خبرگزاری تسنیم - حدود سه سال از رفتن علی رهبری گذشته است. کسی که یک سال در ارکستر سمفونیک تهران حضور داشت و در طول این یک سال، کیفیتی فوقالعاده در ارکستر سمفونیک تهران ارائه داد. او برنامهای مُدون برای ارکسترها تنظیم کرد و در شش ماه نخستِ حضورش در ایران هر ماه چند اجرا را به صحنه برد. ارکستر را جوان کرد و راه را برای نوازندگان جوان باز کرد. اکنون شاید بهترین زمان برای بازخوانیِ آخرین روزهای حضور علی رهبری در ایران است.
روایت هست که در آخرین جلسهای که برای حل مشکلات ارکستر در اردیبهشت 1395 برگزار شد، اتفاقاتی رخ میدهد که موجب خروج علی رهبری و فرهاد فخرالدینی از آن جلسه میشود. پس از آن هم دیگر هیچ کدامشان به ارکسترهای سمفونیک و ملی بازنگشتند.
فخرالدینی، گنجهای، ریاحی، سریر، شهبازیان، جمالی، نوربخش و شریفیان کسانی بودند که در آن جلسه حضور داشتند. در این میان اما پیروزپی به عنوان نماینده معاون وزیر ارشاد هم در آن جلسه حاضر بوده است. پیروزپی از چند ماه قبلش برای حل مشکلات پیش آمده در کنار ارکستر حضور داشت.
برای بازخوانیِ اتفاقهای رخ داده در آن جلسه سراغ فرزین پیروزپی رفتیم. در ادامه حاصل گفتوگو با او را میخوانید:
شما سابقهای طولانی در عرصه فعالیتهای فرهنگی و هنری در همکاری با وزارت ارشاد و ارگانهای زیرمجموعهاش دارید. از سوابق خودتان و زمان ورودتان به عرصه موسیقی برایمان بگویید.
من در موزه هنرهای معاصربه عنوان مشاورهنری و اجرایی حضور داشتم که به دعوت معاون هنری وقت از سال 1364 به مرکز موسیقی برای همکاری دعوت شدم. در آن زمان آقای مهندس شجاع الدین میرطاووسی مدیرکل دفتر موسیقی بود. از آن زمان به عنوان مشاور و مسئول بخش امور بین الملل مرکز موسیقی وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی مشغول به کار شدم.
شما یکی از کسانی هستید که در جلسه شورای عالی ارکسترها حضور داشتید. از اتفاقاتی که در این جلسه رخ داد برایمان بگویید و علت تشکیل و موضوع آن جلسه چه بود.
موضوع جلسه حل مشکلات ارکستر سمفونیک و ارکستر ملی و دستمزد اعضای ارکسترها بود.
در همان اویل جلسه بود که به علت بحث پیش آمده بین استاد فخرالدینی و یکی دیگر از هنرمندان عضو شورای عالی جناب فخرالدینی با ناراحتی جلسه را ترک کرد. بعد هم من به علت این برخورد نامناسب وحرفهای زده شده به استاد فخرالدینی در حال ترک جلسه بودم که استاد رهبری هم جلسه را به همراه من ترک کرد. علت ترک جلسه صحبتی بود که پیش آمد و نمیبایست با استاد فخرالدینی اینگونه رفتار میشد. مگر میشود زحمات استاد فخرالدینی برای ارکستر ملی را فراموش کرد. مگر میشود با این استاد عزیز اینگونه صحبت کرد. واقعا نتوانستم چنین برخورد نامناسبی با ایشان را تحمل کنم. نام فرهاد فخرالدینی این آهنگساز بزرگ موسیقی کشورمان در تاریخ هنر موسیقی ما همیشه جاودان و به یاد ماندنی است.
بنابراین من به اتفاق آقای رهبری جلسه را ترک کردیم و آمدیم کنار استاد فخرالدینی و در محوطه تالار وحدت برای ساعتی با او صحبت کردیم تا بتوانیم از ناراحتیاش کم کنیم.
تا پیش از این جلسه و پیش از این اتفاق، آیا ارکستر تمرینهایش را برگزار میکرد؟
تا قبل از این اتفاق علی رهبری با ارکستر سمفونیک تمرینات خود را انجام میداد و بالاخره با وجود تمام مشکلاتی که وجود داشت، همکاریش با بنیاد رودکی را ادامه میداد. خاطرم هست که چند جلسه به علت برنامههای مختلفی که در تالار وحدت برگزار میشد، استاد رهبری در سالن انتظار تالار وحدت با ارکستر تمرین میکرد. البته او میگفت که شان ارکستر سمفونیک این نیست که در سالن انتظار تمرین کند. مشکلات پیش آمده برای ارکستر ملی و سمفونیک توسط این دو استاد مطمئنا قابل حل بود و همچنین دستمزد اعضای ارکستر توسط مدیران بنیاد رودکی با طرحی که به عنوان پیشنهاد آورده بودند با نظر این دو استاد و سایر اعضا به نتیجه میرسید ولی افسوس که این اتفاق نامناسب پیش آمد.
بعد از جلسه شورای ارکسترها چه شد که آقای رهبری از ایران رفت.
