گزارش تسنیم|مواجهه تند اردوغان با مخالفین و کاربرد ادبیات تحقیر
شواهد نشان میدهد که ادبیات تند اردوغان و مواجهه خشونتآمیز او با سران احزاب و گروههای مخالف٬ موجب تشدید دوقطبی در ترکیه میشود.
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم ٬ رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه و رهبر حزب عدالت و توسعه در طول سه دهه فعالیت سیاسی و زندگی حرفهای خود در احزاب تحت امر نجم الدین اربکان و همچنین حزب عدالت و توسعه که آن را با عبدالله گل و دیگر رفقایش تاسیس کرده است٬ همواره از یک برگ برنده مهم برای جذب مخاطبین استفاده کرده است.
مهمترین برگ برنده و شاید برجستهترین عامل جذابیت اردوغان در بین بسیاری از اقشار جامعه ترکیه٬ فصاحت، بلاغت و سخنرانیهای آتشین٬ هیجانی و شورانگیز است.
اردوغان در سخنرانیهای خود٬ همواره از ضرب المثلها٬ اشعار٬ آیات٬ نکات دینی و تاریخی٬ روایتهای محلی و ترانهها و همچنین مطالب آموزنده استفاده میکند و با تُن صدا و شگردهای خاص و توانمندی در سخنرانیهای عمومی٬ توان آن را دارد که دل هواداران خود را به دست بیاورد.
او همچنین حافظه بسیاری قوی دارد و آمار و ارقام ریز و جزئی مرتبط با نیازها٬ خدمات و پروژهها را به طور دقیق به یاد آورده و تکرار میکند.
علاوه بر این٬ صحنهگردانی هم میکند و کاری میکند که حوصله مخاطبینش سر نرود، اما در عین حال در 15 سال اخیر رفتهرفته در سخنرانیهای اردوغان٬ تغییراتی جدی مشاهده شده است.
تغییراتی که بخشی از آن را میتوان به پای افزایش قدرت او به حساب آورد. همزمان با افزایش اقتدار و اختیارات اردوغان در حزب و ساختار حکومت٬ میزان خشونت در کلام او نیز بیشتر شده و به کار بردن الفاظ و عبارات تحقیرآمیز و تند در حق مخالفین در سخنرانیهای او٬ بیشتر و بیشتر شده است.
اصل رقابت و تلاش برای کسب و حفظ قدرت در میان احزاب سیاسی ترکیه از دیرباز با تنشها و مشکلاتی همراه بوده است، اما به جرات میتوان گفت که هیچ کدام از نخست وزیرها و روسای جمهور پیشین ترکیه به اندازه اردوغان در مواجهه با مخالفین٬ از ادبیات و برخورد تند استفاده نکردهاند.
افرادی همچون عبدالله گل٬ احمد نجدت سزر٬ احمد داوود اوغلو٬ بن علی یلدرم٬ بلنت اجویت٬ سلیمان دمیرل٬ مسعود ییلماز٬ تورگوت اوزال٬ نجمالدین اربکان٬ تانسو چیللر و دیگران٬ هیچگاه در مورد مخالفین خود٬ مانند اردوغان صحبت نمیکردند. او در حمله به مخالفین به نحوی عمل میکند که آنها را به طور مداوم در معرض آتشبار کنایات و اتهامات خود قرار میدهد.
اردوغان در حملات خود علیه سران احزاب مخالف از برخی تاکتیکهای ویژه و شگردهای برنامهریزی شده هم استفاده میکند. به عنوان مثال رفتاری از یک رهبر جریان مخالف را برجسته کرده و در چندین سخنرانی آن قدر بر روی آن زوم کرده و آن رفتار را برجسته میکند که خود این اتهام در رسانهها و افکار عمومی ترکیه بازتاب وسیعی پیدا کرده و موجب تضعیف و فرو رفتن رقیب در لاک دفاعی شود.
به عنوان مثال کمال کلیچدار اوغلو رهبر حزب جمهوری خلق اخیراً در سفر به آلمان با چندین سیاستمدار و نماینده مجلس دیدار و گفتوگو کرد. یکی از این نمایندگان که در عکس کنار او ایستاده٬ فردی است که ظاهراً و در برخی مقاطع از حزب اتحاد دموکراتیک کردهای سوریه (PYD) حمایت کرده است.
اردوغان دستکم در 6 سخنرانی٬ این موضوع را به عنوان حمایت آشکار از تروریسم برجسته کرده و خواهان آن شده که رهبر حزب جمهوری خلق به افکار عمومی ترکیه پاسخ دهد.
الفاظ و عبارات زشت و تحقیرآمیز
اردوغان در سالیان اخیر در جنگ و رقابت با احزاب مخالف و همچنین گروههای ضد امنیتی٬ همواره به شکل یک تنه در برابر سران و چهرههای برجسته جنگیده است.
