به گزارش خبرگزاری تسنیم از بیرجند، زهرا رضایی ملکوتی با اعلام این خبر در جمع خبرنگاران اظهار داشت: روستای پروینج در بخش سده در مجاورت روستاهای چاده و آفریز و در دامنه کوهسار نارگَندَل قرار دارد. در این روستا و در میان درهای سرسبز و زیبا با چشم اندازی منحصر به فرد درخت بنه کهنسالی قرار دارد که در منطقه به بنه پیرمراد معروف است و با صلابت و استواری با ظاهری شاداب و سرسبز خودنمایی میکند.
وی گفت: تنه این درخت کهنسال از فاصله یک متری از سطح زمین به پنج تنه قطور تقسیم شده و باز هر کدام از این تنهها به شاخههای فرعی دیگر منشعب شدهاند که این موضوع باعث ایجاد تاج پوشش زیبایی برای این درخت شده است و تنه اصلی درخت دارای محیطی برابر 5 متر و هر کدام از تنههای فرعی محیطهایی از 1.6 متر تا 2.7 متر دارند.
کارشناس ثبت میراث طبیعی اداره کل میراث فرهنگی خراسان جنوبی افزود: شاخههای خشکیده لابلای شاخههای سرسبز درخت نشان از پشت سرگذاردن چند دوره خشکسالی در منطقه است و اطراف این بنه را کوهها و تپههای سرسبز، انواع گیاهان دارویی و علفی احاطه کرده است.
رضایی ادامه داد: در کنار این درخت مجموعهای از ظروف پذیرایی شامل وسایل نوشیدن چای قرار گرفته که تعدادی از اهالی روستا آنها را وقف این درخت کردهاند تا مسافران و گردشگرانی که به دیدن این بنه پیر میآیند از این وسایل برای تهیه چای و پذیرایی استفاده کنند.
وی بیان کرد: دخیلهای زیادی که بر شاخههای درخت مشاهده میشود نشان از تقدس و احترام مردم به این درخت دارد. سرسبزی و زیبایی آن به گونهای است که اکثر ایام سال پذیرای مردم از مناطق مختلف شهرستان قاین اسن.
کارشناس ثبت میراث طبیعی اداره کل میراث فرهنگی خراسان جنوبی ادامه داد: علیرغم خالی از سکنه بودن روستا این درخت از نظر اهالی منطقه بسیار ارزشمند است.
رضایی با بیان اینکه پروینج در دامنه کوهسار نارگندل قرار گرفته در نتیجه دارای آب و هوایی سرد و کوهستانی است گفت: وسعت تاج این درخت 5.188 متر مربع و ارتفاع درخت 10 متر است و براساس بررسیهای کارشناسی سن این درخت تقریباً 600 تا 650 سال تخمین زده میشود.
مردم منطقه به این درخت علاقه زیادی دارند و در ایام تعطیل و خاص جهت تفریح به این محل می آیند و از زیبایی درخت و طبیعت اطراف آن بهره می برند.
وی همچنین از ثبت بیابان حلوان طبس در فهرست آثار طبیعی خبر داد و افزود: شهرستان طبس دارای بیابانها و کویرهای معروفی مانند حلوان، پروده، حسن آباد، ریگ شتران است که حلوان بزرگترین این بیابانها با وسعتی حدود 750 کیلومتر مربع مساحت است.
رضایی ادامه داد: بیابان حلوان در شمال غربی طبس، در زون رسوبی ساختاری بلوک کلمرد و شرق قاره ایران مرکزی قرار دارد، این بیابان پهنهای پوشیده از تپههای ماسهای است که در حاشیه جنوب تا جنوب شرقی دشت بزرگ کویر بزرگ ایران مرکزی واقع شده است.
کارشناس ثبت میراث طبیعی استان خراسان جنوبی گفت: در این بیابان مناظر بسیار زیبا و منحصر به فردی در اثر تلاقی کوه و ماسه ایجاد شده است که فاصله شمال به جنوب آن، 40 کیلومتر، فاصله شرق به غرب آن در نواحی مرکزی حدود 14 کیلومتر و در نواحی شمالی آن 5 کیلومتر است.
رضایی اظهار داشت: تپههای ماسهای در قسمت شرق مرتفعتر از غرب است و در جنوب شرق محل تلاقی کوه و ریگ درهها و گذرگاههای زیبا و چشم نوازی پدید آمده است و در این منطقه معادن فراوان وجود دارد.
وی افزود: دق خیرآباد شوره زاری زیبا و کم نظیر در دل بیابان حلوان با وسعتی حدود 40 کیلومتر مربع است و پوشش گیاهی منطقه شامل طیف گستردهای از گیاهان و درختچهها نواحی استپی و ماسهای همانند قیچ، تاغ، بادام کوهی، درمنه، اسکنبیل بوده و در نواحی غربی حاشیه کویر مرکزی گیاهان شوری پسند شامل شور بیابانی، گز و اشنان وجود دارند.
انتهای پیام/ ت