بهار ۹۸| "آبشار آب ملخ" شاهکار عجیب طبیعت سمیرم+تصاویر

به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، چشمانتان را ببندید و تصور کنید راهی گوشه‌ای از طبیعت تماشایی ایران هستیم و می‌خواهیم یک پدیده طبیعی کم‌نظیر را به تماشا بنشینیم و زیبایی‌هایش را از نظر بگذرانیم؛ برای این کار ابتدا باید به نقطه‌ای از استان اصفهان سفر کنیم و در شهرستان سمیرم غرق شگفتی خلقت شویم.

در روستایی به نام «آب ملخ» آب جاری شده از چشمه‌های زلال راه خود را در طبیعت باز کرده و سقوط به اعماق دل رودخانه را تجربه می‌کند و چنان تصویری آفریده که هر دیده‌ای را مبهوت خویش می‌سازد.

رازهای آفرینش در اینجا قصه‌ای تازه را برایمان روایت می‌کنند، گاهی از سقوط سنگی عظیم و سد شدن راه آب می‌گوید و در نقطه‌ای دیگر از شکل گیری پدیده‌ای نو در طبیعت؛ آبشار.

آنچه موقعیت جغرافیایی نشان می‌دهد حاکی از این است که در روزگار قدیم در مسیر رودخانه ماربر در روستای آب ملخ سمیرم، پلی طبیعی با پوشش سبز رنگ قرار دارد که جلوه‌ای رویایی را به این قسمت رودخانه داده است.

دیدن جریان آبی که از روی این پل به پایین سقوط می‌کند و مسیر خود را در رودخانه ادامه می‌دهد برای ما انسان‌ها که وقت رسیدن موانع و مشکلات راهمان را کج می‌کنیم و عقب می‌نشینیم عبرت بزرگی است.

زیبا اما خطرناک

برای رسیدن به این آبشار باید خود را به شهر سمیرم اصفهان برسانید و از آنجا وارد جاده سمیرم- یاسوج شوید، با پشت سر گذاشتن روستایی به نام چهارراه، جاده‌ای خاکی وجود دارد که با ورود به آن به 2 عدد دوراهی برخورد می‌کنید و باید هر 2 را به سمت چپ بروید تا در نهایت به روستای آب ملخ برسید.

از روستای آب ملخ تا آبشار حدود یک ساعت پیاده روی در کنار رودخانه را در پیش دارید و می‌توانید از مناظر دیدنی، صدای پرندگان و آرامش محض طبیعت لذت ببرید.

با وجود اینکه منطقه آبشار منظره زیبایی به چشمان شما هدیه می‌کند اما در پشت خود پرتگاه خطرناکی را پنهان کرده و به یکی از خطرناک‌ترین آبشارهای ایران شهرت پیدا کرده است.

رودخانه ماربر در این محل خود را از دیدگان پنهان می‌کند و پس از گذر از زیر آبشار دوباره هویدا می‌شود، این رودخانه همه را دور می‌زند حتی صخره و سنگ و آبشار را.

منابع تاریخی آب ملخ را از تفرجگاه‌ها و شکارگاه‌های شاهان صفوی و قاجار معرفی کرده‌اند و در متون کهن و حتی برخی داستان‌های تاریخی به وضوح از چادر زدن در این منطقه یاد شده است.

تماشای جلوه شگفت انگیز این آبشار و گوش فرا دادن به صدای سقوط آب یکی از لذت‌های سفر به این منطقه محسوب می‌شود و اگر اهل دل باشید، نشستن و کمی آرام گرفتن در دل طبیعت آبشار می‌تواند دوای همه دل مشغولی‌هایتان باشد.

غار آبشار؛ سرچشمه‌ای تاریک و جذاب

با رفتن به بالای آبشار و قرار گرفتن روی طاق آن به رودخانه مشرف خواهید شد، اینجا همان پل معروف است که آبشار از 2 طرفش سرریز شده و راه به داخل غاری دارد که سرچشمه آبشار است و بسیاری را برای تماشا به درون خود می‌کشاند.

ماهیگیری در چنین فضایی بسیار دل انگیز است و برخی از گردشگران با لوازم ماهیگیری به کنار رودخانه می‌آیند و در کنار لذت بردن از تماشای طبیعت مشغول صید هم می‌شوند.

کوهنوردان و طبیعت گردان نیز راهی این منطقه می‌شوند و با یک برنامه ریزی 3 روزه ابتدا از دره اتابکی خود را به قلل قدویس رسانده و پس از صعود در راه برگشت از کنار رودخانه و جنگل به سوی آبشار ادامه مسیر می‌دهند.

تخت سلیمان؛ دشمن ملخ‌های مهاجم

آبشار آب ملخ طبق روایت‌های روستاییان محل، به «تخت سلیمان» نیز شهرت دارد. قطعه سنگ بزرگی به صورت کاملا طبیعی در این مکان قرار گرفته و مانند یک پل 2 سوی رودخانه را به یکدیگر متصل می‌کند.

اهالی روستا معتقدند این قطعه سنگ بزرگ با آن پوشش سبز رنگ چشم نواز همانند یک تخت، به عنوان محلی برای استراحت حضرت سلیمان بوده است به همین دلیل نام تخت سلیمان را برای آن برگزیده‌اند.

جالب است بدانید آب این آبشار به طور شگفت انگیزی دارای خاصیت کشندگی برای ملخ‌های مهاجم است و وجود ترکیبات خاص، از آن یک آفت کش طبیعی برای مزارع ساخته است.

اهالی روستا می‌گویند در سال‌ها قبل به هنگام هجوم ملخ‌ها به مزارع از آب چشمه این آبشار برای دفع آن‌ها استفاده کردند و توانستند آفات را به کلی نابود کنند، همین امر علت وجه تسمیه آبشار است.

طلوع و غروب 3 ساعته خورشید در "روستای نیمروز"

اما بخش هیجان انگیز سفر شما به سمیرم این قسمت خواهد بود که روستای آب ملخ به دلیل موقعیت جغرافی خود به گونه‌ای واقع شده که تنها 3 ساعت در روز خورشید نورش را به آنجا هدیه می‌کند و شما قادر هستید در 3 ساعت شاهد طلوع و غروب خورشید باشید.

محلیان که خودشان به این پدیده طبیعی عادت کرده‌اند و آن را نعمتی از جانب خداوند می‌دانند نام دیگر روستای خود را «نیمروز» گذاشته‌اند.

اهالی روستای آب ملخ ارتباط خوبی با گردشگران دارند و هرچند منطقه از نظر وجود اماکن گردشگری مجهز نیست اما مهربانی و مهمان‌نوازی روستاییان سبب شده، درب خانه‌هایشان به روی مسافران باز باشد و هرکه به آنجا رفت با خاطره‌ای خوش وداع کند.

انتهای پیام/ ع