به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، ششمین روز از جشنواره سینما حقیقت، روز حساس و مهمی برای کارگردانان بود و رقابت بسیار سنگینی برای تصاحب بیشترین آرای مردمی شکل گرفت. باید دید در پایان این روز، کدام فیلمها میتوانند در جایگاه اول تا پنجم قرار بگیرند.
در روز جمعه، مستندهای «رویای روهینگیا» به کارگردانی محمد مهدی خالقی، «زمستان یورت» به کارگردانی میلاد میرزا باقری، «دلبند» به کارگردانی یاسر طالبی، «خانهای برای تو» به کارگردانی مهدی بخشی مقدم، «زمان» به کارگردانی ماریا ماوتی، «فقدان» به کارگردانی فاطمه ذوالفقاری، «اسرار دریاچه» به کارگردانی آرمین ایثاریان، «در قلمرو افعی دم عنکبوتی» به کارگردانی فتحالله امیری، «آسک» به کارگردانی مهدی زمانپور کیاسری، «آنجا که باد میوزد» به کارگردانی مینا مشهدی محمدی، «جایی که نبودم» به کارگردانی مصطفی سیفی و «آبی به رنگ آسمان» به کارگردانی امیر رفیعی اکران شد.
«دلبند» یکی از خوبهای جشنواره
مستند دلبند را باید یکی از بهترین فیلمهای جشنواره دوازدهم بنامیم. مستندی که از نظر سوژه، فرم، تصویربرداری، صدابرداری و ... در صدر است و میتوان آن را جزو یکی از بهترین فیلمهای جشنواره نامید.
داستان این مستند، روایتی از زندگی یک پیرزن به نام فیروزه است که علیرغم سن بالا هنوز هم به کار آبا و اجدادی خود یعنی دامداری پایبند است و باوجود تمام فشارها از سمت فرزندان و اطرافیان قصد دارد که تا پایان زندگی به این کار خود ادامه دهد. همین امر موجب شده است که 10 فرزند از 11 فرزندش، او را تنها گذاشته و سرگرم امور روزانه زندگیشان شود. قصه فیلم کاملا پویا است و تا آخرین لحظه مخاطب را روی صندلی مینشاند.
این مستند که به تهیهکنندگی الهه نوبخت، پخشکننده بینالمللی و کارگردانی یاسر طالبی ساخته شده است، ماه گذشته در جشنواره بینالمللی ایدفا که به نوعی معتبرترین جشنواره مستند در دنیا به شمار میرود، حضور داشت و علیرغم حضور در بخش رقابتی موفق به دریافت جایزه نشد اگر چه فروش بسیار بالایی داشت. یاسر طالبی در نشست نقد و بررسی این فیلم به این مساله اشاره کرد و گفت: مستند دلبند، 5 اکران در جشنواره ایدفا داشت که البته به دلیل استقبال بسیار بالا، 6 اکران ویژه گرفت و در مجموع با 11 اکران موفق به فروش بیش از 15 هزار یورویی شد.
رویای روهینگیا؛ جشنواره پشت جشنواره
مستند رویای روهینگیا به کارگردانی محمد مهدی خالقی یکی دیگر از مستندهای خوب این روز جشنواره بود. این مستند که پیش از این نیز در جشنواره مقاومت حضور داشت و تحسین بسیاری را برانگیخت در این جشنواره نیز خوش درخشید.
رویای روهینگیا روایتی متفاوت از جنگ نابرابر در میانمار است. راوی داستان یک کودک است و او با روایت کودکانه خود، داستان آوارگان میانماری را برای مخاطب بیان میکند. این مستند، سوژه و تصویربرداری خوبی داشت و میتوان آن را یکی از کاندیداهای بخش تصویربرداری دانست.
انفجار معدن «زمستان یورت»
مستند زمستان یورت به کارگردانی میلاد میرزا باقری یکی از مستندهای جنجالی سال گذشته سینمای ایران است. این مستند، داستان کارگران معدن یورت و سختیهایی آنان در چند سال گذشته است. راوی فیلم، کارگران معدن هستند و از حقوق عقبافتادهشان، سختیهای کارشان و انفجار معدن در سال 95 سخن میگویند.
