به گزارش خبرگزاری تسنیم ، روز گذشته در گزارشی به بررسی درج عدد 1 در برخی ردیفهای بودجه پرداخته شد. دراین گزارش آمده بود، درحالی در لایحه بودجه 98، برای هزینه های جاری و عمرانی منابع حاصل از مازاد فروش نفت، میعانات گازی و گاز عدد 1 قرار داده شده است که به نظر می رسد این تکنیک بودجه نویسی در "ایران" چک سفیدی است که به دولت داده می شود. یکی از نکات مهم این گزارش، بحث عدم استفاده از عدد 1 در بودجه نویسی سایر کشور ها می باشد به گونه ای که ظاهرا این تکینک صرفا در ایران کاربرد دارد.
سازمان برنامه و بودجه معتقد است، درخصوص دلایل درج عدد(1) در برخی از ردیف های بودجه سنواتی میتوان به موارد ذیل اشاره کرد:
در زمان تهیه و تنظیم لایحه بودجه سنواتی برآورد مبالغ در برخی از ردیفها امکان پذیر نیست، همچنین درج ارقام غیرواقعی در بخش منابع موجب افزایش غیر واقعی منابع دولت میشود و در بخش هزینهای نیز پیشبینی مبالغ غیرواقعی موجب بسته شدن سقف و عدم امکان تخصیص اعتبارات لازم برای آن خواهد شد.
به بیان دیگر در صورت تحقق منابع، مصارف به همان میزان و منظور تعیین شده از محل اعتبارات ردیف مشخص پیشبینی شده انجام خواهد شد و این موارد همگی ردیف های درآمد–هزینهای یا جمعی–خرجیهستند. از جمله این موارد میتوان به حقوق ورودی جمعی و خرجی دستگاه ها در جداول (5) و (9)، مازاد منابع حاصل از صادرات نفت در ردیف 210112 درآمدی و هزینههای جدول شماره (21) ، فروش اموال منقول و غیر منقول در ردیف درآمدی 210212 جدول شماره (5)، ردیف هزینه 3-530000 جدول شماره (9) ، دریافت وامهای داخلی دولت از شرکتها بابت بدهی نیروهای مسلح در ردیف درآمدی 310602 جدول شماره (5)، ردیف هزینهای 6-530000 جدول شماره (9) انتشار اوراق صکوک اجاره به منظور تسویه مطالبات قطعی اشخاص حقیقی و حقوقی در ردیف درآمدی 310900 جدول شماره (5)، ردیف هزینهای 3-102000 جدول شماره (8) و استفاده مجاز از صندوق توسعه ملی در ردیف درآمدی 310705 جدول شماره (5) و ردیف های هزینه ای جدول شماره (21) اشاره کرد.
شایان ذکر است منظور کردن عدد(1) به شرح فوق در ردیف های بودجه منحصر به سال 1398 نبوده و در قانون بودجه سال های گذشته نیز مورد عمل قرار گرفته است .
انتهای پیام/