به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، ستوننویسهای روزنامههای ترکیه که در زبان ترکی از آنها به "گوشهنویس" یاد میشود٬ بخشی از فعالان رسانهای توانمند و اثرگذار هستند که معمولاً یادداشتهایشان تاثیر قابل توجهی بر افکار عمومی و معادلات حزبی ترکیه میگذارد.
تسنیم تلاش میکند تا با انتخاب گزینههای قابل توجهی از نوشتههای ستوننویسهای ترکیه تصویری کوچک از تحولات سیاسی٬ فعالیتهای رسانهای و هدایت افکار عمومی این کشور را به دست دهد.
وقتی که مخالفین را خائن و تروریست مینامند
احمد هاکان/ روزنامه حریت
هنوز هم در مورد نزدیک شدن حزب دموکراتیک خلقها به حزب جمهوری خلق و رسیدن این دو حزب به گونهای از ائتلاف انتخاباتی به شکل دقیق توضیحی داده نشده و ساز و کار و جزئیات آن بیان نشده است.
آیا میتوان آن را گونهای از به هم نزدیک شدن شرمگنانه نامید؟ بله. میتواند چنین چیزی باشد، اما سران ائتلاف جمهور (رجب طیب اردوغان و دولت باغچلی) به جای این که در فضای مناسب درباره این موضوع صحبت کنند٬ با به کار بردن الفاظ و اتهامات زشتی همچون علت٬ ذلت٬ بیماری٬ خیانت تروریست و کلمات دیگر٬ از آنها یاد میکنند.
شاید سران ائتلاف جمهور فکر میکنند که با چنین تبلیغاتی میتوانند شهروندان را اقناع کنند٬ اما واقعیت این است که کسی با شنیدن این الفاظ اقناع نمیشود و به کار بردن چنین ادبیات تلخی میتواند آثار و پیامدهای منفی به جا بگذارد.
در مورد پیامدهای منفی به کار بردن چنین ادبیاتی٬ میتوان چند مورد اشاره کرد:
برخی از شهروندان که به عنوان هوادار حزب دموکراتیک خلقها در چنین ائتلافی جای میگیرند ٬خود را خائن و تروریست حس میکنند و چنین چیزی میتواند منجر به پیامدهای منفی شود. به کار بردن لفظ تروریست و خائن سبب آن نمیشود که این شهروندان مسیر سیاسی و آرای حزبی خود را تغییر دهند.
آنها تصمیم خود را گرفتهاند و به عنوان یک شهروند حق این را دارند که به حزبی رای دهند که میخواهند. تروریست و خائن قلمداد کردن چنین افرادی آنها را لجوج میکند و باعث میشود که بر سر مواضع سیاسی خود پافشاری کنند.
نه تنها مخالفین اردوغان٬ بلکه خود شهروندان عادی ترکیه هم بر این باورند که الفاظی همچون بیمار٬ تروریست٬ خائن و کلماتی نظیر آن٬ بسیار افراطی هستند و از لحاظ روانشناسی اجتماعی آثار منفی به بار میآورند.
به کار بردن ادبیات و الفاظ منفی و سیاه٬ راه بر رقابت واقعی پروژههای نامزدها در انتخابات شهرداریها میبندد و گونهای از فضای دوقطبی و عصبی به وجود میآورد.
از دیگر سو باید به این نکته اشاره کنیم که حتی برخی از شهروندان کُرد که از طرفداران اردوغان و حزب عدالت و توسعه هستند٬ از به کار بردن الفاظی نظیر خائن و تروریست ناراحت هستند.
بقای مصنوعی
عدنان ناجیر/ روزنامه ینی آسیا
پیش از آن که نظام سیاسی ترکیه از پارلمانی به ریاستی تغییر داده شود٬ همواره از این سخن میرفت که ائتلافهای شکننده٬ توازن سیاسی را به هم میریزند.
همچنین گفته میشد که قدرت در دست نهادهای متعددی قرار گرفته و چیزی به نام تمرکز قدرت و امکان ایجاد نظم وجود ندارد، اما پس از تغییر نظام و تبدیل شدن نظام پارلمانی و ریاستی٬ مشکل دیگری به وجود آمده است.
مشکل این است که قدرت٬ تماماً در دست یک نفر قرار دارد و چیزی به نام مکانیسم نظارت هم وجود ندارد. علاوه بر این٬ مجلس نیز از جایگاه قبلی خود برخوردار نیست.
