به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم به نقل از خبرگزاری «تاس»، امروز، یکشنبه، 7 اکتبر سال 2018 میلادی (15 مهرماه) "ولادیمیر پوتین" رئیس جمهوری روسیه 66 ساله شده است.
"ولادیمیر ولادیمیرویچ پوتین" در تاریخ 7 اکتبر سال 1952 میلادی در شهر لنینگراد (سنپترزبورگ فعلی) چشم به جهان گشود. پدر او "ولادیمیر اسپیریدونوویچ پوتین" ( 1911-1999) تا قبل از جنگ جهانی دوم (جنگ بزرگ میهنی) در ناوگان زیردریایی خدمت میکرد و در سال 1941 برای خدمت به ارتش سرخ فراخوانده شد. وی در سال 1941 به شدت زخمی شد و بعد از پایان جنگ بعنوان استادکار در کارخانهای در شهر لنینگراد مشغول به کار شد.
مادر وی "ماریا ایوانوا شلوماوا" ( 1996- 1911) به عنوان کارگر ساده در شغلهای مختلفی مانند سرایداری، رفتگری و .. مشغول به کار بود و دوران محاصره سخت شهر لنینگراد را با چشمان خود مشاهده کرد.
ولادیمیر پوتین در سال 1975 از دانشکده حقوق دانشگاه دولتی لنینگراد در رشته حقوق بین الملل فارغ التحصل شد. دوره استادی در ترکیب عملیاتی کمیته امنیت ملی در لنینگراد (سال 1976 ) و در مسکو (سال 1979 ) را در مدرسه عالی کا.گ.ب. اتحاد جماهیر شوروی را نیز با موفقیت پشت سر گذاشت. در سال 1985 از موسسه سرخ اطلاعات خارجی کا.گ.ب. (آکادمی اطلاعات خارجی کنونی) فارغ التحصیل شد. وی در سال 1997 در موسسه معدن سنپترزبورگ از پایان نامه دکترای اقتصاد خود درباره برنامه ریزی راهبردی تولید منابع معدنی و خام منطقه در شرایط روابط بازاری دفاع کرد.
آغاز به کار دولتی؛ مسکو، سنپترزبورگ تا آلمان و بلعکس
پوتین پس از پایان تحصیل مشغول به کار در کمیته امنیت ملی اتحاد جماهیر شوروی شد و ابتدا در دبیرخانه و سپس در اداره مبارزه با جاسوسی خارجی کا.گ.ب. در منطقه لنینگراد شد. وی پس از پایان تخصیلات خود در مسکو بار دیگر به بخش اداره یک اطلاعات خارجی شهر لنینگراد و حومه منتقل گردید.
پوتین در سال 1985 از سوی کا.گ.ب. به جمهوری دموکراتیک آلمان فرستاده شد و تا سال 1990 در شهر "درسدن" این کشور فعالیت داشت. وی پستهای در کمیساریای ارشد و دستیار معاون ارشد گروه را برعهده داشت.
پوتین در ژانویه سال 1990 به اتحاد جماهیر شوروی بازگشت. از فوریه سال 1990 بعنوان دستیار مدیر دانشگاه دولتی لنینگراد در مسائل بین المللی مشغول به کار شد و سپس به سمت مشاور رئیس شورای شهر لنینگراد (شهرداری سنپترزبورگ) منصوب شد. وی تا سال 1996 در این سمت مشغول به کار بود.
در ماه آگوست سال 1991 در اتحاد جماهیر شوروی تلاشی برای اجرای کودتای دولتی انجام شد که سازمان دهنده آن کمیته دولتی وضعیت اضطراری بود که نمایندگان مقامات ارشد سابق شوروی در آن حضور داشتند. ولادیمیر پوتین به همراه سایر مقامات شهرداری لنینگراد با این اقدام کمیته دولتی مخالفت کرد. وی در تاریخ 20 آگوست نامه استعفای خود را امضاء کرد. پوتین در سال 1992 بار دیگر به سمت معاون شهردار سنپترزبورگ با حفظ سمت نماینده کمیته روابط خارجی منصوب شد. از ماه مارس سال 1994 زمانی که "آناتولی سوبچاک" رئیس اولین دولت شهری شد پوتین به سمت معاون اول وی درآمد. بعد از ادغام پستهای رئیس دولت شهری و شهرداری، سمت پوتین همچنان معاون شهردار و نماینده کمیته روابط خارجی شهر بود.
پس از شکست سوبچاک در انتخابات شهرداری سنپترزبورگ در سال 1996 پوتین پست خود را ترک کرد. در ماه آگوست همان سال به کار در اداره امور دفتر ریاست جمهوری فدراسیون روسیه بعنوان معاون مشغول به کار شد و مسئول اقدامات حقوقی و مسائل مربوط به اموال خارجی کشور بود. در این زمان به همراه خانواده خود به مسکو عزیمت کرد.
ولادیمیر پوتین از ماه مارس سال 1997 الی 1998 در دفتر ریاست جمهوری فدراسیون روسیه در سمتهایی مانند معاون رئیس دفتر ریاست جمهوری، رئیس اداره کنترل ریاست جمهوری مشغول به کار بود. در ژوئن سال 1998 تا آگوست سال 1999 مدیر بخش فدرال امنیت فدراسیون روسیه شد و به طور همزمان از ماه مارس تا آگوست سال 1999 دبیر شورای امنیت فدراسیون روسیه نیز بود.