راه حل «مسافر فوکوشیما»
مسافر فوکوشیما یکی از مستندهای پژوهشی در روز گذشته بود. زلزله 9 ریشتری و وقوع سونامی در ژاپن باعث انفجار در نیروگاه هستهای فوکوشیما میشود. اثرات رادیو اکتیو در شعاع چند ده کیلومتری باعث تخلیه 2 شهر میشود. مسئولان تمامی 50 نیروگاه اتمی کشور را خاموش می کنند. آثار انفجار فوکوشیما هنوز پابرجاست و همچنان هیچ کسی جرات ورود به این نیروگاه و بررسی اوضاع را پیدا نکرده است. 7 سال از ماجرا گذشته، تنها یک روبات درجه 1 ژاپنی وارد نیروگاه میشود و دیگر از آن خارج نمیشود. از سرنوشت روبات مکتشف هم چیزی گفته نشده است. دانشمندان ژاپنی معتقدند که نیروگاه فوکوشیما با 3 راکتور فعال، 1 راکتور منفجر شده و حدود 13هزار میله سوخت رها شده تبدیل به یک بمب بزرگ اتمی برای ژاپن شده است، بمبی که میتواند تمام کشور را نابود کند.
مسئولان دولتی تاکید کردهاند که اثرات فوکوشیما و پاکسازی آن تا حدود 40 سال آینده ادامه دارد. المپیک 2020 توکیو هم ماجرا را پیچیدهتر کرده است، بزرگترین مسابقات ورزشی دنیا روی زمینی در حال انفجار!
دولت ژاپن کم کم چراغ چند نیروگاه اتمی را روشن کرده که با اعتراض گسترده مردم مواجه شده است. بیایید به یک پیشنهاد خندهدار فکر کنیم: «رئیس جمهورها عوض!». مردم ایران رئیس جمهور کاری می خواهند و ژاپنیها هم کسی را میخواهند که برای همیشه راکتورهای اتمیشان را خاموش کند. پیشنهاد تعویض روسای جمهور، پیشنهاد خوبی است، نه؟
اسرار دریاچه در جشنواره حقیقت فاش شد
مستند اسرار دریاچه به کارگردانی آرمین ایثاریان، مستندی بود که دو اکران را در روز ششم تجربه کرد و صف آن هم حسابی شلوغ بود. این مستند 72 دقیقهای، به معرفی منطقه باستانی «تخت سلیمان» و مراحل اکتشاف دریاچه و رویارویی با شگفتیهای دفن شده در ژرفای آن میپردازد. ماهیت مستند، پژوهشی و اکتشافی است و به همین دلیل مخاطب را کنجکاو میکند که تا آخرین لحظه همراه با آن باشد. همچنین تصویربرداری سخت این کار، یکی از وجه تمایزهای این مستند است.
این مستند در آرای مردمی نیز با استقبال خوبی مواجه شده و در چند روز اخیر در بین 5 فیلم برتر قرار گرفته است.
سردرگمی در آنجا که باد میوزد
مستند آنجا که باد میوزد، آخرین سانس روز جمعه بود که از ساعت 22 آغاز شد. این مستند برخلاف سر و صداهایی که در جشنواره ایجاد کرده است، کیفیت خاص و چشمگیری نداشت و بیشتر شبیه به یک کلاف سردرگم بود. کارگردان داستان برای بیان خشکسالی در روستای بمبیی یزد و از بین رفتن بافت فرهنگی و اجتماعی آن به سراغ روایت ماجراهایی موازی با آن رفته است که هیچ ربطی به جریان اصلی داستان نداشته و بیش از هر چیز به آن ضربه زده است.
پاسخ به یک سوال مبهم، چرا کاندیداها اعلام نمیشوند؟
در حالی که همانند سالهای گذشته همه منتظر بودند که در روز ششم، کاندیداها بخشهای مختلف اعلام شوند، مشخص شد که کاندیداها اعلام نشده و تا شب اختتامیه معلوم نیست که چه فیلمهایی در چه بخشهای شانس دریافت جایزه را دارند. این موضوع در حالی که موجب تعجب رسانهها شد که برای اولین بار است هیئت انتخاب جشنواره چنین سیاستی را در پیش گرفته است.
انتهای پیام/