به گزارش خبرگزاری تسنیم ، محمد نژادصداقت، کارشناس حوزه پرداخت الکترونیک در تشریح علل عدم موفقیت تلاشها برای راه اندازی سامانههای پرداخت خرد و اصلاح نظام کارمزد در ایران گفت: مدل اقتصادی یا همان «بیزینس مدل» اشتباهی که در حوزه پرداخت الکترونیک با آن درگیر هستیم، عمدهترین مانع این اصلاحات ساختاری است. یکی از مسائل اصلی در این مدل، گستردگی، سهولت در دسترسی و رایگان بودن شبکه پرداخت آنلاین در ایران است. به جرأت میتوانم بگویم چنین شبکه وسیع و قابل اطمینانی از نظر دسترسی به صورت آنلاین در منطقه ما اصلاً وجود ندارد و در سطح جهان هم کم نظیر است.
وی افزود: این البته لزوماً به معنای یک نقطه قوت نباید تلقی شود بلکه مشکلات و تهدیدهایی که طی سالهای گذشته کشور ما از ناحیه تحریمهای خارجی با آن مواجه بود، ایجاد چنین شبکهای را به یک نیاز تبدیل کرده بود که نظام بانکی و سرمایه گذاران توانستند با صرف هزینههای قابل ملاحظهای این نیاز را تا حدود زیادی برطرف کنند. به گونهای که درحال حاضر ابزارهای پرداخت الکترونیک چه در بستر کارتخوانهای فروشگاهی و چه در بستر تلفنهمراه به اندازه کافی در اختیار و دسترس کاربران وجود دارد. به گونهای که با اطمینان میتوان گفت تمام زیرساختهای نرمافزاری و سختافزاری لازم برای اینکه یک تراکنش با یکی از ابزارهای پرداخت الکترونیک در لحظه و به صورت آنلاین با حداقل مشکل انجام شود در ایران فراهم است.
به گفته این کارشناس حوزه پرداخت الکترونیک "در بیزنس مدل فعلی کاربر هیچ هزینهای بابت تراکنش آنی و آنلاین پرداخت نمیکند و شرکت پیاسپی هم بابت هر تراکنش، کارمزد دریافت میکند بنابراین کاملاً طبیعی است هر مدلی که به کاهش تعداد تراکنشها منجر شود، به سود پیاسپیها نیست. خواه این مدل، گسترس پرداختهای آفلاین باشد یا انتقال حتی بخشی از کارمزد به پذیرنده یا مشتری.
وی در پاسخ به این سؤال که روند فعلی تا کجا ادامه مییابد، گفت: کافی است آمارهای شاپرک را به صورت ماهانه و سالانه مقایسه کنیم؛ تعداد تراکنشها همچنان روند صعودی دارد و این یعنی با همین اندازه فعلی رشد اقتصاد کشور، هنوز بازارها و فعالیتهایی وجود دارند که هر ماه به مجموعه استفادهکنندگان از ابزارهای پرداخت الکترونیک اضافه میشوند. ضمن اینکه اندازه اقتصاد هم دائماً بزرگتر میشود بنابراین در آینده نه چندان دور شبکه پرداخت باز هم باید گسترش پیدا کند تا نیازهای بیشتر بازارها و کاربران را تکافو کند و این گسترش مستلزم سرمایهگذاری بیشتر و بیشتر است. این سرمایهگذاری میتواند به جای گسترش همین شبکه آنلاین، در راستای ایجاد و توسعه شبکه آفلاین و پرداخت خرد انجام بگیرد که مقرون به صرفهتر و اقتصادیتر است.
نژادصداقت تأکید کرد: نکته مهم جلوگیری از ادامه تحمیل هزینههای بیشتر به شبکه بانکی است. شکی نیست که در مدل فعلی، فشار هزینهای اصلی به بانکها وارد میشود که قطعاً با واسطه، مردم را هم متأثر میکند بنابراین ایجاد و توسعه شبکه پرداخت خرد و اصلاح نظام کارمزد باید در دستور کار قرار بگیرد تا از ادامه و افزایش این فشار هزینهای به شبکه بانکی و نهایتا مردم جلوگیری شود.
علاوه بر این موارد نباید از این واقعیت هم غفلت کنیم که تمرکز بر پرداخت آنلاین و صرف هزینههای سنگین از سوی بانکها برای پرداخت کارمزدها، کاربران را از فوائد استفاده از برخورداری از زیرساختهای پرداخت الکترونیک در بسیاری از حوزهها محروم کردهاست. به عنوان مثال در حوزه حمل و نقل عمومی عملاً از فوائد پرداخت الکترونیک محروم هستیم چرا که با مدل فعلی باید حتماً زمانی برای وارد کردن رمز، برقراری ارتباط آنلاین میان چند دیتاسنتر و… صرف شود و به این ترتیب عملاً امکان استفاده از ابزار پرداخت الکترونیک وجود ندارد چون منجر به ایجاد صف و اختلال در سرویسهای عمومی میشود.
انتهای پیام/