در نتیجه سیستم به گونهای عمل میکند که فقط حزب حاکم میتواند از آن راضی باشد.
در شرایط فعلی در ترکیه٬ ما شاهد این هستیم که پیش از شروع انتخابات٬ اهداف و استراتژیهای مهمی از سوی حزب حاکم اعلام شده که یکی از آنها تراشیدن یک دشمن و دیگری ایجاد شعاری به نام بقا است.
حمایت باغچلی از نامزد آکپارتی برای ریاست مجلس و مساله بقا
در دورههای قبلی انتخابات نیز حزب حاکم همواره به دنبال آن بوده تا دشمنسازی کند و برای جلب توجه هواداران خود٬ به این مسئله ادعا کند که پای بقای کشور در میان است.
در فضای کنونی و پیش از برگزاری انتخابات شهرداریهای ترکیه٬ حکومت باز هم از این تاکتیک استفاده میکند و مدعی شده که بقای ترکیه در خطر است و باید به ائتلاف جمهور یعنی حزب عدالت توسعه و حزب حرکت ملی رای داده شود.
در همین حال چیزی به نام آزادی مطبوعات هم وجود ندارد و در فضای سیاسی و رسانهای فعلی٬ فقط رسانههایی حق بروز و ظهور دارند که به نفع حزب حاکم حرف بزنند. از قبل هماهنگی شده که چه کسی سوال کند و سوال او چه باشد. اگر غیر از این عمل کنند٬ آن رسانه و آن خبرنگار به فضای رسانهای و خبری راه داده نمیشوند.
یکی را تروریست خطاب میکنند و دیگری را دشمن و مخالف و به این شکل کشور را مدیریت میکنند.
پیش از تغییر نظام سیاسی ترکیه٬ اعلام شده بود که با بر سر کار آمدن نظام ریاستی٬ اقتصاد ما به اوج خواهد رسید، اما میبینیم که گرانی و تورم کاری کرده که مردم برای خریدن میوه و سبزی ارزان قیمت در صفهای طولانی میایستند.
سیگار حرام است
خیرالدین کارامان/ روزنامه ینی شفق
بر اساس قوانین جاری ترکیه٬ مصرف سیگار و دخانیات در اماکن سربسته و در بسیاری از اماکن روباز ممنوع است و هر کسی که سیگار بکشد به شکل نقدی جریمه میشود. از دیگر سو سازمان مهمی به نام هلال سبز نیز از راه تبلیغات رسانهای و اقدامات دیگر٬ دست به فرهنگسازی زده و تلاش میکند مصرف سیگار را در ترکیه پایین بیاورد.
واقعیت این است که سیگار حرام است و برای تمام انسانها ضرر دارد. دانشمندان ثابت کردهاند که حتی کشیدن یک نخ سیگار میتواند به سلولهای بدن آسیب بزند.
در هفتههای اخیر رئیس تشکیلات دینی ترکیه در مقالهای اعلام کرد که از دیدگاه شرعی خود سیگار را حرام میداند، اما مخالفین و رسانههای مختلف به او حمله کردند و این حکم را غیر شرعی و غیر اسلامی تلقی کردند. من نیز نمیخواهم جناب استاد را تنها بگذارم و با تمام وجود اعلام میکنم که سیگار حرام است.
من سالها پیش کتابی نوشتم به نام آنچه حرام است و آنچه حلال است. این کتاب از چهل سال پیش تاکنون در ترکیه بارها تجدید چاپ شده است.
در این کتاب به سیگار و توتون اشاره کردم و نوشتم که در قرن پانزدهم میلادی توتون و تنباکو وارد کشورهای اسلامی شد. بسیاری از علمای اسلامی در برابر آن موضع گرفتند و آن را مضر دانستند، اما علمای دیگری نیز معتقد بودند که اشکالی در مصرف سیگار وجود ندارد.
حالا و با گذشت این همه سال٬ ما به شرایطی رسیدهایم که در ترکیه هر ساله بیشتر از 115 هزار نفر جان خود را به خاطر مصرف سیگار از دست میدهند .چنین چیزی به تمام معنای کلمه فاجعه است و باید با آن مبارزه کرد.
من در آینده نیز راجع به این مساله مقاله خواهم نوشت و تلاش میکنم لیستی از علمای اسلامی توانمند و باسوادی را منتشر کنم که همگی با استدلال شرعی و علمی٬ مصرف سیگار را مضر دانسته و آن را حرام اعلام کردهاند.
انتهای پیام/