به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، در آستانه بزرگداشت زایندهرود دانشگاه صنعتی اصفهان سمیناری را با حضور اساتید دانشگاه و فعالان محیط زیست برگزار کرده تا اساتید و فعالان محیط زیست نظرات خود را در ارتباط با محیط زیست اصفهان بیان کنند.
حشمت الله انتخابی استاد دانشگاه و فعال محیط زیست در ارتباط با موضوع زایندهرود اصفهان اظهار داشت: باید محیط دانشگاهی به نحوی باشد که دانشجویان با همه مباحث آشنا شوند، دانشگاهها به نحوی تخصصی شدهاند همه مسائل در حوزهها مختلف به دانشجوها تدریس نمیشود، برای مثال استاد مواد در تدریس خود تنها درباره فولاد بحث میکند و همه چیز را آموزش نمیدهد.
وی افزود: دانشجوی من در دانشکده مواد درباره تاثیرگذاری وجود شرکتها بر محیط زیست آگاه نیستند و تنها این را قبول دارند که افزایش تولید فولاد آن هم در استانی مانند اصفهان کار درستی است در حالی که از نظر زیست محیطی چنین مسئلهای در استان اصفهان درست نیست.
این فعال محیط زیست خاطرنشان کرد: متاسفانه نگرانی دانشجوی من مربوط به جامعه معلولان و یا محیط زیست نیست و تنها موضوع مورد توجه آن مدرکی است که به آن داده میشود، تا زمانی که به این صورت دانشگاه اداره میشود مطمئن باشید بدنه جامعه متاثر از محیط دانشگاه نیست.
وی تصریح کرد: طی جلساتی به این نتیجه رسیدیم که ناچار هستیم کنشگری را در بدنه دانشگاه برانگیزیم و اگر چنین نهضتی شکل گیرد در مسائل زیست محیطی هم میتوانیم پیشرفت داشته باشیم، اگر دانشجویان کنشگری نداشته باشند در سالهای آینده که در جایگاه تصمیم گیری قرار میگیرند میتوانند تاثیر گذار باشند.
انتخابی بیان کرد: موسسات مختلفی در سازمان ملل در این زمینهها فعالیت میکنند و ما در این مسائل تنها حق عضویت داریم و فعالیتی نداریم که این مسئله باید رخ دهد و در این زمینه فعال شویم. یکی دیگر از مسائلی که از آن به خوبی استفاده نمیکنیم استفاده از تجربیات شهرهای خواهر خوانده اصفهان است.
وی گفت: اصفهان خواهرخواندههای بسیاری دارد و متاسفانه نتوانسته به خوبی از آن بهرهمند شویم، به ویژه با فرایبورگ که خود یکی از شهرهای سبز اروپا به شمار میرود، فرایبورگ برنامهای را تعیین کرده که شهرهای خواهر خوانده بتوانند با آن تعامل کنند که این به نوعی یک ظرفیت به شار میرود.
این فعال محیط زیست اظهار داشت: درس توسعه پایدار اگر تنها در دانشکده منابع طبیعی باشد کفایت نمیکند و این بحث باید در دانشکده مکانیک و مواد نیز صورت گیرد و توسط 5 تن از اساتید در این دانشکدهها رخ دهد. جلساتی را از هفته گذشته در این زمینه آغاز کردهایم تا پیگیر کنشگری باشیم که بحث آب یکی از بخشهای آن است، هر کنش گری باید با هماهنگی انجمنهای مردم نهاد باشد.
وی افزود: امیدوار هستیم هر انجمن مردم نهادی که تشکیل میشود ارتباط مستقیمی با دانشگاه داشته باشد تا از نظرات دیگر دوستان نیز استفاده کنیم.
حل مشکلات زایندهرود با اقدامات سیاسی و پوپولیستی امکان پذیر نیست
حمیدرضا صفوی، استاد دانشگاه صنعتی اصفهان و فعال محیط زیست در ارتباط با این موضوع خاطرنشان کرد: اگر کشور را هرمی در نظر بگیریم که راس آن نخبگان قرار دارند باید دانست تا زمانی که با تفکر راس هرم پیش میرویم به هیچ جایی نمی رسیم. ما نتوانستیم رودخانه ها را حفظ کنیم، معتقدیم در یک هرم ذی نفعان نهایی ممکن است برداشتهای خوبی نداشته باشند در حالی که تعیین کنندهتر هستند زیرا جامعه بزرگتری را تشکیل میدهند.
