به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم ، یکی از مهمترین اسناد در دوران تاریخ باستان - گل نوشتهها بودند که در دوره هخامنشیان این گل نوشتهها بیشتر برای فعالیتهای اداری و متون شاهان به کار میرفت.
در این رابطه عبدالمجید ارفعی - ایلامشناس، کتیبهخوان و زبانشناس اکدی و ایلامی درخصوص هزینههای سفر در 2500 سال قبل عنوان میکند: 13 درصد گلنوشتهها محتوای آنها درباره جیره سفر مسافران است.
مترجم استوانه کوروش بزرگ ادامه میدهد: در گلنوشتهها بیشتر سفرها مربوط به مقاصد شوش و تخت جمشید بوده و برای طول هر سفر که میتوانست چند منزلگاه باشد، جیره مسافران گاو و گوسفند بود.
ارفعی با تشریح مقاصد سفر بر اساس متون گلنوشتهها که مقاصدی همچون بهبهان، برازجان و نیریز نیز آورده شده است، عنوان کرد: مثلا در گلنوشتهای - هزینههای سفر دختر داریوش قید شده است که بیشتر این سفرها نیز مبدا و مقصد آن شوش و تخت جمشید بوده است که مثلا برای 3 روز سفر، 3 جیره غذایی داده شده است.
وی با پرداختن به متون یکی از گلنوشتهها که نکتهای بسیار جالب و اما ناشناختهای دارد، بیان میکند: در یکی از این گلنوشتهها یک خانم به نام «هومبن» (Humban) که نام یکی از خدایان بزرگ آن زمان بوده است، جیره غذایی سفر او حتی از جیره غذایی دختر داریوش نیز بیشتر است.
این ایلامشناس، کتیبهخوان و زبانشناس اکدی و ایلامی تصریح میکند: نکته جالب دیگر اینکه مبدا سفر این زن از بلوچستان است. زیرا شواهدی وجود دارد که ایلامیها (عیلامی) در بلوچستان نیز حضور داشتهاند.
ارفعی در نشست از کوره راه تا شاهراه درباره رد پای شهرهای فارس در گلنوشتههای تخت جمشید، ادامه میدهد: بنابراین در این گلنوشته - ما با نکته ای ناشناخته مواجه میشویم مبنی بر اینکه این زن که نام یکی از خدایان بزرگ را دارد و حتی بیش از دختر داریوش نیز جیره غذایی سفر گرفته است، کیست؟ و هنوز نتوانستهایم به هویت این زن پی ببریم.
مترجم استوانه کوروش بزرگ به تشریح هزینههای سفر در دوران باستان نیز پرداخت و عنوان کرد: برای سفر بیشتر احشام اهلی جیره میدادند، مثلا برای یکی از سفرهای داریوش که در گلنوشتهها قید شده و 4 روز نیز به طول انجامیده - یک گاو و 21 گوسفند جیره داده شده است. به هر حال پادشاه ایران همراهان و سربازانی نیز داشته که باید از این جیره استفاده میکردند.
انتهای پیام/