به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، سید عبدالحسین دستغیب شیرازی، شهید محراب و امام جمعه شیراز بود. شهرت او بیشتر به سبب درس اخلاق و کتابهای فراوان اخلاقی اوست. گناهان کبیره، قلب سلیم، داستانهای شگفت از جمله آثار سید عبدالحسین دستغیب است. او در مبارزات انقلاب اسلامی نقش فعالی داشت و پس از انقلاب به امامت جمعه شیراز منصوب شد.
عبدالحسین دستغیب در 20 سالگی اقامه نماز جماعت مسجد باقرخان، در محله بازار مرغ شیراز را بر عهده گرفت. در دوره حکومت رضا شاه برای حفظ لباس روحانیتش به ناچار در امتحان طلاب علوم دینیه –که اداره معارف برگزار کرده بود- شرکت کرد و با قبولی در امتحان، لباسش را حفظ کرد. چندی بعد به بهانه سخنان تحریکآمیز و مخالفتهایش به زندان افتاد و میان ترک وطن یا کنار نهادن لباس روحانیت مخیر شد، در نتیجه در 1314ش به نجف رفت. در نجف نزد استادانی چون محمد کاظم شیرازی و سید ابوالحسن اصفهانی به ادامه تحصیل در مراتب عالی پرداخت و پس از سقوط حکومت رضاشاه به توصیه استادش محمدکاظم شیرازی، به شیراز بازگشت.
دستغیب پس از این در کنار برگزاری مجالس وعظ و سخنرانی، تدریس و تألیف، به امور عامالمنفعهای چون تأسیس و بازسازی مساجد و مدارس از جمله مسجد جامع عتیق شیراز و مدرسه علمیه حکیم پرداخت. وی که خطیب مسجد جامع عتیق بود، طی چند دهه فعالیتش در پیش از انقلاب اسلامی، از اوضاع اجتماعی ایران و رواج مظاهر غیردینی در کشور انتقاد میکرد. او پس از آغاز برنامه انقلاب سفید به پیروی از علما و مراجع تقلید به لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی اعتراض کرد. اعتراض به حکومت پهلوی در به رسمیت شناختن اسرائیل نیز یکی دیگر از مخالفتهای او بود. مواضع انقلابی وی موجب شد که چندبار دستگیر و زندانی شود. ساواک در سال 1352 دستغیب را به سبب ایراد سخنرانیهای تند ممنوعالمنبر کرد. مخالفت وی با برگزاری مراسم جشن هنر شیراز در سال 1356 و واکنش تند او به مقاله توهینآمیز روزنامه اطلاعات در 19دی 1356، نمونهای از مواضع وی است.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در بهمن 1357، امام خمینی(ره) به درخواست اهالی شیراز، آیتالله دستغیب را به سِمت امامت جمعه آن شهر منصوب کرد. افزون بر آن وی نماینده امام در استان فارس و نیز نماینده مردم فارس در مجلس خبرگان قانون اساسی بود. موضع اصلی آیتالله دستغیب پس از انقلاب اسلامی مبتنی بر تبعیت امام خمینی(ره) و همراهی با ولایت فقیه بود. آیتالله دستغیب در موضع سخنران نماز جمعه در تبیین مبانی انقلاب اسلامی و نیز دفاع از جایگاه روحانیت و حکومت اسلامی تأثیرگذار بود. او در نخستین سالهای پس از پیروزی انقلاب اسلامی به افشاگری و مخالفت با گروههای مخالف جمهوری اسلامی به ویژه مجاهدین خلق پرداخت و در 20 آذر 1360 به هنگام رفتن به نماز جمعه در حمله انتحاری یکی از اعضای همین گروه به شهادت رسید.
ترور شهید آیتالله عبدالحسین دستغیب(شهید محراب) توسط عامل انتحاری منافقین به نام «گوهر ادب آواز» انجام شد. 20 آذرماه 1360 مطابق با 14 صفر 1402 در شیراز هنگامی که آیتالله عبدالحسین دستغیب عازم نماز جمعه بود، به دست یکی از عوامل گروه تروریستی منافقین به نام گوهر ادب آواز به شهادت رسید. در این فاجعه 12 تن از مردم نیز به شهادت رسیدند.
شورای ملی مقاومت که یکی از شاخههای گروه تروریستی منافقین است با صدور اطلاعیهای با بر عهده گرفتن این جنایت، عامل این جنایت را معرفی میکند. در بخشی از این سند آمده است :
"...در روز جمعه 20 آذر این واحد رزمنده به قصد انجام این عملیات که از قبل مورد شناسایی دقیق قرار گرفته بود به محل اعزام و در لحظه تعیین شده خواهر مجاهد شهید " گوهر ادب آواز" یکی از اعضای واحد انقلابی پس از شکستن حلقه مزدوران محافظ دستغیب با انفجار بمب دستساز او را به همراه 12 تن از محافظانش به هلاکت رسانده و دیگر رزمندگان مجاهد سالم به پایگاه خود مراجعت کردند. در این عملیات دلاورانه خواهر مجاهد ما نیز به شهادت رسید...".
انتهای پیام/