آغاز دوره سمتهای بلندپایه و تبدیل شدن به رهبر قابل اعتماد مردم
در تاریخ 9 آگوست سال 1999 "بوریس یلتسین" رئیس جمهوری فدراسیون روسیه در خطابیهای تلویزیونی اعلام کرد که تصمیم گرفته تا دولت "سرگئی استپاشین" را برکنار کرده و از نمایندگان دومای دولتی فدراسیون روسیه خواست تا ولادیمیر پوتین را به سمت ریاست دولت جدید مورد تایید قرار دهند. یلتسین اعلام کرد که وی جانشینی خود را در پوتین دیده و او شخصی است که قادر به ایجاد همبستگی جامعه است. در همان روز ولادیمیر پوتین به سمت معاون اول رئیس دولت فدراسیون روسیه و در واقع نخست وزیر موقت منصوب شد.
در 16 آگوست سال 1999 ولادیمیر پوتین از سوی دومای دولتی روسیه به سمت نخست وزیر جدید مورد تأیید قرار گرفت. 233 نماینده از 439 نماینده حاضر به وی رأی اعتماد دادند، 84 نفر با این اقدام مخالفت کرده و 17 نفر نیز رای ممتنع دادند. انتصاب وی به سمت نخست وزیری، مصادف با آغاز حملات ستیزهجویان چچنی در جمهوری داغستان روسیه و انجام حملات تروریستی در سایر شهرهای بزرگ روسیه از جمله مسکو بود که وی را مجبور به انجام عملیات ضدتروریستی کوبنده در منطقه قفقاز شمالی نمود.
ولادیمیر پوتین در تاریخ 31 دسامبر سال 1999 الی 7 ماه مه سال 2000 از سوی یلتسین که از استعفای خود را اعلام کرده بود، به عنوان کفیل ریاست جمهوری فدراسیون روسیه وظایف ریاست جمهوری را انجام داد. وی در 26 ماه مارس سال 2000 در انتخابات ریاست جمهوری با کسب نزدیک به 53 درصد آراء به سمت ریاست جمهوری فدراسیون روسیه رسید. جایگاه دوم از آن "گنادی زوگانف" رهبر حزب کمونیست روسیه بود که تنها توانست 29 درصد آراء را به دست آورد. پوتین در هفت ماه مه سال 2000 برای نخستین بار در مقام ریاست جمهوری روسیه سوگند خورد.
پوتین در ماه مارس سال 2004 نیز بار دیگر برای دور دوم در انتخابات ریاست جمهوری پیروز شد و این بار بیش از 71 درصد آرا را به دست آورد. اصلی ترین رقیب وی "نیکولای خاریتونوف" باز هم از حزب کمونیست روسیه بود تنها نزدیک به 14 درصد رای آورده بود.
ولادیمیر پوتین در سال 2008 از سوی "دمیتری مدویدیف" رئیس جمهوری جدید روسیه بعنوان نخست وزیر منصوب شد و تا سال 2012 در این سمت خدمت کرد. از نامزدی وی برای مقام نخست وزیری، 392 نماینده دومای دولتی از 448 نماینده حاضر رای مثبت داده و 56 نفر با وی مخالفت کردند.
وی از سال 2008 الی 2012 رهبری حزب سیاسی «روسیه واحد» (حزب حاکم روسیه) را بر عهده داشت. در ماه سپتامبر سال 2011 در کنگره سالانه این حزب، مدویدیف، رئیس جمهور روسیه او را به عنوان نامزد حزب روسیه واحد برای انتخابات ریاست جمهوری سال 2012 معرفی کرد. پوتین در ماه مارس سال 2012 با کسب 63.6 درصد آراء بار دیگر به سمت ریاست جمهوری روسیه انتخاب شد. جایگاه دوم از آن "گنادی زوگانوف" رهبر حزب کمونیست با 17 درصد بود.
آغاز دوره ریاست جمهوری وی در این سال همزمان با انجام اصلاحات در قانون اساسی روسیه شد که در نتیجه آن دوره ریاست جمهوری در روسیه از چهار سال به شش سال تغییر کرد.
ولادیمیر پوتین در 18 ماه مارس سال 2018 بار دیگر برای مدت شش سال به سمت ریاست جمهوری روسیه انتخاب شد. وی این بار توانست 76.69 درصد آرا را به دست آورد که برای او یک رکورد محسوب میشود. نزدیکترین رقیب وی "پاول گرودینین" نامزد حزب کمونیست بود که تنها توانست نزدیک به 12 درصد آراء را به دست آورد. در این دور از رقابتها، 8 نامزد برای رسیدن به سمت ریاست جمهوری روسیه با یکدیگر مبارزه کردند.
ولادیمیر پوتین علاوه بر سمت ریاست جمهوری، فرمانده کل نیروهای مسلح روسیه، ریاست شورای عالی دولتی، شورای امنیت روسیه و ریاست کمیسیون صنعتی-نظامی روسیه را نیز بر عهده دارد.
پوتین با وجود باقی ماندن در بالاترین سطح تصمیم گیریها در کشور بیش از 18 سال، همچنان محبوبترین سیاستمدار در روسیه بشمار رفته و مردم این کشور به وی اعتماد کامل داشته و اکثرا از خطمشی سیاست داخلی و خارجی او حمایت میکنند.
انتهای پیام/