به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، آیتالله سید ابوالحسن مهدوی شامگاه یکشنبه در جمع هیئت فداییان حسین(ع) اظهارداشت: انسان به واسطه کوچکیاش همه مخلوقات اعم از سیارهها، کهکشانها و غیره را بزرگ میبیند اما همه این مخلوقات مقابل خدایی که عظیم است حقیر و ناچیز هستند.
وی با بیان اینکه همین خداوند با عظمت در واکنش به اخلاق حضرت محمد(ص) از لفظ اخلاق عظیم استفاده میکند، تصریح کرد: تمام جلساتی که برای اهل البیت تشکیل میشود باید زمینه نزیکی به اهلالبیت حتی به اندازه یک قدم را فراهم کند، چرا که انسان باتوجه به درک ضعیفش امکان فهم سجایای اخلاقی پیامبر (ص) را ندارد و باید از این جلسات بهرهمند شود.
وی پیرامون خصوصیات اخلاقی پیامبر (ص) و اینکه اصلی کسی را نمیرنجاندند با اشاره به روایتی از امام سجاد(ع)، گفت: «مردی خدمت رسول خدا (ص) رسید و عرضه داشت: ای رسول خدا، من هیچ کار زشتی نمانده که انجام ندادهباشم، آیا میتوانم توبه کنم؟ رسول خدا (ص) فرمود: آیا هیچ یک از پدر و مادرت زنده هستند؟ گفت: بله، پدرم. حضرت فرمود: برو به او نیکی کن (تا آمرزیده شوی). وقتی او راه افتاد پیامبر(ص) فرمود: کاش مادرش زنده بود.»
نماینده اصفهان در مجلس خبرگان رهبری ادامه داد: پس از رفتن این مرد برای حاضاین این سئوال پیش آمد که چرا پیامبر (ص) این جمله را به خود جوان نگفت و پس از رفتن جوان مطرح کردند که پیامبر (ص) در جواب فرمودند:« جمله ای کاش مادرت زنده بود یعنی اگر او زنده بود و به او نیکی میکرد، زودتر آمرزیده میشد و من برای اینکه جوان رنجیده نشود در حضور وی این سخن را نگفتم»
وی خاطرنشان کرد: این داستان و داستانهای متعدد دیگر گواه از این میدهد که پیامبر گرامی اسلام هیچگاه کلامی که سبب رنجیدن اطرافیانشان باشد از دهانش بیرون نمیآمد؛ آیا ما واقعا توانایی انجام چنین کاری را داریم؟ آیا حتی فقط برای یک روز میتوانیم کسی را از خود نرنجانیم؟
آیتالله مهدوی با اشاره به چهار دعا از سوی پیامبر گرامی اسلام، گفت: توصیه بنده این است که این دعاها در قنوت نمازها و سحرگاهان قرائت شوند، «اللَّهُمَّ لَا تَنْزِعْ مِنِّی صَالِحَ مَا أَعْطَیْتَنِی أَبَداً(خدایا هیچ گاه آنچه خوبی به من عطا کردی را از من نگیر)، اللَّهُمَّ لَا تُشْمِتْ بِی عَدُوّاً وَ لَا حَاسِداً أَبَداً(خدایا هیچوقت دشمن و آدم حسود شماتت من را انجام ندهد)، اللَّهُمَّ وَ لَا تَرُدَّنِی فِی سُوءٍ اسْتَنْقَذْتَنِی مِنْهُ أَبَداً(خدایا مرا از بدیهایی که از آن نجات دادی برنگردان)، اللَّهُمَّ وَ لَا تَکِلْنِی إِلَى نَفْسِی طَرْفَةَ عَیْنٍ أَبَداً(خدایا یک لحظه نیز مرا به حال خودم وانگذار)».
انتهای پیام/ش