به گزارش باشگاه خبرنگاران پویا،علیرضا عابدین، دکترای روانشناسی از کالیفرنیا، کارشناس جامعه شناسی و علوم سیاسی از واشنگتن و استاد دانشگاه، مهمان برنامه شب سینما بود که به تفسیر تفاوت روانشناسی و روانکاوی پرداخت و گفت: بی شک روانشناسی مادر روانکاوی است. روانشناسی علم شناختن روان انسان است. روانکاوی از زمان فروید متبلور شد و اصل آن تمرکز روی ضمیر ناخودآگاه است.
عابدین در پاسخ به سئوالی درباره تاثیر متقابل هنر و جامعه،گفت: نقش ادبیات را در میان تاثیر متقابل انسان و هنر بر یکدیگر نباید نادیده گرفت. ادبیات واژه در اختیار بازگویی هنر سینما می گزارد. هنر ، تولید انسان و تاثیر گزار روی انسان،داستان ساز است و در واقع اگر داستانی وجود نداشته باشد ما نمی توانیم پیامی ارائه کنیم. ادبیات و داستان این چارچوب را به ما می دهند. روانکاوی بدون ادبیات معنا ندارد.
وی در مورد رویا گفت: بی شک تصاویر در رویا وجود دارند.استخراج خاطرات از حافظه، به صورت بازگشت تصاویر به سمت خود آگاه است. زمان رمز گشایی و بازآوری اطلاعات از نا خود آگاه به خودآگاه، که سعی می کنند آنرا با کلمات تتبیق بدهند، این تصاویر هستند که مجددا به کلمات تبدیل می شوند و به خودآگاه آورده می شوند. همین را در سینما هم داریم که خودش محصول کارکرد ناخودآگاه است.
عابدین در مود فرم در هنر گفت: فرم یک استمرار است که ریشه بیشتر آن مثل یک کوه یخی در ناخودآگاه است و مقدار کمی از آن در ضمیر خودآگاه شکل می گیرد.
تمام آثار هنری نتیجه پردازش درونی هنرمند هستند
وی با اشاره به برخی فیلم های خاص گفت: افراد خاصی در سینما مثل وودی الن و هیچکاک با روان انسان سرو کار دارند. اینها توانسته اند آثار هنریشان را با ظرافت و قوت آنچنان در اختیار مردم بگزارند که قابل درک باشند. در نظر داشته باشیم که این افراد هر کدام در دهه ای یا دوره ای خاص این اثر هنری را ارائه دادند بنابراین این آثار به روح زمان آن زمان ربط پیدا می کنند. این فیلم ها انعکاس دهنده مقوله ها و نگرانی های برجسته جامعه در آن زمان هستند.
شب سینما پنجمین شب از « شب های هنر» با محوریت بررسی مفاهیم تخصصی سینما و نقد آن ها ، به تهیه کنندگی سلمان وکیلی ،هر سه شنبه شب ساعت 23 به صورت زنده از شبکه چهارم سیما پخش می شود.
انتهای پیام/