وی تصریح کرد: سوال اینجاست که چند درصد از کشاورزهای ما با برداشت بی رویه آب پیشرفت کردهاند، تا زمانی که با علم پیش میرویم شاید پیشرفت زیادی نداشته باشیم، علم را باید به باور برسانیم آن هم نه در سطح نخبگان باید در سطح بدنه جامعه به باور برسیم که در مسئله آب به نحو درستی استفاده شود.
استاد دانشگاه صنعتی اصفهان و فعال محیط زیست خاطرنشان کرد: مسئله آب تنها بعد علمی، اقتصادی و سیاسی ندارد بلکه همه اینها را باید در کنار یکدیگر داشته باشیم، اینکه آب نما در زاینده رود درست کنیم پیشتوانه علمی ندارد و تا حدودی پشتوانه آن سیاسی است. زمانی میرسد که فقط قصد بهره اقتصادی از آب داشته باشیم.
وی تصریح کرد: در مقطعی حرکتهای پوپولیستی انجام شد، قانون استانی کردن آب در سال 84 یکی از تصمیمات اشتباه بود که باعث میشد آب به مرز دیگر استانها نرسد، دومین قانون مجوز دادن به چاه های غیر مجاز کشور در سال 85 که این نیز اقدام اشتباهی بود.
صفوی بیان کرد: اگر بخواهیم مدیریت صحیح و پایداری برای آب داشته باشیم باید فصل مشترک اینها را در نظر بگیریم، باید مسائل اجتماعی، سیاسی و اقتصادی را پوشش دهیم. این میتواند از یک جامعه نخبه آغاز شود و به همه بدنه مدنی کشور توسعه پیدا کند.
وی گفت: چند سالی است که به این نتیجه رسیدهام به جای فرمول سازی در دانشگاه باید در میان مردم باشیم و واقعیت را بیان کنیم، واقعیت این است که ما در کشورمان با 80 میلیون جمعیت و منابع طبیعی بسیار نمیتوانیم شغل مناسبی برای مردم ایجاد کنیم.
استاد دانشگاه صنعتی اصفهان و فعال محیط زیست اظهار داشت: این مسئله فراگیری است و باید از کف شروع شود و به راس برسد، یکی از مصرف کننده عمده آب ما بخش کشاورزی است که بین 60 تا 90 درصد آب را مصرف میکند، آیا فرآوردههایی که از این آب تولید میشود را به خوبی استفاده میکنیم، این در حالی است که 30 درصد از مواد غذایی تولیدی ما از بین میرود و به این معناست که ما 30 درصد از منابع آبی را از بین میبریم.
وی افزود: بحث مدیریت آب تنها در آب نیست و یارانه در نهاده، خیانت به کشور به ویژه به کشاورز است، یارانه باید در محصول نهایی باشد، اگر این اتفاق رخ دهد کشاورز و صنعت گر با دقت بیشتری آب مصرف میکند، متاسفانه این نظام یارانهای در مبدا و نهاده در همه ارکان کشور است و این باعث شده ما ملتی نباشیم که ما بهرهمند از منابع محیط زیستی باشیم.
صفوی خاطرنشان کرد: در حال حاضر بحثهای دریاچه ارومیه، هامون و گاوخونی که مطرح میشود به عوارض ناشی از خشکسالی و طوفانهای گرد و غبار باز میگردانند، این خودخواهی بشر باید در این زمینه کمتر شود، حق زیستمندان، گیاهان و آبزیان در این مسیر چیست.
وی تصریح کرد: محیط زیست را از بین بردهایم، در این اکوسیستم گیاهان و جانوران در حال از بین رفتن هستند و در زمینه محیط زیست جامعیت و محوریت را به بشر ندهیم و به دنبال مطالبه گری از محیط باشیم.
انتهای پیام/ ع