به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم به نقل از اوراسیانت، زمزمههای اخیر درباره حضور توریستهای چینی در قرقیزستان بدون اخذ روادید مباحث بسیاری را در میان مردم و رسانههای این کشور به وجود آورده است.
در یک سوی این مباحثات طرفداران رشد سریع اقتصاد سرمایهداری چین در جهان هستند و در طرف دیگر آنهایی که از نفوذ فزاینده پکن در قرقیزستان بسیار هراس دارند.
پیشنهاد این موضوع توسط یکی از نمایندگان پارلمان قرقیزستان به نام محبت مولیانوا ارائه شده بود.
وی در پارلمان این کشور پیشنهاد داده بود تا توریستهای چینی که از طریق روشهای قانونی گردشگری و توسط آژانسهای گردشگری قصد سفر به قرقیزستان را دارند، بدون ویزا بتوانند وارد کشور شوند.
مولیانوا در این زمینه گفته است: شرکتهای گردشگری میتوانند مسئولیت بازگشت توریستهای چینی را بر عهده بگیرند. چرا ما نباید از این ظرفیت در (صنعت گردشگری) استفاده کنیم؟
در این راستا چند جمهوری دیگر شوروی سابق نیز قرقیزستان را به دلیل طرح این تصمیم مورد سرزنش قرار کردهاند.
بلاروس و چین نیز رژیم لغو روادید 30 روزهای را که پیشتر در مورد آن توافق کرده بودند، از ماه آگوست اجرایی کردهاند.
قزاقستان نیز دریافت روادید برای توریستهای گروهی چین را تسهیل کرده و به شهروندان چینی اجازه داده تا به مدت 72 ساعت بتوانند بدون روادید در این کشور حضور داشته باشند.
روسیه نیز گفتوگوهایی را با چین به منظور لغو روادید برای گروههای گردشگری آغاز کرده است.
پایگاه خبری تحلیلی کاکتوس در این زمینه نوشته است که طرح پیشنهادی خانم مولیانوا با مقاومتهایی از سوی اداره دولتی امور مهاجرت و کمیته دولتی امنیت ملی که نگران سرازیر شدن انبوه کارگران ثبتنام نشده غیرقانونی چینی در پوشش گردشگران به کشور هستند، مواجه شده است.
در همین راستا، عظمت جمانکولاف، رئیس دپارتمان گردشگری قرقیزستان در این زمینه گفته که اصلاح یک طرفه قوانین، کار موثری نخواهد بود.
وی همچنین افزوده است: نیازی به این امر نیست، چرا که دولت در حال کار بر روی طرح ویزای الکترونیکی (که شامل چینیها هم میشود) میباشد.
چند سال پیش نیز که قرقیزستان رژیم لغو روادید را برای شهروندان 45 کشور توسعه یافته به لحاظ اقتصادی تعیین کرد، اقدام متقابل این موضوع هرگز مطرح نشده بود. هیچ کدام از آن کشورها چنین پیشنهاد متقابلی را به قرقیزستان ندادند. در مورد چین هم به نظر نمیرسد که چنین اقدامی از سوی پکن انجام شود. در واقع چینیها حتی پس از حمله تروریستی به سفارت چین در بیشکک در سال 2016، مقررات سختگیرانهتری نسبت به صدور روادید برای قرقیزها اعمال کردهاند.
بسیاری از قرقیزها امروزه نگاه مثبتی نسبت به همسایه بزرگ و قدرتمند شرقیشان ندارند. چین یک منبع اعتباری بسیار مهم و اصلیترین سرمایهگذار در حوزه معادن قرقیزستان و نیز اولین شریک تجاری این کشور است.
قرقیزستان نیز امیدوار است از بخشهایی از پروژه بزرگ کمربند و جاده چین منتفع شود، اما همچنان نگرانیها نسبت به حجم بدهی خارجی بیشکک به پکن و ترس از این که بازپرداخت آن ممکن است در قالب ارائه زمین یا منابع طبیعی صورت بگیرد، وجود دارد.
از سوی دیگر، دانیال قدیربیکاف، یکی از تحلیلگران سیاسی قرقیزستان در صفحه فیسبوکش مخالفت با رژیم لغو روادید را «فوبیای چین» و «کوتهنظری» توصیف کرده بود.
وی گفته بود که قرقیزستان به توریستهای چینی نیاز دارد و ترس از چین را زیادهروی عنوان کرده بود.
به گفته قدیربیکاف چینیها به بزرگترین هزینهکنندگان در حوزه گردشگری و سفر در جهان تبدیل شدهاند.
در سال 2017 بیش از 130 میلیون چینی به خارج از کشور سفر کرده و در این میان بیش از 258 میلیارد دلار هزینه صرف کردهاند. این رقم بیشتر از هر کشور توسعهیافته غربی میباشد.
قدیربیکاف همچنین میافزاید: فرض کنید حتی اگر قرقیزستان بتواند یک درصد این گردشگران را جذب کند، چه توسعه بزرگی در اقتصاد کشور به وقوع میپیوندد. ما میتوانیم 5 میلیاد دلار به درآمدهایمان اضافه کنیم، در حالی که هیچ یک از منابع طبیعیمان را نفروختهایم.
این تحلیلگر سیاسی قرقیز در انتها مینویسد: توریستهای چینی (بعد از این قضیه) به سمت قرقیزستان هجوم نخواهند آورد. همچنان مناطق بسیاری زیباتر و ارزانتر از قرقیزستان در جهان وجود دارد. به جای دامن زدن به فوبیای چین که یک امر بیفایده است، بهتر است روی این موضوع بحث کنیم که چه محصولات و بخشهایی را میتوانیم به گردشگران چینی پیشنهاد کنیم. رژیم لغو روادید تنها یک مزیت کوچک است که میتواند به ما حاشیه رقابتی اندکی (با دیگر رقبا) بدهد.
انتهای پیام/