به گزارش باشگاه خبرنگاران پویا، هیراد در این کنسرت با چهرهای متفاوت به صحنه آمد. مدل موها و لباسهایش نسبت به آخرین کنسرتش، تفاوتهای زیادی داشت. موهایش کوتاه شده بود و دیگر خبری از رنگ طلاییِ موهایش نبود. لباسهایش سفید شده بود اما شال هیراد همچنان پابرجا بود.
بیشتر آثاری که هیراد در کنسرتش خواند، فضایی شاد داشت.
برای خواندن «انفرادی» اما همه چیز بر روی صحنه قرمز شد. مانیتورها رنگی قرمز و مناسب با مفهومِ قطعه را به صحنه دادند و هیراد هم بر روی صندلی نشست و شروع به خواندن کرد؛
انفرادی شده سلول به سلول تنم
خودِ من، در خودِ من، در خودِ من زندانی است
این شاید متفاوتترین قطعهی شب گذشته بود که در جایی از کنسرت وقتی تماشاگران درخواست تکرارش را داشتند؛ هیراد گفت: خواندن این قطعه حالم را تغییر میدهد و هر بار که میخوانمش، دگرگون میشوم.
در خواندن یکی دیگر از قطعههای عاشقانه، هیراد از تماشاگران خواست که به جای فیلمبرداری از او و صحنه، هر تماشاگر از خودش فیلم بگیرد و حاصل آن فیلم را برای کسی که دوستش دارد، بفرستد.
شاید پراحساسترین لحظهی کنسرت دیشب، زمانی رخ داد که حمید هیراد برای تقدیر از پدر و مادرش از صحنه پایین آمد. او در مقابل پدر و مادرش ایستاد و به آنها ادای احترام کرد.
حسن اردستانی مدیر شرکت آوازی هنر، یکی دیگر از کسانی بود که هیراد به طور ویژه از او قدردانی کرد.
«هلهله»، «عاشق»، «نیمهی جان»، «شوخیه مگه»، «عاشق»، «مستم کن» و چند قطعه دیگر، بقیه آثاری بودند که هیراد در این کنسرت اجرا کرد.
نکته مهم در این کنسرت تسلط و راحت بودن هیراد بر روی صحنه بود. اجرای دیشب نشان داد که با بالا رفتن تجربههایش در اجراهای مختلف، توان و انرژیاش بر روی صحنه بیشتر شده است.
هیراد برای آخرین قطعهی کنسرتش چهار اثر را به حاضران در سالن میلاد پیشنهاد داد که در نهایت با انتخاب تماشاگران قطعهی «شوخیه مگه» پایانی برای کنسرت دیشب بود.
کنسرت حمید هیراد شب گذشته یکشنبه 11 آذر 1397 در سالن میلاد نمایشگاه بینالمللی و در دو سانس برگزار شد. در این کنسرت حمید هیراد به اجرای منتخبی از آثارش پرداخت.
انتهای پیام/