به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، بهرهبرداری از تیتر ژورنالیستی سایت فیفا، حسابی فدراسیون فوتبال را در خوابی عمیق فرو برده بود. کمی کمتر از یک سال و نیم پیش؛ دقیقتر بخواهیم بگوییم 20 مهرماه 1396 (488 روز پیش) بود که سایت فیفا در گزارشی خبری با اشاره به موفقیتهای فوتبال ایران و صعود پنج تیم مختلف به جام جهانی، تیتر «ایران تنها 5 ستاره دنیا» را برای مطلب خود برگزید. (لینک مطلب)
اشاره سایت فیفا در این گزارش مربوط به صعود تیم ملی بزرگسالان به جام جهانی 2018 روسیه، صعود تیم فوتبال زیر 17 سال به جام جهانی 2017 هند، صعود تیم زیر 20 سال به جام جهانی 2017 کره جنوبی، صعود تیم ملی فوتبال ساحلی به جام جهانی 2017 باهاما و صعود تیم ملی فوتسال به جام جهانی 2016 کلمبیا بود. از همینرو حضور این پنج تیم در جام جهانی فوتبال ایران را پنج ستاره کرد و این تیتر مورد بهرهبرداری از سوی فدراسیون فوتبال قرار گرفت.
مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال در مصاحبهها، سخنرانیها و حتی جلسات مختلفی که داشت فدراسیونش را پنج ستاره معرفی کرد، حتی پس از روزهایی که تیم زیر 17 و 20 سالههای ایران با حذف از رقابتهای قهرمانی آسیا فرصت صعود به جام جهانی را از دست دادند، در کنار اینها ناکامی تیم زیر 23 سال یا همان تیم المپیک یا امید را هم از صعود به مسابقات قهرمانی آسیا قرار بدهید. البته که پس از آن حذف نابهنگام با سرمربیگری امیرحسین پیروانی، فدراسیون فوتبال دست به تغییراتی در تیم زیر 23 سال زد و زلاتکو کرانچار را به عنوان سرمربی برگزید تا فوتبال ایران برای صعود به المپیک با رویکردی جدید راه خود را ادامه دهد.
شاید همه این ناکامیها تلنگری بوده به فوتبالی در سراشیبی سقوط. ناگفته نماند که موفقیتهای فوتسال و فوتبال ساحلی ایران همچنان باپرجا بوده، اما کیست که نداند این دو رشته جذاب تنها برای سامان پیدا کردن زیر نظر فیفا قرار گرفتهاند. آن هم در شرایطی که هر کدام از این رشتهها ساختار متفاوتی هم دارند و به نوعی جزایری متصل به فوتبال محسوب میشوند. جزایری که در مواقع ناکامی فوتبال، دستاویز خوبی برای چنگ انداختن هستند تا فدراسیون از بار انتقادات نسبت به خودش بکاهد. با این حال نمیتوان کتمان کرد که تیم جوانان ایران با برنامهریزی فدراسیون فوتبال، با هدایت فرهاد پورغلامی و البته با نسلی که توانسته بود صعود به جام جهانی زیر 17 سالههای سال 2017 هند را تجربه کند، در میان تیمهای نه چندان مطرح آسیا از صعود به مسابقات قهرمانی آسیا و انتخابی جام جهانی باز ماند. تیم ایران در حالی از این مسابقات حذف شد که علاوه بر تیمهای اول، پنج تیم برتر رده دوم هم صعودشان قطعی میشد، اما تیم جوانان ایران در بین این پنج تیم هم جایی نداشت. جایی که شاهد صعود تیمهایی چون ویتنام، تاجیکستان، کرهشمالی، چین تایپه، تایلند و مالزی بودیم، این سؤال باید از فدراسیون فوتبال پرسیده شود که چرا تیم ایران جایی بین آنها نداشت؟
تیم نوجوانان ایران با هدایت عباس چمنیان که توانسته بود سال 2017 صعود این رده سنی به جام جهانی را رقم بزند، در مرحله گروهی مسابقات قهرمانی آسیا و انتخابی جام جهانی حذف شد. آن هم در گروهی که اندونزی، هند و ویتنام حضور داشتند و ایران نتوانست یکی از دو تیم صعود کننده از این گروه باشد.
فدراسیون فوتبال در حالی در مهمترین بخش ناکام بود که بیشترین توجه را هم به این بخش داشت. تیم ملی بزرگسالان در شرایطی در جام ملتهای آسیا 2019 حذف شد که یکی از شانسهای برتر جام برای کسب مقام قهرمانی بود. علاوه بر رسیدگی و توجه بسیار بالا به این تیم، کارلوس کیروش به عنوان هدایت کننده این تیم هشت سال روی نیمکت تیم ملی حضور داشت که بیشترین ثبات در تاریخ فوتبال ایران بود.
از نظر امکانات، برنامهریزی، اردوهای تدارکاتی و البته بازیهای دوستانه به انتخاب کارلوس کیروش، تیم ملی یکی از بهترین دورهها را به لحاظ آمادهسازی پشت سر گذاشت، اما چه شد که این تیم هم نتوانست به موفقیت دست پیدا کند و در جام ملتها به مقام قهرمانی برسد؟ حواشی ایجاد شده در این تیم، عدم تمرکز سرمربی تیم ملی در شرایطی که در طول مسابقات هم به دنبال مصاحبه کردن علیه منتقدانش بود و اتفاقاتی از این دست از سوی چه کسی باید کنترل میشد؟ نقش فدراسیون فوتبال چه بود و در این چند سال چگونه با این حواشی برخورد شد که در بزنگاهی به نام جام ملتها، حاشیه یقه تیم ملی را نگیرد؟ ناکامی تیم ملی در شرایطی رقم خورد که فدراسیون فوتبال از سایر تیمهای خود غافل شده بود و همین مسئله عاملی شد برای ناکامی سایر تیمها و ریزش ستارههای فوتبال ایران.
بدون شک نمیتوان نقش برنامهریزی و مدیریت علی کفاشیان را با وجود تمام انتقاداتی که به او وارد است، در موفقیتهایی که در سالهای اخیر کسب شده بود، نادیده گرفت. حتی بخش زیادی از نسل فعلی تیم ملی بزرگسالان و بازیکنانی چون علیرضا جهانبخش، سردار آزمون، سعید عزتاللهی، مرتضی پورعلیگنجی و... استعدادیابی شده در دوران مدیریت علی کفاشیان بودند که بهرهبرداری از آنها و البته بهرهبرداری از تیتر ژورنالیتسی «ایران، تنها پنج ستاره دنیا» برای فدراسیون فعلی باقی ماند. البته که بهرهبرداری از یک تیتر بدون هزینه هم نبود و در و دیوار فدراسیون فوتبال و مرکز ملی فوتبال، پر شد از تابلوها، پوسترها، بنرها و استندهایی با عنوان فدراسیون پنج ستاره. هنوز هم با وجود ریزش این ستارهها، این تبلیغات در بخشهای مختلف فدراسیون فوتبال قابل رویت است و انگار وقت مدیران فدراسیون به جای برنامهریزی برای موفقیت فوتبال در بخشهای مختلف، صرف برنامهریزی برای تبیغات روی تیتر ژورنالیستی سایت فیفا شده بود. امید است که فدراسیون با تصمیمات درست، قدم در راهی بردارد که این ستارهها دوباره روی شانههای فوتبال ایران بنشیند و فوتبال ایران بار دیگر پنج ستاره شود.
انتهای پیام/