به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم ، یکی از مصادیق سفر در دنیا سفرهای جاده ای با اتوبوس است که در کشور ما نیز بسیار رایج است، از دوران نهچندان دور با سفرهای مینی بوسی و اتوبوسهای بنز قدیمی تا اتوبوسهای جدید و دارای مانیتور - ولی همچنان یکی از مهمترین مولفههای سفر با اتوبوس در مسیر جادههای ایران به خوبی رعایت نمیشود و آن هم فرهنگ چگونگی و انتخاب صندلی در اتوبوس است.
در این رابطه از نگاه اساتید راهنمای گردشگری به تفاوت فرهنگ سفر جاده ای با اتوبوس بین مسافران ایرانی و اروپایی میپردازیم تا هر چه بیشتر به غنی فرهنگ سفر کردن مان افزوده شود. براین اساس یکی از مربیان راهنمای گردشگری با 20 سال تجربه برگزاری تورهای ورودی به ایران در اقصی نقاط ایران به تسنیم میگوید: متاسفانه مسافر ایرانی برای سفرهای جاده ای با اتوبوس هنوز به نوعی درگیری با صندلی و جای خود دارد بطوریکه مثلاً حتما باید بر روی صندلی خاصی بنشیند و حتی این وضعیت در تورهای گردشگری وخیم تر میشود.
این مربی راهنمای گردشگری در توضیح بیشتر عنوان میکند: مثلاً اگر برخی مسافران از مشتریهای قدیمی یک آژانس گردشگری باشند در کمال تعجب برای هر سفری و هر اتوبوسی، جای خود را در صندلیهای اتوبوس نشانه گذاری میکنند و به نوعی انگار سند شش دانگ آن صندلیها برای آن مسافر است.
وی ادامه میدهد: حال این مقوله در بین مسافر اروپایی کاملاً متفاوت است، و واقعاً سفر جاده ای با مسافر اروپایی - مشکلات سفر با مسافر ایرانی را ندارد، مثلاً تورهای مسافران اروپایی برای سفر به شهرهای ایران حدود دو هفته طول میکشد و اگر مسافر اروپایی در روز اول بر روی صندلی جلو نشسته باشد در روزهای دیگر بر روی صندلیهای دیگر اتوبوس مینشیند و در طول سفر دو هفته ای - نشستن بر روی همه صندلیهای اتوبوس را تجربه میکند، رفتاری که در مسافر ایرانی مشاهده نمیشود.
... «مرحوم محمد علی اینانلو» مرد صدا مخملی طبیعت - همیشه در کلاسها و مستندهای خود یک شعار معروف داشت: «ایران جهانی در یک مرز». او معتقد بود جهان را باید با ایرانگردی آغاز کنی - زیرا ایران و طبیعت و جاذبههایش به وسعت یک جهان است؛ کما اینکه همیشه نیز لقلقه زبان مرحوم اینانلو این جمله معروف بود: «گردشگری و سفر ما ایرانیها "باجناقی" است!- هر وقت دلمان میخواهد باجناق را صدا میکنیم و وسایل و پیکنیک را بر میداریم میرویم مثلاً سفر».
انتهای پیام/