به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، پیام دهکردی که این روزها در قامت مجری برنامه شب تئاتر در شبکه چهار حضور پیدا کرده است، این بازیگر سینما و تئاتر و مدرس فن بیان و بازیگری درباره شکل و چگونگی اجرای این نوع نمایشها به خبرنگار تسنیم گفته است: «نمایشهای میدانی به نمایشهای آیینی و هم خیابانی پهلو میزند؛ یعنی میتواند گستره تبلیغی و تهییجی از این دست را در بر بگیرد».
این بازیگر تئاتر ادامه داد: «معمولاً مخاطب نمایشهای میدانی مردمی هستند که یا رهگذرند یا در مکانی در محلات زندگی میکنند که آنجا پاتوق دارند و به همین دلیل موضوعات آن میتواند مرتبط با مصائب یا سختیهای مردم و در حوزههای روانشناسی، سیاسی، اجتماعی و مذهبی باشد».
دهکردی افزود: «نمایشهای میدانی از این راه میتوانند روح جامعه را تلطیف و از سوی دیگر پرسش ایجاد کنند و به برانگیختگی جامعه کمک کنند و در عین حال راهکارها و چشماندازهایی ارائه دهند تا به پاسخ مناسب در خصوص بخشی از پرسشها برسند. در صدر تمام اینها هدف این نمایشها بهگونهای است که باید مردم از آن لذت ببرند و برای آنها سرگرم کننده و جذاب باشد».
دهکردی در پاسخ به این پرسش که "آیا مردم ما در حال حاضر ظرفیت پذیرش قصههای دیگر را در فضای نمایش محیطی و میدانی دارند؟"، یادآور شد: «اگر در حوزههای اقتصادی، نیازهای مالی گروهها تأمین شود، همه قصههایی که مرتبط با دردهای انسان است، هم قابلیت اجرا و هم قابلیت جذب مخاطب دارد».
بازیگر نمایش «تکههای سنگین سرب» ادامه داد: «مسأله این است که در سالهای اخیر نمایشهایی که به صورت میدانی، خیابانی آیینی به هر کیفیتی در تهران اجرا شود و با اقبال گسترده تماشاگر روبهرو بودند، بودجههای میلیاردی زیادی به عنوان پشتوانه داشتند که هیچ گروه مرسوم تئاترهای آیینی و خیابانی نمیتوانند از آن بهرهبرداری کنند».
او ادامه داد: «نکته دوم این است که بخشی از این کارها که مخاطب را با خود همراه میکنند، آثار مذهبی بودند و توانستند تماشاگر جذب کنند. بهطور طبیعی برای مردم جالب است که شاهد رخداد یا نمایشهایی از این دست باشند».
بازیگر نمایش «مرد بالشی» عنوان کرد: «اگر اجرای نمایشهای میدانی تبدیل به یک رفتار نظاممند و ارزشمند شود و منابع بهصورت عادلانه بین گروههای خیابانی توزیع شود، در آن صورت میتوانیم امید داشته باشیم که همه قصهها و گروهها برای تماشاگر جذاب باشند، اما در حال حاضر زمام نمایشهای آیینی به این شکل، بهدست گروههای محدود و معدودی است که اگر پشتوانه مالی آنها حذف شود، فکر کنم نمیتوانند اثری بسازند».
او در پاسخ به این پرسش که آیا نمایشهای میدانی از این دست میتواند فرهنگ تماشای نمایش را در مردم زنده کند، گفت: «بدون تردید این نمایشها میتواند فرهنگ تماشای تئاتر را در مردم زنده کند و بهشرطی دوام پیدا کند که گسترده شود و منوط به دو یا سه گروه یا فصل خاصی از سال نباشد؛ یعنی این نمایشها تنها در زمان محرم و صفر نباشد و بهعنوان یک روش مرسوم، منضبط و دائمی باشد. در زمانی که تئاتر مظلومانه به حیات خود ادامه میدهد، این نمایشها بهتر از دست روی دست گذاشتن است».
انتهای پیام/*