جلوههای ویژه: علی رستگار برای فیلمهای« پرواز در شب »و «حماسه دره شیلر»
حماسه دره شیلر فیلمی است به کارگردانی احمد حسنیمقدم و نویسندگی سیدمجید امامی که سال 1365 تولید شد و زندگی فردی به نام «رحیم» را روایت میکرد که از سپاه اخراج شده بود. این فیلم چندان در حافظه سینمای دفاع مقدس نماند.
-بهترین صدابرداری: «رضا » از مجموعه روایت فتح
«رضا» قسمت سوم از مجموعهی سوم روایت فتح است و همان قسمتی است که آن جمله مشهور آوینی در آن نقش میبندد: اگر شب قدر شبی باشد که تقدیر عالم در آن تعیین میگردد، همهی شبهای جبهه شب قدر است و از همینجاست که تاریخ آیندهی کرهی زمین تقدیر میشود.
-بهترین فیلمبرداری: «پاتک روز چهارم» از مجموعه روایت فتح
«پاتک روز چهارم» دومین قسمت از مجموعه اول روایت فتح میباشد که گزارشی است از نبرد سنگین رزمندگان اسلام در چهارمین روز عملیات والفجر8.
*دیپلم افتخار به شرح ذیل اهدا شد:
_ متن و گفتار مجموعه فیلمهای روایت فتح.
-شهیدآیتاله سیفی به خاطر فیلمبرداری فیلمهای «کربلای5»، «ساحل نخلهای سرخ» و «پایان این راه»
-فیلم «شاگرد به روایت پنجشنبه» که کاری گروهی بود
- فیلم «بکوبید دهلها» ساخته جمال شورجه
البته با توجه به این که خود شورجه از اعضای هیئت داوران بود چگونه فیلمش مورد داوری و قضاوت قرار گرفته بوده و توانسته دیپلم افتخار کسب کند کمی جای تعجب دارد.
آنچه در پایان و جمعبندی این دوره از جشنواره هم میتوان گفت که کشور در شرایط حساس و بحرانیای بوده است از طرف دیگر هم دومین دوره یک جشنواره است که هنوز نوپاست و نمیتوان خیلی دقیق آن را تحلیل کرد جز که همان که گفته شد، شواهد نشان میدهد جشنواره دارد بال و پر می گیرد و میتوان به آن امیدوار بود. که حاصلش را انشالله در شمارههای آینده و تحلیل ادوار بعدی جشنواره بررسی خواهیم کرد.
بیشتر بخوانید: نگاهی به نخستین دوره جشنواره فیلم مقاومت |دوربین زیر توپ و تانک
ایمان رنجبر
انتهای پیام/