به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، ششمین روز جشنواره فیلم فجر، «چارسو» با «وکیل مدافع» سلما بابایی و ونداد دوشن که پیش از این محسن علیاکبری تهیهکننده آن گفته بود «لیلی با من است» شبیه به این اثر سینمایی است. در وقت بعدی، پردیس سینمایی هنرمندان به نمایش آثار کوتاهی چون «آخرین داستان»، «خانهای برای تو»، «دلبند» و «نتهای مسی یک رؤیا» اختصاص پیدا کرد. در دو سانس دیگر، «حمالطلا» تورج اصلانی و «تیغ و ترمه» کیومرث پوراحمد بهروی پرده نقرهای رفت. سینماگران و هنرمندان و حتی موسیقیدانان به سینمای هنرمندان (چارسو) آمدند تا دستمریزادی به هنرمندان و سینماگران گفته باشند و هم کنار سینماگران، آثار سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر را بهنظاره بنشینند.
موضوع دوربین تسنیم به فقدان روحیه ملی و عدم وجود جایگاه خانواده در سینمای ایران اختصاص داشت و با ژاله صامتی کار شروع شد؛ جایی که او خودش یک احترام خاصی برای خانواده ایرانی قائل است؛ چون خودم "مادرم!"، او گفت: امروز اتفاقی که در سریالهای تلویزیون میافتد و تماشاگر برایش آن تصورات نویسنده و کارگردان قابل قبول نیست و چنین خانوادهای را نمیبیند، یا بلندپروازانه است یا خیلی تلخ! چون مخاطب واقعیتها را میپذیرد و سینما و تلویزیون بایستی بازتاب جامعه باشند. خودش حرف نمیزند و قصهسرایی عجیب و غریب دور از دسترس کار نمیکنیم؛ چون رئال کار میکنیم و باید بدون دروغ و ریا حرف درست و مهم بزنیم.
عبدالله اسکندری یکی از بزرگان عرصه چهرهپردازی در سینمای ایران جلوی دوربین تسنیم قرار گرفت و گفت: فکر میکنم علت کمرنگ شدن روحیه ملی و خانواده بودن سینمای ایران به پولی شدن و توجه به اقتصاد و تجارت در سینمای ایران برگردد. فکر میکنند به یک آدمی کمتر بدهند و بهتبع کسانی را میآورند که نابلدکار هستند و نمیتوانند فیلمنامه خوب خانوادگی برای سینمای ایران بنویسند و خروجیاش همانی میشود که الآن روی پرده است.
*البته این چهرهپرداز وضعیت گریم در سینما و تلویزیون را وضعیت خوبی ندانست و حتی اشارهای کرد به گریمهایی که برخی اوقات مخاطب نمیتواند با کاراکترها و شخصیتهای آن هیچ همزادپنداری داشته باشد.
کامبوزیا پرتوی با اشاره به اینکه فیلمها خانواده را فراموش کردهاند، تصریح کرد: بعضیها فراموش کردهاند و برخی کماکان سعی میکنند خانواده را نشان بدهند و به خانواده توجه کنند. برای برخی از کارگردانان و نویسندگان ما انگار دیگر خانواده جایگاهی ندارد و برایشان مهم نیست. ولی فکر میکنم لازمه سینمای ماست که حتماً به خانواده احترام بگزاریم؛ در واقع سینما در راستای تحکیم خانواده باشد.
کوروش تهامی که امسال با «وکیل مدافع» سلما بابایی و ونداد دوشن به جشنواره سی و هفتم فیلم فجر آمده است درباره جایگاه نداشتن خانواده در سینمای ایران گفت: سینما بایستی آیینه تمامنمای جامعه باشد و مهم است اگر اتفاق اشتباهی میافتد مردم و مسئولین ببینند و متوجه بشوند؛ سینما باید همچون آیینه رفتار کند؛ اینها را نشان بدهد تا تأثیر خودش را بگذارد.
نسیم ادبی بازیگر سینما و تلویزیون که امسال با «آشفتگی»، «مردی بدون سایه» و «زهرمار» به جشنواره سی و هفتم فیلم فجر آمده است، خاطرنشان کرد: وقتی خانواده شادی را بهتصویر بکشیم چهکسی باورش میشود؟ مگر اینکه در طنز بخواهیم از آن استفاده کنیم باز طنز اجتماعی است و باید موضوع دیگری را مطرح کنیم. زمانی که خیلی در اطرافمان شادی و نشاط کمی میبینیم کارگردانان موضوعات و سوژههایی را انتخاب میکنند دغدغههای جامعه است و معضلات اجتماعی را بهنمایش درآورند.
منصور سهرابپور تهیهکننده سینما و تلویزیون که امسال با «درخونگاه» و «حمال طلا» به جشنواره سی و هفتم فیلم فجر آمده است درباره خانواده نظر قابل تأملی دارد؛ او میگوید: کار از فشارها جدیتر گذشته یک سطحی از جامعه را باید بیدار کرد؛ یک مقداری بایستی آن تلنگر یک مقداری ویژهتر و ضربه شدیدتر باشد.
کیومرث پوراحمد نویسنده و کارگردان که برای جشنواره سی و هفتم، «تیغ و ترمه» را دارد اعتقاد دارد بنیان خانواده هنوز در سینمای ایران وجود دارد و به آن احترام گزارده میشود؛ او تصریح کرد: بنیان خانواده خیلی از جاها در سینمای ایران سر جایش است و درصد زیادی کماکان خانواده است و روی اساس درست آن وجود دارد. بخشهایی هم پراکنده و متشتت شده و ویران شده است.
دوربین تسنیم|در افتتاحیه جشنواره فیلم فجر چه گذشت؟
لاله اسکندری بازیگر سینما و تلویزیون که بهتازگی «بیقرار» با بازی او روی آنتن شبکه دو سیما بود این روزها فیلم سینمایی «تیغ و ترمه» را بازی کرده و روی پرده نقرهای است. او درباره خانواده در سینمای ایران و جایگاهی که بایستی داشته باشد، اظهار کرد: شاید موضوعاتی پرداخت شده اما مشکلات خانوادهها را بایستی فیلمسازان و نویسندگان برجستهتر میکردند. شاید بیشتر از سینما، در مدیوم تلویزیون بهجهت شرایطی که دارد تولیدات ویژهتری برای خانواده داشته باشند. انتخاب سوژهها براساس دغدغههای روز جامعه و مسائلی که مطرح شده با نگاه جوانانهتری باشد و مباحث خانواده در آن کمتر دیده شده است.
تصویربردار و تدوینگر: محمدرضا کشتدار و مهدی کماسی
گزارش و گفتگوها: مجتبی برزگر
انتهای پیام/*