اگر چه در این مسیر ماشین تبلیغاتی عظیم وابسته به حزب عدالت و توسعه شامل چندین شبکه تلویزیونی٬ خبرگزاریها و روزنامههای بزرگ نیز از اردوغان تبعیت کرده و از مروجین ادبیات تند بوده و هستند٬ اما سهم خود اردوغان از همه آنها بیشتر است.
چرا که اردوغان هر هفته دست کم سه سخنرانی عمومی دارد و تمام شبکههای خبری تلویزیونی ترکیه ملزم هستند اخبار سخنرانیهای او را به طور کامل و زنده پوشش دهند. اردوغان برای به گوشه رینگ راندن مخالفین٬ از ادبیات تند بهره میبرد.
او نه تنها در برابر سران کشورهای غربی و اروپایی٬ بلکه در مقابل سران احزاب و جریانات مخالف داخلی نیز الفاظ تندی به کار میبرد. الفاظی همچون: خائن٬ پست٬ بیشرف٬ حرامی٬ دورو٬ بیعرضه٬ آشغال و چندین عبارت مشابه دیگر.
در تازهترین سخنرانی اردوغان میتوان به دو نمونه از عبارات تند او اشاره کرد. او در سخنرانی در جمع مردم استانبول٬ در مورد خدمات شهرداری استانبول در دوران اقتدار حزب عدالت و توسعه گفت: «برادران و خواهران من! حتما به خاطر دارید در استانبول کوههایی از زباله وجود داشت؟ اما وقتی که ما شهرداری را در دست گرفتیم٬ زباله ها را از بین بردیم. زباله مال دوران حزب جمهوری خلق بود. اصلا بگذارید به شما بگویم٬ حزب جمهوری خلق یعنی زباله٬ حزب جمهوری خلق یعنی فساد.»
اردوغان همچنین در مورد سخنان یک گوینده تلویزیونی مشهور ترکیه٬ واکنش متفاوتی نشان داد. ماجرا این بود که فاتح پرتقال٬ گوینده مشهور شبکه تلویزیونی فاکس٬ در برنامه صبحگاهی خود از مردم ترکیه خواست تا آنها نیز مانند مردم فرانسه از حقوق خود دفاع کنند.
اردوغان در سخنرانی خود در پاسخ به این گوینده گفت: «بعضیها که نمیدانم پرتقال هستند یا نارنگی یا نارنج٬ مردم را به خیابان فرا میخوانند. حد خودت را بدان. حد خودت را بدان اگر نه این مردم جوابت را خواهند داد.»
اردوغان همچنین بارها در مورد صلاح الدین دمیرتاش رهبر حزب دموکراتیک خلقها و کمال کلیچدار اوغلو رهبر حزب جمهوری خلق گفته است: «مشخص نیست افسار آنها دست چه کسی است.»
تاثیر برخوردهای اردوغان بر جامعه و احزاب
ادبیات و رفتارهای اردوغان در مقابل سران احزاب و گروههای مخالف و به کار بردن الفاظ تحقیرآمیز در حق مخالفین سیاسی به خودی خود کار زشت و ناپسندی است٬ اما موضوعی نیست که فقط به شخص او مرتبط باشد.
این مساله فقط یک رفتار فردی محسوب نمیشود. چرا که این رفتارها و ترویج این نوع از ادبیات دو پیامد مهم دارد: نخست این که رئیس جمهور ترکیه در مقام بالاترین مقام اجرایی سیاسی و اجرایی کشور و از لحاظ معنوی نیز به عنوان پدر همه جریانات و احزاب عمل میکند، اما اردوغان با این ادبیات٬ خود موجب آزردگی خاطر احزاب مخالف و هواداران آنها شده و این رفتار موجب تشدید دوقطبی در سطح جامعه ترکیه میشود.
دومین تأثیر منفی ادبیات تند اردوغان و به کاربردن کنایات و الفاظ و عبارات زشت در مورد مخالفین٬ این است که این نوع از ادبیات در میان دیگر کادرها و مسئولین حزب عدالت و توسعه نیز ترویج پیدا کرده و موجب آن میشود که در نظام سیاسی و اجرایی ترکیه گونهای از ادبیات دفع کننده و تند در برابر مخالفین به وجود بیاید.
کما این که تکرار و بازآفرینی این ادبیات و عبارات٬ در رسانههای وابسته به آکپارتی نیز باب شده و کم نیستند شمار تحلیلگران و ستوننویسهایی که تلاش میکنند آنها نیز در نوشتههای خود٬ در برخورد با مخالفین اردوغان و آک پارتی٬ از همان الفاظ و رویه استفاده کنند.
ناگفته پیداست که رجب طیب اردوغان به عنوان رئیس جمهور ترکیه آراء بیش از 50 درصد از جمعیت 81 میلیون نفری را در دست دارد و اگر ادبیات او از سوی نوجوانان و جوانان هوادارش به عنوان یک الگو پذیرفته شود٬ چنین چیزی در سالیان متمادی در رفتار سیاسی احزاب و کادرهای سیاسی ترکیه به شکل جدی تاثیر منفی خواهد گذاشت.
انتهای پیام/