به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، ظریف، وزیر امور خارجه اخیراً از پولشویی گسترده در کشورمان خبر داد و مدعی شد که مخالفان شفافیت مالی و منتقدان FATF، ذینفعان این عدم شفافیت مالی در کشور هستند. وی در سخنان خود مدعی شده بود مخالفت با الحاق ایران به FATF از سوی باندهای پولشویی با حجم چندهزار میلیارد تومانی انجام میشود و پیوستن به آن میتواند از بروز چنین پولشوییهایی در اقتصاد ایران جلوگیری کند.
حال سؤال این است که؛ آیا بهراستی FATF یک مرجع صلاحیتدار برای مبارزه جدی با پولشویی است و کشورهای عضو این نهاد از شفافیت کامل مالی برخوردار هستند؟ نگاهی به تجربه کشورهای عضو FATF نشان میدهد که پدیده پولشویی علیرغم گذشت چند سال از الحاق این کشورها، همچنان با تاروپود نظام مالی و بانکی آنها درهمتنیده باقی مانده است و ضوابط این کنوانسیون بین المللی نتوانسته از بروز این پدیده جلوگیری کند.
بازخوانی اظهارات مقامات مسئول در همین دولت نشان میدهد که بخش قابل توجهی از پولشویی در دنیا در آمریکا و اروپا انجام میشود و سهم ایران از پولشویی اندک است.
در همین خصوص، «عبدالمهدی ارجمندنژاد» که تا یک ماه پیش مدیرکل مقررات، مجوزهای بانکی و مبارزه با پولشویی بانک مرکزی بوده و اخیراً با حکم همتی رئیس کل جدید بانک مرکزی، بهعنوان مدیرکل نظارت بر بانکها و مؤسسات اعتباری منصوب شد، اواخر سال گذشته در خبری که در خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی (ایرنا) منتشر شده، اعلام کرده بود، 70 درصد پولشویی دنیا در آمریکا و اروپاست.
وی تصریح کرده بود: بر اساس برآوردها، 47 درصد پولشوییهای دنیا در آمریکا و 23 درصد در اروپا انجام میشود.
«عبدالمهدی ارجمندنژاد» گفته بود: بسیاری از پولشوییها در بازارها و مراکز مالی با عمق زیاد و از طریق انواع ابزارهای مالی انجام میشود که نمونه آنها را کمتر میتوان در ایران یافت و انتظار نمیرود سهم ایران در مقیاس جهانی، قابل توجه باشد؛ هرچند مجموعه دستگاههای ذیربط در این زمینه در پی آنند که همین مقدار ناچیز احتمالی را نیز به صفر برسانند.
ارجمندنژاد که در دولت یازدهم هم مدیرکل مقررات، مجوزها و مبارزه با پولشویی بانک مرکزی بوده، سال 94 هم یک گفتگوی رسانهای داشته و اعلام کرده بود: در برخی آمارهای جهانی که گاهی اوقات ارائه میشود تأکید شده بنا بر برآوردها، 47 درصد پولشویی دنیا در کشور آمریکا، 23 درصد در اروپا و 30 درصد بقیه در دیگر نقاط جهان انجام میشود. حال اگر بخواهیم بر اساس این برآورد قضاوت کنیم و به این موضوع هم توجه داشته باشیم که در آن 30 درصد باقیمانده مراکز مالی مهمی همچون دوبی، سنگاپور، هنگکنگ، توکیو و... وجود دارند؛ بنابراین اساساً سهم قابل توجهی را در این زمینه نمیتوان به کشوری همچون ایران منتسب کرد.
وی تصریح کرده بود: باید به این موضوع توجه داشت که پولشویان معمولاً در کشورها و مناطق جغرافیاییای که بازارهای مالی در آنها از عمق بیشتری برخوردار هستند، فعالیت دارند و این بازارهای عمیق مالی یکی از بهترین بسترها و محیطها برای فعالیت پولشویان است.
مدیرکل مقررات، مجوزها و مبارزه با پولشویی بانک مرکزی با بیان اینکه بهنظر میرسد حداقل بخشی از موضع گروه ویژه اقدام مالی در خصوص پولشویی در ایران، ریشه در مسائل سیاسی دارد، گفته بود: اگر در بیانیههای گروه ویژه اقدام مالی، نامی از کشور یا کشورهای دیگر نمیآید بدین معنا نیست که آن کشورها در زمینه مبارزه با پولشویی و تأمین مالی تروریسم هیچ مشکلی ندارد، کما اینکه نگاهی گذرا به وضعیت کشورها در این زمینه حاکی از آن است که خیلی از آنها کموبیش دارای مشکلات متعددی در این زمینه هستند و چهبسا وضعیت ایران در این زمینه، بهمراتب بهتر و بالاتر از آنها است.
انتهای پیام/*