به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، در این سالها فیلمسازان و نویسندگان با ذوق و اشتیاق از پیامبر اکرم(ص)، حضرت مریم(ع)، حضرت ابراهیم(ع)، حضرت سلیمان(ع)، حضرت یوسف(ع)، حضرت عیسی(ع){بشارت منجی}، امام علی(ع)، امام حسن(ع)، امام رضا(ع)، امام صادق(ع){جابر بن حیان} و مختارنامه(نگاهی به عاشورای حسینی) ساخته شده که در جامعه ایرانی و خارجی نشان داد چقدر میتواند استقبالکننده داشته باشد. آثاری که بسیاری از آنها عمیق و تکرار نشدنی و بخشی هم به دلایلی آن طور که بایسته و شایسته نام بزرگواران به منصه ظهور نرسید. اما به تعبیر محمود گبرلو همان حداقلها هم جایشان امروز در قاب تلویزیون خالی است و جای خودش را به برنامههای سطح پایین متکی به سلبریتی داده که هیچ نقطه آموزنده و عمیقی برای مخاطب ندارد. حالا چرا سوژههای دینی و مذهبی شکل نمیگیرند یا درست به سرمنزل مقصود نمیرسند جزو سوالاتی بود که باعث شد با محمود گبرلو کارشناس رسانه، سینما، تلویزیون و مجری سابق برنامه «هفت» مطرح کنیم.
گفتگوی تسنیم با محمود گبرلو کارشناس رسانه و منتقد سینما و تلویزیون
مشروح این گپ و گفت را در ادامه بخوانید:
محمود گبرلو در پاسخ به این سوال که چرا سوژههای دینی و مذهبی کمتر در تلویزیون امروز رونق دارد و در معرض پرداخت هم درست و اصولی شکل نمیگیرند به خبرنگار خبرگزاری تسنیم، گفت: زمانی سیاستگذاران و برنامهسازان به این نتیجه رسیده بودند که مطابق با آثار مذهبی در تلویزیون و سینما آثاری خلق کنند و مدعی باشند در نظام جمهوری اسلامی برای دین و مذهب کاری کردهاند و پیشگام بودهاند. با این اوصاف سریالهایی به مرحله تولید رسید که بخشی از آنها قدرتمند و بخشی هم سطحی و با دانش کمتری از سوی فیلمساز و نویسنده در معرض دید مخاطب قرار گرفت.
وی با اشاره به اینکه برخی از سیاستگذاران و برنامهسازان بر این باورند که با سلبریتی میتوانند مخاطب جذب کنند، تأکید کرد: یک دفعه روند توجه به سریالهای مذهبی از سوی سیاستگذاران و برنامهسازان به سمت ساخت برنامههای سطحی، نازل متکی به سلبریتیهای کم سواد سوق پیدا کرد که بر این باورند با این نوع رویکرد، مخاطب جذب میکنند. البته به این نکته توجه نکردند ریشه در جای دیگری است که جای تفکر و تأمل مناسب و اندیشههای کاربردی در جلسات اندیشهورزی خالی است که کنار هم بنشینند و گفتگوها و خردورزیهای کاربردی رد و بدل شود.
این کارشناس و منتقد رسانه و تلویزیون با تأکید بر اینکه برخی از سیاستگذاران و برنامهسازان کمتر رغبتی به ساخت کارهای عمیق دارند، افزود: کمتر سیاستگذار و برنامهسازی را میبینیم دغدغه ساخت برنامه و اثر هنری عمیقی را داشته باشد و بتوانند در جلسات اندیشهورزی، تحقیق و پژوهش و انتقادهای همدیگر را تحمل کنند. این سعه صدر در تبادل اندیشهها و تفکرات خودش به عنوان یک نقطه عطف، کمرنگ شده است. در فقه دینی ما به این نکته تأکید شده که برای بیان اندیشههای مختلف همه آزادند و در لا به لای این اندیشهورزیها حتماً یک نتیجه مطلوب به دست میآید. متأسفانه در سیاستگذاری و برنامهسازی تلویزیونی امروز به شدت این نکات مغفول مانده و سریالهای مذهبی جای خودش را به سریالهای کمسواد و سطحی خانوادگی که متعلق به خانوادههای ایرانی نیست داده است.
