وقتی «نمیدانستم» دیگر معنی ندارد
در عصر حاضر دیگر عباراتی نظیر خبر نداشتم، کسی اطلاع نداد، و نظایر آنها فاقد معنا و مفهوم است. یک دانشجو نمی‌تواند ادعا کند از یک رویداد خاص در دانشگاه خود بی خبر است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، وقتی نگاهی به پیشینه محمل‌های اطلاعاتی نگاه می‌کنیم، در می‌آبیم که بر اساس نیاز بشر به اطلاعات و تسریع در گردش آن، این محمل‌ها در طول زمان دچار تحول شدند تا انسان بتواند اطلاعات را سریعتر تولید، تکثیر و توزیع کند، در واقع باید بیان داشت اطلاعات، بن مایه همه چیز است.
در این رابطه امیررضا اصنافی -استادیار گروه علم اطلاعات و دانش شناسی دانشگاه شهید بهشتی در یادداشتی اختصاصی نوشت: تمام زندگی ما تحت تأثیر اطلاعات است و کسی نمی‌تواند مدعی باشد به اطلاعات نیازی ندارد. نیاز اطلاعاتی بر خواسته از تمام فعالیت‌های شخصی و حرفه ای بشری است و بدون آن ادامه فعالیت‌ها ممکن نیست. چون دیگر زندگی هدفمند نیست و همه تلاش خواهند کرد بر اساس سعی و خطا کار کنند. بنابراین، شاهد کارهای تکراری و موازی و تجربه‌های مکرر و در نهایت صرف هزینه و وقت زیاد خواهیم بود.
وقتی احساس نیاز به اطلاعات داشته باشیم دیگر نمی‌توانیم صبر کنیم تا اطلاعات به سراغ ما بیاید این ما هستیم که به عنوان نیازمندان اطلاعات به دنبال اطلاعات خواهیم رفت و از طریق مجراهای گوناگون تلاش می‌کنیم که آن را به دست آوریم.
در عصر حاضر که در هر ثانیه هزاران اطلاعات خرد و کلان از مجراهای مختلف مثل شبکه‌های اجتماعی، پیامک، رایانامه، تلفن، نمابر، رادیو و تلویزیون، مجلات، کتاب‌ها و نظایر آنها رد و بدل می‌شود آگاه نبودن، اطلاع نداشتن و بی‌خبری هیچ توجیهی ندارد.
در حقیقت، اطلاعات به خودی خود به سمت ما می‌آید اما ما با فرصت سوزی یا نشناختن نیاز واقعی خود و حتی گاهی اوقات متعهد نبودن در حوزه کاری و شخصی، آن را از دست می‌دهیم و فقدان آگاهی خود را به عدم اطلاع رسانی نسبت می‌دهیم. در این زمینه، وظیفه یک مدرس دانشگاه و یک دانشجو سنگین تر است و این دو قشر هرگز نمی‌توانند مدعی باشند چیزی را نمی‌دانند.
به عنوان مثال یک دانشجو نمی‌تواند ادعا کند از یک رویداد خاص در دانشگاه خود بی خبر است، زیرا حداقل ابزاری نظیر وبگاه دانشگاه در اختیار اوست تا اخبار و رویدادها را رصد کند یا از طریق شبکه‌های اجتماعی مخصوص سازمان متبوع خود، اطلاعات را کسب کند.
بنابراین، این خود ما هستیم که گاهی با جهل محنت زای خود نسبت به محیط پیرامون، نمی‌توانیم اطلاعات را بر اساس نیاز اطلاعاتی خود پیدا کنیم.
از این جهت گاهی ما فقیر اطلاعاتی یا ندار اطلاعاتی محسوب می‌شویم که یا قادر نیستیم از ابزارهای فناورانه در عرصه گردش اطلاعات به درستی بهره بگیریم یا اساساً شناختی از نیاز خود نداریم که بتوانیم این اطلاعات را کسب کنیم.
در حقیقت با مشاهده، مطالعه و دقیق شدن در محیط اطراف، برنامه‌ها و اهداف خود می‌توانیم به شناخت از نیاز اطلاعاتی خود برسیم تا بتوانیم اطلاعاتی را که به سمت‌مان می‌آید با دقت بیشتری جذب و استفاده کنیم.
بنابراین در عصر حاضر دیگر عباراتی نظیر خبر نداشتم، کسی اطلاع نداد، و نظایر آنها فاقد معنا و مفهوم است.
انتهای پیام/
