به گزارش خبرگزاری تسنیم از شهرکرد، در آستانه سال جدید و نوروز هستیم و بسیار از مردم کشورمان برای رفتن به مسافرت برنامهریزی میکنند و شناسایی نقاط گردشگری یکی از اقدامات اولیهای است که هر مسافر و گردشگری در برنامه سفر خود قرار میدهد که موجب سهولت در رسیدن به این نقاط است.
به همین منظور از امروز تا پایان تعطیلات نوروزی خبرگزاری تسنیم به معرفی برخی از مناطق گردشگری استان چهارمحال و بختیاری میپردازد تا شاید بتواند مخاطبان را در انتخاب مسیر خود برای مسافرتشان کمک کند.
این استان که طبیعت بکر و دستنخوردهاش همچنان زبانزد همه است دارای 10 شهرستان است که در این نوشتار به جاذبههای گردشگری شهرستان سامان و حاشیه رودخانه زایندهرود میپردازیم.
رودخانه پرپیچ و خم زایندهرود با جوش و خروش وهمانگیز و پرتلاطم خود در هر نقطه و معماری روستاهای دالانی و پلهای بنا شده بر رویش که تاریخ دیرینه گذر این رودخانه عظیم از این منطقه را به رخ میکشد، روستاهای دنج و پربرکتی را ایجاد کرده و قناتهای قدیمی، باغات هلو، بادام، گردو و مزارع سرسبز این خطه زرین نیز آن را به دُری ارزشمند در بین شگفتیهای استان چهارمحال و بختیاری بدل کرده است.
46 کیلومتر از رودخانه زایندهرود از شهرستان سامان گذر میکند. این شهرستان به مرکزیت شهر سامان در 22 کیلومتری شهرکرد مرکز چهارمحال و بختیاری قرار گرفته که با مناظر طبیعی خاص، آب و هوای مطبوع و امکانات مطلوبی که دارد فضایی مناسب برای گردشگری را فراهم کرده است.
یکی از مهمترین جاذبههای گردشگری شهرستان سامان پل تاریخی زمانخان است که در زمان صفویه توسط زمانخان یکی از سران ایل بیگی برای سهولت کوچ به این منطقه با کمک مردم روستاهای اطراف بر روی رودخانه زایندهرود در حواشی شهر سامان ساخته شده است. این پل تاریخی که اکنون به یک کانون گردشگری تبدیل شده با داشتن محلهای اقامتی مناسب، سکوهای نشیمن، سرویسهای بهداشتی، پارکینگ، امکانات تفریحی توریستی مهیج مانند رفتینگ در ایام مختلف سال به ویژه بهار و تابستان مورد توجه گردشگران داخلی و خارجی قرار میگیرد.
به گفته ساکنان شهر سامان، یکی از وجه تسمیههای این شهر این است که سامان آخرین نقطهای بوده که حکومت سامانیان در زمان اسماعیل سامانی در آن شکل گرفته و به همین دلیل آن را سامان نامگذاری کردهاند.
استان چهارمحال و بختیاری در حال حاضر دارای 12 روستای هدف گردشگری است که از این تعداد 4 روستای هوره، یاسهچاه، سوادجان، و چلوان در شهرستان سامان واقع شدهاند که در ادامه به معرفی این روستاها میپردازیم.
چهره دلنواز هوره را در بهار ببینید
روستای هوره با قدمت بیش از 700 سال در 11 کیلومتری شهر سامان واقع شده، این روستا دارای یک پل تاریخی است که روی رودخانه زایندهرود احداث شده و همچنان مورد استفاده قرار میگیرد. باغات سرسبز میوه و بادام از دیگر جاذبههای گردشگری در حاشیه زایندهرود است که فضایی فرح بخش را خلق کرده است. این روستا در حال حاضر دارای استخرهای پرورش ماهیان سردآبی از جمله قزلآلا است که در سالهای اخیر احداث شده و در برخی مناطق آن در بخشی از باغات و شعبهای کوچک از رودخانه پرورش ماهی انجام میشود که چهرهای زیبا و دلنواز را عرضه میدارد.
دالانهای سرپوشیده سوادجان یادگار دوران صفوی
دیگر روستای هدف شهرستان سامان روستای سوادجان است که در دوران صفویه در حاشیه زایندهرود ایجاد شده و ارزش تاریخی و طبیعی خاصی دارد؛ معماری این روستا طوری است که کوچههای آن دارای دالانهایی سرپوشیده است. این دالانها به دلیل سرمای زیاد هوا برای جلوگیری از سرما و ریزش برف و باران در فصول سرد سال، در کوچههای باریک این روستا ساخته شدهاند. این روستای زیبا نیز مانند سایر نقاط شهرستان سامان دارای انبوهی از باغات میوه و مزارع کشاورزی است و علاوه بر آن غار آهکی نیز یکی دیگر از جاذبههای طبیعی این خطه به شمار میرود. زیارتگاه سید سلیمان در این روستا نیز از محلهای مورد احترام اهالی است.
واژه سوادجان از دو بخش سواد به معنای علم و دانش و جان یا «گان» به معنای جا و مکان و در بوده که در مجموع به معنی محل علم و دانش بوده و مفهوم اهمیت علم و سواد داشتن را میرساند.
یاسه چایی، روستایی بدون کوچه
روستای یاسهچاه یکی دیگر از روستاهای هدف گردشگری در 38 کیلومتری شهر سامان و 50 کیلومتری شهرکرد است که شباهت زیادی به روستای ماسوله در استان گیلان دارد.
محصور شدن این روستای کوچک در پیچ و تاب رودخانه زایندهرود سیمای بسیار جذابی به آن داده است؛ به طوری که اگر از بالای روستا آن را مشاهده کنیم رودخانه به شکل حرف انگلیسی «u» در اطراف روستا پیچیده شده است.
این روستا به روستای بدون کوچه معروف است زیرا تمام مسیرهای داخلی بافت قدیمی آن از دالانهای سرپوشیده درست شده و طراحی آن نیز طوری است که پشتبام هر خانه حیاط خانه همسایه بالادستی واقع میشود. در این روستای هدف گردشگری در سالهای اخیر اقامتگاه بومگردی تاسیس شده که گردشگران در تمام فصول سال میتوانند از فضای مناسب آن برای اقامت و بهرهمندی از طبیعت روستا استفاده کنند.
در وجه تسمیه یاسهچاه میگویند در ابتدا این روستا «یاسوچای» بوده و "یاسو" در زبان ترکی که مردم این روستا به آن تکلم میکنند یعنی جایی که رودخانه عریض میشود و "چای" به معنی رودخانه بوده که امروزه در زبان محاوره به یاسهچای یا یاسهچاه تغییریافته است.
روستای هدف گردشگری دیگر در شهرستان سامان چلوان است که در 30 کیلومتری شهرکرد قرار گرفته و سه طرف آن با رودخانه زایندهرود محصور شده است. باغات میوه در حاشیه این رود جلوه شکیلی از زیباییهای طبیعی را به منصه ظهور گذاشته است.
برنجکاری در این روستا به دلیل آب و هوای مناسب رواج بسیاری دارد که در گذشته به دلیل همین برنجکاری و پخت برنج به شکل چلو آن را چلوان نام نهادهاند.
انتهای پیام/ح