به گزارش دفتر منطقهای خبرگزاری تسنیم، «حامد میر» را اگر مشهورترین چهره رسانهای پاکستان ندانیم باید یکی از سه چهره اول رسانهای در پاکستان دانست که حتی یک بار اقدام به ترور او کردند.
حامد میر ضمن نگارش یادداشتی موضوع مهم «مدال عزت یا مدال ذلت برای پاکستان» را مطرح کرده وعنوان کرد:
هر مدالی باعث افتخار نمی شود،گاهی مدالی را به گردن می آویزیم که موجب سربلندی است و گاهی مدالی را به گردن میآویزیم که وزن آن انسان را سرافکنده میکند چیزی که تاریخ پاکستان هر دو نمونه آن را به خوبی در ذهن دارد.
خلبان سیف الاعظم در سال 1965 ابتدا علیه هند جنگیده و دو جنگنده این کشور را سرنگون کرد، سپس در سال 1967 وارد جنگ اعراب با اسرائیل شده و دو جنگنده صهیونیستی را نیز ساقط کرد. پس از مدتی وی به عراق اعزام شده و دو جنگنده دیگر اسرائیلی را در عراق نابود کرد و به همین دلیل «شاه حسین» پادشاه اردن نه تنها به او نشان افتخار کشورش را داد بلکه وقتی به عمان سفر کرده بود او را در ماشین خود نشانده و اینگونه نشان دادن که ارزش این خلبان شجاع پاکستانی را می داند.
البته او در آن زمان اهل پاکستان شرقی بود و پس از جدا شدن بنگلادش از پاکستان عملا تابعیت بنگالی دریافت کرد.
آنچه این خلبان شجاع به گردن انداخت مدال عزت بود، تاریخ پاکستان به خوبی مدال ذلت را نیز به خاطر می آورد زمانی که «ژنرال ضیاءالحق» که رئیس یکی از هنگهای ارتش اردن بود حاضر شد برای اخراج آزادی خواهان فلسطینی از خاک این کشور در سال 1970با تانک به آنها حمله کرده و ده ها نفر را کشته و زخمی کند.
اگر ضیاءالحق ماموریت خود را با موفقیت به پایان رسانده و مدال شجاعت از پادشاه اردن دریافت کرد ولی ما می دانیم مدالی که به خاطر کشتن فلسطینی ها دریافت شود مدال ذلت است.
زمانی که ضیاءالحق در سال 1977 کودتا کرده و ذوالفقار علی بوتو را از تخت حکومت به زیر کشید، «یاسر عرفات» رئیس سازمان آزادی بخش فلسطین گفت: متاسفم که قاتل مردم فلسطین حکومت پاکستان را به دست گرفته است.
آنچه ضیاءالحق با مردم فلسطین انجام داد را شاید مردم پاکستان به خاطر نیاورند ولی فلسطینی ها هرگز فراموش نخواهند کرد، اگر در جنگ سال 1973 بازهم خلبانان پاکستانی به کمک فلسطین رفته و هواپیماهای این رژیم را ساقط کردند ولی من در زمان حمله اسرائیل به لبنان خود به چشم دیدم که مردم مناطق مختلف از لبنان گرفته تا فلسطین و غزه دلاوریهای خلبانان پاکستانی را تحسین میکنند ولی هرگز رفتار ضیاءالحق را از یاد نبردهاند.
کشورهای عربی از مردم پاکستان به خوبی یاد میکنند ولی از ضیاءالحق نه، اینک فضای جهان تغییر کرده است، حتی به پاکستان نیز پیشنهاد دوستی و عادی سازی روابط با اسرائیل داده می شود، ولی به راستی این پیشنهاد را چه کسی می دهد؟
«باب ور وارد»نویسنده آمریکایی کتاب Fear(ترس) می نویسد: ترامپ قصد دارد خود را از ایران، عراق سوریه، لبنان و یمن خارج کند و به جای آن روابط کشورهای حاشیه خلیج فارس را با اسرائیل تقویت کند.
زمینه سازی این اتفاق در رسانه های سعودی رخ داده و «الخلیج» به صراحت می نویسد: ما به جای دوستی با ایرانیها و ترکها که فاصله زیادی با ما دارند باید با یهودیها که برادران ما هستند مراوده داشته باشیم. این رسانه پیشنهاد تاسیس سفارت اسرائیل در ریاض و سفارت عربستان در قدس اشغالی را نیز میدهد.
مشکل اینجاست که عربستان به تنهایی نمیتواند خلاف جهت جریان آب شنا کرده و با اسرائیل رابطه برقرار کند، آنها به دنبال یک حامی هستند. در حال حاضر بسیاری از کشورهای مسلمان از جمله ایران، پاکستان، افغانستان، الجزایر، سومالی، سوریه، یمن، قطر، بحرین، اندونزی و مالزی حاضر نشدهاند با اسرائیل ارتباط رسمی داشته باشند پس عربستان می داند که باید برای خود یک همراه پیدا کند.
به پاکستان گفتهاند که اگر روابط خود با اسرائیل را برقرار کند دیگر اسرائیل از هند علیه پاکستان حمایت نخواهد کرد!! ولی نباید فراموش کنیم این کار با اصل 40 قانون اساسی پاکستان که حمایت از کشورهای اسلامی است مخالف است چرا که به این ترتیب پاکستان عملا به لابی ضد ایرانی ملحق می شود و این اشتباه بسیار بزرگی است.
شاید بسیار باور نکنند ولی حقیقت این است که اسرائیل شرایط بسیار بدی را می گذراند 9 عضو از 28 عضو اتحادیه اروپا فلسطین را به رسمیت شناختهاند و سایر کشورها نیز در حال تامل بر روی این موضوع هستند. بسیاری از سیاستمداران مشهور اروپایی علیه رژیم صهیونیستی موضع میگیرند و این رژیم دیگر اقتدار گذشته خود را ندارد.
پاکستان نیز نباید به سوی مدال ذلت حرکت کند زیرا تا زمانی که مسئله فلسطین حل نشده است تلاش برای آزادی سازی روابط با اسرائیل تکرار اشتباه ضیاءالحق است که باعث شرمساری مردم پاکستان خواهد شد.
انتهای پیام/.