همان شب به اتفاق آقای رهبری جلسهای با معاون محترم امور هنری وزارت ارشاد(علی مرادخانی) داشتیم که از اتفاق پیش آمده در جلسه شورای عالی بسیار ناراحت بود. جلسه ما با معاون هنری تا ساعت 2 بامداد ادامه داشت و چون آقای رهبری صبح عازم اتریش بود، از همانجا مستقیم به فرودگاه رفت. بیشتر صحبتهای ما در آن شب درباره مشکلات و اتفاقات پیش آمده در جلسه شورای ارکسترها بود.
شما با سابقه طولانی در مرکز موسیقی وزارت ارشاد و تجربه کار کردن با سه مدیرکل مرکز موسیقی؛ دیدگاهتان درباره مسئولیت مدیرهنری ارکستر سمفونیک و البته رهبری ارکسترهای سمفونیک و ارکستر ملی چیست.
ما دو رهبر بین الملی شناخته شده در ایران داریم؛ یکی استاد علی رهبری و دیگری استاد لوریس چکناوریان است.
بگذارید ماجرایی برایتان تعریف کنم؛ سالها پیش ارکستر سمفونیک تهران میخواست اثر ارزشمند «خسوف» کاری از محمد سعید شریفیان را اجرا کند. «خسوف» صحنههایی از عاشورا را روایت میکند. برای اجرای صحنهای نیاز به گروه کُر و البته ساز داشتیم. برای این منظور ارکستری در رومانی به ما معرفی شد که برای تعیین سطح نوازندگان و تعین سطح آنها به رومانی رفتیم. استاد چکناوریان در همان اولین جلسه آشنایی با ارکستر مانند ناخدایی که کشتی را در طوفان هدایت میکند، با آن ارکستر تمرین کرد یک قطعه را با کیفیتِ هر چه تمامتر اجرا کرد. در پایان این اجرا اعضای ارکستر و مدیر ارکستر رومانی به افتخار ایشان ایستادند و استاد چکناواریان را تشویق کردند.
استاد علی رهبری هم در جهان شناخته شده و از نظر نظم و مدیریت برای یک ارکستر بی نظیر است.
علی رهبری در هفتههای اخیر در گفتوگو با یکی از رسانههای داخلی، گفته است که برای حضور در ارکستر سمفونیک تهران هیچ پیششرطی ندارد و میزان دستمزد برایش مهم نیست. نظرتان در این باره چیست.
دستمزد رهبران بین المللی که مدارک و جوایزی در مجامع بین المللی کسب کردهاند، تقریبا میزان و معیار مشخصی دارد. وقتی کسی مانند علی رهبری گفته است که برای آمدن به ایران در تعین دستمزدش شرط خاصی ندارد و آماده همکاری است؛ نشانه ایران دوستی و وطن پرستی ایشان است. هرکس که به اندازه توانایی و تعهد خود در این شرایط تحریم قدمی موثر بردارد نشانه علاقه او به این مملکت است.
استاد رهبری دوبار بعد از انقلاب به ایران تشریف آوردند که بار اول من در خدمتشان بودم و توسط آقای سریر به ایشان معرفی شدم. وقتی آقای رهبری برای نخستین بار به ایران آمد، ارکستر بودجهی خاصی نداشت و حتی از نظر داشتن ساز هم در محدودیت بودیم.
آن زمان از آقای سریرخواهش کردم این مطلب را طوری به استاد رهبری منتقل کنند که برایشان سوء تفاهم نشود. بار دوم که به ایران آمدند، من فقط چند ماه آخر به علت مشکلاتی که پیش آمده بود در کنار استاد قرار گرفتم که آن اتفاق ناخوشایند پیش آمد وگرنه همه تلاش ما بر ماندن ایشان و رفع مشکلات بود.
حضور علی رهبری در کنار ارکستر سمفونیک تهران چه تاثیری در پیشرفت و بالارفتن کیفیِ این ارکستر داشت.
حضور استاد رهبری چه در بار اول و چه در باردوم تاثیر بسیاری در پیشرفت برنامهها و سطح ارکستر سمفونیک داشت. رهبری نظم خاصی در ارکستر ایجاد کرد. از جمله کارهای با ارزشی که استاد رهبری انجام داد ضبط آثار آهنگسازان جوان بود. جالب اینجاست که خودِ استاد رهبری آهنگسازی موفق است اما در زمان حضورش در ایران، به جای ضبط آثار خودش با ارکستر سمفونیک تهران، تصمیم گرفت آثار آهنگسازان جوان ایرانی را اجرا و ضبط کند. رهبری برای این کار فراخوانی منتشر و از استعدادهای جوان در زمینه آهنگسازی دعوت کرد تا آثارشان را به ارکستر سمفونیک تهران ارائه کنند. آقای رهبری در نظر داشت که پس از ضبط این آثار، آنها را توسط کمپانیِ مشهور آلمانی یعنی «ناکسوس»، در سطح جهان منتشر کند.
این کار بسیار بزرگ و بی نظیری بود که با انجامش آثار آهنگسازان ایرانی در دنیا معرفی و شنیده میشد.
انتهای پیام/