به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، "اس ار اف" سوئیس در آستانه اجرایی شدن دور جدید تحریم های آمریکا علیه ایران در مطلبی در این باره نوشت: آیا دور جدید تحریم ها می تواند منجر به فروپاشی توافق هستهای شود؟ مهم ترین بازیگران این عرصه چه می خواهند و چه می توانند انجام دهند؟
نویسنده در پاسخ به این سوالات نوشت: از نظر ایالات متحده آمریکا و اسرائیل در دنیا کشوری بدتر از ایران وجود ندارد. به زعم آن ها نظام جمهوری اسلامی باید با حداکثر فشار بر سر عقل آید. در همین راستا واشنگتن تلاش می کند با تحریم های مستقیم و غیر مستقیم صادرات نفت ایران را به صفر برساند. در ضمن این کشور باید از نظر آمریکا در زمینه مالی از بقیه دنیا جدا شود. با اینکه آمریکا نمی تواند به صورت جدی این مسئله را انکار کند که ایران به شروط توافق هسته ای پایبند است اما این کار را انجام می دهد. نظام جمهوری اسلامی در حال حاضر دیگر هیچ قدمی در راستای ساخت تسلیحات اتمی بر نمی دارد. از این رو "جیمز ماتیس"، وزیر دفاع ایالات متحده هم خواستار پایبندی به برجام شده بود.
با این حال درخواست های آمریکا از ایران فراتر از مسئله هستهای است. به صورت ملموس و مشخص آمریکا از تهران می خواهد که سریعا برنامه های موشکی خود را کنار بگذارد. از حمایت نیروهای منطقهای مانند حزب الله لبنان، و انصارالله در یمن دست بردارد و بخصوص از کشورهای سوریه، یمن و لبنان عقب نشینی کند. از طرفی مقامات و نمایندگان دولت ترامپ حداقل به صورت مخفیانه اعتراف می کنند که در اصل برای آن ها مسئله تغییر نظام در ایران مطرح است. در اصل سقوط نظام جمهوری اسلامی چیزی است که آمریکا در حسرت آن است. احتمالا آمریکا در این راستا به این زودی ها کوتاه نمی آید. وی می خواهد نه تنها خود بلکه دیگر کشورها را هم مجبور به خروج از توافق هستهای کند. هم زمان البته این کاملا در علاقه آمریکا است که ایران همچنان به این توافق پایبند مانده و بمب اتمی نسازد. پس ایالات متحده حتی از توافقی که می خواهد آن را نابود کند هم سود می برد.
نویسنده در ادامه نوشت: هم زمان کشورهایی مانند اروپا، کانادا و ژاپن می خواهند توافق هستهای با ایران پا بر جا باقی بماند. آن ها البته این توافق را کاملا مطلوب نمی بینند اما به زعم آن ها این وضعیت بهتر از نبودن این توافق است. آن ها همچنین می خواهند به مناسبات تجاری با ایران پایبند باشند. اما آمریکا تلاش می کند با تحریم های ثانویه خود از این امر جلوگیری کند. نتیجه این است که شرکت هایی مانند توتال، زیمنس، پژو، آیرباس و چندین شرکت متوسط و کوچک دیگر برای ترک ایران عجله کنند.
نویسنده در ادامه با اشاره به اینکه اتحادیه اروپا در حمایت از شرکت هایی که همچنان می خواهند به مبادلات تجاری با ایران ادامه دهند گرفتار چالش شده است نوشت: البته حداقل این اتحادیه می خواهد سیگنال هایی را به تهران ارسال کند مبنی بر اینکه ما به توافق هستهای و مبادلات تجاری با ایران تا جایی که ممکن است پایبندیم.
در این میان کشورهای روسیه، چین و هند هم از جمله کشورهایی هستند که می خواهند به توافق اتمی با ایران پایبند بمانند. چین و هند البته از مهم ترین خریداران نفت ایران هستند. آمریکا تلاش می کند تا بر این کشورها هم فشار وارد کند تا از تحریم های واشنگتن علیه ایران تبعیت کنند. اما تفاوتی که این کشورها با کشورهای غربی دارند این است که آمریکا در اینجا ابزار فشار کم تری در اختیار دارد. شرکت ها در این کشورها کم تر از شرکت های اروپایی به اقتصاد آمریکا گره خورده اند. از طرفی کشورهای چین، روسیه و همچنین هند و ترکیه کم تر از اروپا آماده اند در برابر ترامپ کوتاه بیایند.
آمریکا خود به این مسئله واقف است و از این رو از همان ابتدای اجرایی کردن دور جدید تحریم ها علیه ایران از استثناء قائل شدن برای برخی کشورها در این زمینه سخن گفته است.
حالا مسئله این است که در این اوضاع ایران در آینده چه مقدار نفت می تواند صادر کند؟ هر چقدر این میزان صادرات بیشتر باشد به همان اندازه احتمال پایبندی تهران به برجام بیشتر است. این مسئله به این ارتباط دارد که برخی کشورها همچنان به مناسبات تجاری خود با ایران ادامه دهند.
در ادامه این مطلب آمده است: آمریکا دوباره بعد از یک مرحله کوتاه تنش زدایی به دشمن شماره یک برای بسیاری ایرانی ها تبدیل شده است. اعتراضات ضد آمریکایی مجددا روز گذشته توسط هزاران ایرانی برگزار شد.
نویسنده در ادامه با اشاره به اینکه تحریم های آمریکا می تواند به اقتصاد ایران آسیب رسانده و این کشور را تحت فشار قرار دهد همچنین نوشت که البته این فشارها این کشور را آنگونه که ترامپ می خواهد تغییر نمی دهد. تحت این فشارها توافق هستهای نابود شده و احتمالا ایران در سال های آینده به قدرت هستهای تبدیل خواهد شد.
نتیجه این که توافق هستهای دچار تزلزل شده اما همچنان پابر جا است. اینکه این وضعیت تا کی ادامه دارد همچنین به مناسبات قدرتی در ایران بستگی دارد. هر اندازه که واشنگتن موفقیت کمتری در مجبور کردن دیگر کشورها به پایبندی به تحریم ها علیه ایران داشته باشد به همان اندازه احتمال زنده ماندن این توافق بیشتر می شود.
انتهای پیام/