به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم٬ یکی از مهمترین اختلافات ترکیه و آمریکا در سال 2018 میلادی٬ اختلاف نظر بر سر چند و چون حمایت آمریکا از نیروهای مسلح کُرد وابسته به پ.ک.ک در شمال سوریه و شرق فرات بود.
ترکیه به منظور تضعیف نیروهای ی.پ.گ٬ شهر کردنشین عفرین را در غرب فرات اشغال کرد و در مناطق جرابلس٬ الباب و حومه منبج نیز نیروهای خود را مستقر کرده است و به دنبال آن بود که به شرق فرات نیز حمله کند. به ویژه پس از اعلام ناگهانی تصمیم آمریکا برای خروج از سوریه٬ ترکیه امیدوار شد که مانعی بر سر راه عملیات نظامی جدید نبیند، اما آمریکا با این اقدام ترکیه مخالفت کرد و دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا بدون تعارف و رودربایستیهای مورد انتظار آنکارا در یک پیام توئیتری نوشت: «اگر ترکیه به کردها حمله کند٬ اقتصادش را نابود خواهیم کرد.»
پس از تهدیدات ترامپ علیه ترکیه٬ سفرهای جان بولتون مشاور ویژه امنیت ملی کاخ سفید و جیمز جفری فرستاده ویژه ترامپ در پرونده سوریه به آنکارا٬ منجر به تصمیمات جدیدی نشد. چرا که ترکیه بر این موضوع اصرار کرد که یا باید به شرق فرات حمله کند و یا این که یک منطقه امن تاسیس شود و کلید کنترل آن در اختیار آنکارا قرار بگیرد، اما در هر دو مورد٬ تاکنون پیشرفتی صورت نگرفته است.
جیمز جفری چند روز پیش اعلام کرد که در مورد تشکیل منطقه امن با ترکیه به نتیجه نرسیده و فعلاً بر روی همکاریهای مشترک در منبج کار میکنند، اما حالا انتشار جزئیات بودجه پنتاگون برای سال 2020 میلادی٬ نشان میدهد که آنکارا و واشنگتن در سال 2019 میلادی نیز در این خصوص به نتایج جدیدی دست پیدا نمیکنند و اختلافات آنها ادامه خواهد داشت.
رقم اغراق آمیز مورد نظر اردوغان
رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه تاکنون چندین بار اعلام کرده که آمریکا بیست هزار کامیون و تریلی حامل تسلیحات و مهمات را در اختیار ی.پ.گ و پ.ک.ک قرار داده است.
اگر فارغ از قیمت و ارزش دلاری این محوله عظیم٬ تنها وزن آن در نظر گرفته شود٬ اعداد و ارقام نشان میدهد که محموله بیست هزار تریلی٬ نه برای نیروی چند هزار نفری محلی ی.پ.گ٬ بلکه برای یک ارتش بزرگ نیز٬ اغراقآمیز و دور از واقعیت به نظر میرسد. چرا که در اسناد پنتاگون که در مورد جزئیات بودجه سال 2020 منتشر شده در بخش سلاح سبک و انفرادی٬ تنها 3 هزار قبضه سلاح کلاشینکوف برای این نیروها در نظر گرفته شده و این نشان میدهد که آمارهای نیروی سوریه دموکراتیک با آمار مورد نظر اردوغان٬ از زمین تا آسمان٬ فاصله و تفاوت دارد.
پنتاگون چند دلار خرج می کند؟
بر اساس اعلام رسمی وزارت دفاع آمریکا٬ این کشور در سال 2020 میلادی٬ در نظر دارد که در سوریه و عراق٬ جمعاً یک میلیارد و 295 میلیون دلار صرف تسلیح٬ تجهیز و آموزش کند. از این مبلغ٬ 745 میلیون دلار در عراق هزینه میشود٬ 300 میلیون دلار صرف نیروهای کُرد – عرب سوریه دموکراتیک میشود و 250 میلیون دلار نیز به عنوان کمک هزینه تامین امنیت مرزی در اختیار همسایگان سوریه قرار خواهد گرفت.
