به گزارش خبرگزاری تسنیم، وویچخ شزنی، دروازهبان لهستانی تیم فوتبال یوونتوس در یک مصاحبه با شبکه BBC از آرسن ونگر سرمربی سابقش در آرسنال، انتقاد کرد و او را مسبب خروجش از تیمی دانست که عاشق آن بود.
شزنی تابستان سال 2017 در حالی از آرسنال به یوونتوس پیوست که دو فصل ماقبل آن به عنوان بازیکن قرضی برای رم بازی کرده بود. در حقیقت او آخرین بازیهایش برای آرسنال را در فصل 15-2014 انجام داد، همان فصلی که ونگر او را به نیمکت تبعید کرد و رخ دادن اتفاقی دیگر، این پیرمرد فرانسوی را متقاعد کرد که با انتقال سنگربان لهستانیاش موافقت کند: لو رفتن سیگار کشیدنش در رختکن آرسنال.
شزنی در این باره گفت: من احساسی دارم که هر آدم عادیای دارد. من پیشتر از این عادت داشتم سیگار بکشم و به همین دلیل هم از سوی آرسن ونگر جریمه شدم. من برای او احترام فراوانی قائلم اما جریمه شدنم از سوی او درست مصادف شده بود با کنار گذاشته شدنم از ترکیب اصلی و به همین دلیل اوضاع و احوالم شدیداً به هم ریخته بود. من آن زمان که دوران بازیگریام در لیگ برتر را آغاز کردم 20 ساله بودم. شاید از نظر روانی آماده این کار نبودم و بازی در آنجا مرا معروف کرد. امابا این حال این اتفاقات سبب میشود که بزرگ و پخته شوید. من الان یک همسر و پدرم پس زندگیام کمی تغییر کرده است.
شزنی ادامه داد: میخواستم تمام دوران بازیگریام در آرسنال باشم چون عاشق این باشگاه هستم و الان هم هنوز حامی آن هستم. من هر کاری میتوانستم کردم که در آرسنال بازی کنم و الان حسرت میخورم که چرا بیشتر از این تلاش نکردم. من با آرسنال دو جام حذفی و یک جام خیریه بردم اما داست داشتم حداقل یک قهرمانی در لیگ برتر کسب کنم. گاهی اوقات اما شما باید با عقلتان تصمیم بگیرید نه فقط به احساساتتان.
سنگربان بانوی پیر سپس در پاسخ به این سؤال که چرا با اینکه میدانست باید نیمکتنشین جان لوئیجی بوفون شود یوونتوس را انتخاب کرد، گفت: من با خودم گفتم گاهی اوقات برای اینکه یک پرش بلند انجام دهی باید یکی دو قدم به عقب برداری. با این حال نیمکتنشینی من در یوونتوس در زمان حضور بوفون پسرفت نبود چون من میدانستم که بالاخره بازی خواهم کرد. من در همان فصل هم 21 بازی کردم که برای یک دروازهبان دوم آمار بدی نیست. علاوه بر این از بوفون که یکی از بهترینهای دروازهبانهای تاریخ است چیزهای زیادی یاد گرفتم و برای گرفتن جای او آماده شدم. پیوستن به یوونتوس بهترین فرصت شغلی بود که من میتوانستم داشته باشم.
انتهای پیام/