وی خاطرنشان کرد: سیاستگذاران، برنامهسازان و فیلمسازان ما بدانند که فیلمها، برنامهها و سریالهای مذهبی به شدت با استقبال روبرو میشوند، چون مخاطب ما از پایههای فکری و مذهبی برخوردار است و از پرداختن هنری به این داستانها و روایات دینی و مذهبی لذت میبرد. زیرا به واسطه این پرداختهای هنری به مسائل دینی و مذهبی، انسان میتواند بهتر درباره مشکلات اخلاقی، رفتاری و دینی خودش تصمیم بگیرد و به یک پاکسازی درونی میرسد. سریالها و برنامههای دینی آنقدر تأثیرگذارند که حتی میتوانند بار تربیت نسل آینده را نیز به دوش بکشند و آموزههایش برای یک جامعه موثر باشد. اما متأسفانه برخی از سیاستگذاران و برنامهسازان تلویزیونی این توجه را ندارند و در این راستا دغدغهمند نیستند. فقط میخواهند موقعیت خودشان را حفظ کنند و به هر قیمتی دنبال جذب مخاطب هستند؛ به همین خاطر در سریالها و برنامههایشان از سلبریتی استفاده میکنند حالا چقدر این آدم مشهور برای مردم محبوبیت داشته باشد و بتواند بر رفتار اجتماعی و اخلاقیشان تأثیر بگذارد شاید کمتر مورد توجه قرار بگیرد.
گبرلو در پاسخ به این سوال که برخی از کارشناسان اعتقاد دارند اثری مثل «تنهاترین سردار» میتوانست بهتر ساخته شود، تأکید کرد: من اعتقاد دارم برخی اوقات بضاعتها پایین است و به همین حداقلها هم راضی هستیم. باید از این فیلمسازان و نویسندگان که با سختی و مرارت شاید عمق کمتری چنین سریالهای مذهبی را خلق کردهاند تقدیر و تشکر کنیم. کاری که کمتر تلویزیون امروز انجام میدهد؛ از نویسندگانی که مذهبی مینویسند و فیلمسازانی که آثار دینی خلق کردهاند و دوست دارند دوباره این حمایتها انجام شود و دوباره کار دینی بسازند، تقدیر نمیشود. ضرورت دارد برای تشویق بیشتر و انگیزهسازی برای فیلمسازان و نویسندگان حوزه دینی همایشهایی برگزار شود و تلویزیون از این اقشار دغدغهمند حمایت و تقدیر کند. واقعاً امروز بستری برای آن فراهم نیست که برنامهسازان و فیلمسازان به سمت ساخت سوژههای دینی و مذهبی گام بردارند، چون هیچ انگیزه و حمایتی نمیشوند.
این کارشناس رسانه و منتقد تلویزیون درباره کارهایی که امروز میتوان در عرصه فیلمسازی دینی و مذهبی انجام داد به خبرنگار خبرگزاری تسنیم، گفت: این را بدانید که بدون استثنا کارهای مذهبی و دینی جذاب هستند. امروز نیازمند تلفیق تاریخ دین و مرور زندگی امامان معصوم با مسائل رفتاری و اخلاقی جامعه امروز هستیم، اتفاقی که کمتر نویسندگان و فیلمسازان این حوزه به آن توجه میکنند. واقعیت این است که امروز در رفتارهای اجتماعی و اخلاقی ما عدم توجه به تربیتهای دینی دیده میشود و هنرمندان دغدغهمند ما در این حوزه میتوانند با یک ذوق و قریحهای این تربیت و پرورش دینی را نهادینه کنند.
وی در خاتمه افزود: معضلی که امروز بیداد میکند مسئله احاطه تفکر غربی بر خانوادههاست که حتی در تلویزیون هم میبینیم آثار هالیوودی زیادی روی آنتن میروند که خود به خود فرهنگ بیگانه را نشر میدهد. سانسور و حذف پلانها و قسمتهایی از آن هم دردی را دوا نمیکند؛ چرا که فیلمهای غربی رنگ و بوی جامعه، تفکر و سبک زندگی غربی را به رخ میکشد. نمایش و اهمیت به ساخت فیلمهای مذهبی باعث میشود جامعه به سمت رشد و نمو فرهنگی، اخلاقی و تربیتی سوق پیدا کند و در این میان امید به آینده و سبک زندگی دینی در جامعه و سطح خانوادهها نهادینه شود.
انتهای پیام/