پنتاگون به دنبال آن است تا در عراق مبلغ 745 میلیون دلار را به این شکل هزینه کند:
1.کمک هزینه آموزشی و تسلیحاتی برای نیروهای مبارزه با ترور٬ یگانهای ویژه٬ نیروهای پیشمرگ اقلیم کردستان عراق٬ پلیس فدرال و نیروهای حافظ امنیت انرژی جمعاً به مبلغ 308 میلیون دلار.
2. 126 میلیون دلار هزینه عملیاتی.
3.هزینه تدارکاتی به مبلغ 189 میلیون دلار.
4.تعمیر پایگاههای نظامی باصرف هزینه 28 میلیون دلار.
5. تعمیر سلاح و جبران نقص کمبود تجهیزات نفرات و گروهها جمعاً به مبلغ 94 میلیون دلار.
همچنین پنتاگون در نظر دارد در سوریه 300 میلیون دلار صرف هزینههای تسلیحاتی٬ تجهیزاتی و آموزشی نیروهای سوریه دموکراتیک کند.
جزئیات هزینه های تسلیح و تجهیز نیروهای سوریه دموکراتیک در بودجه پنتاگون به این شرح است:
1.تامین هزینه تسلیحات و آموزش به مبلغ 173 میلیون دلار.
2.تدارکات 38 میلیون دلار.
3.تعمیرات و زیرساختها 48 میلیون دلار.
4.هزینه تداوم عملیاتهای نظامی به مبلغ 32 میلیون دلار.
5.مهمات و حمل مهمات 10 میلیون دلار.
6.تامین هزینه خرید خودروهای زرهی٬ ماشین آلات سنگین همچون لودر و بولدوزر به مبلغ 173 میلیون دلار.
علاوه بر موارد فوق٬ پنتاگون تصمیم گرفته مبلغ 250 میلیون دلار به عنوان کمک هزینه امنیت مرزی در اختیار همسایگان سوریه بگذارد که هیچ اشارهای به دریافت کنندگان و شرایط دریافت٬ صورت نگرفته است.
نگاهی به ارقام و جزئیات فوق نشان دهنده این واقعیت است که آمریکا حتی در صورت خروج از سوریه نیز از برنامههای خود برای کنترل غیرمستقیم شرق فرات دست نمیکشد و به دنبال آن است تا به همکاری خود با کردهای تحت فرمان پ.ک.ک ادامه دهد و چنین چیزی به معنی تداوم اختلاف نظر با ترکیه و مبهم و معلق ماندن بحث تشکیل منطقه امن در شمال سوریه است.
به عبارتی روشن٬ شواهد نشان میدهد که دست کم تا پایان سال 2019 تغییر بنیادین و مهمی در اختلاف آمریکا و ترکیه در مورد شمال سوریه و شرق فرات به وجود نمیآید و شاید ترکیه ناچار شود در یک شیب ملایم٬ رفته رفته از طرح موضوع حمله ناگهانی به شرق فرات٬ فاصله بگیرد و بعید نیست که تداوم این وضعیت٬ تیم سیاست خارجی دولت اردوغان را به سوی مذاکره جدی با بشار اسد٬ سوق دهد.
ترکیه فعلاً سرگرم انتخابات است و طرح موضوعات مهمی همچون بقای ترکیه٬ برجسته شدن مساله گرانی و بیکاری در ترکیه و نگرانی اردوغان از اثرگذاری همراهی کردها با ائتلاف ملت٬ ذهن سران دولت ترکیه را به اندازهای مشغول کرده که فضا و مجال چندانی برای زوم کردن بر روی مساله شرق فرات باقی نمانده است. اما پس از پایان انتخابات 31 مارس٬ اردوغان تلاش خواهد کرد یکبار دیگر با پیش کشیدن مساله ضرورت بازگرداندن فتح الله گولن به ترکیه٬ به چانه زنی با واشنگتن ادامه دهد. حال باید دید دولت ترامپ در این مسیر تا چه اندازه با ترکیه تعامل میکند و آیا ممکن است مسائل دیگری همچون اختلاف نظر بر سر اس 400 و اف 35 بر این مساله نیز تاثیر بگذارد یا خیر.
انتهای پیام/