به گزارش خبرگزاری تسنیم، اتفاقات ناگوار اوایل نوروز امسال چه در استان گلستان، چه در شیراز و هر جای دیگری از میهنمان، طعم شیرین تعطیلات و بیرون کردن خستگی یک سال کار را در کاممان تلخ کرد. نمیتوان آسوده گشت، راحت خندید و به سهولت از بهار لذت برد ولی جمعی از هموطنان فاقد آشیان برای خود باشند یا عزیزان خود را در حادثه سیلاب از دست داده باشند.
در این رابطه امیررضا اصنافی - استادیار گروه علم اطلاعات و دانش شناسی دانشگاه شهید بهشتی در یادداشتی نوشت: به هرحال به حکم انسان بودن باید به فریاد هم برسیم حتی با کوچکترین وسیله ای که فکر میکنیم. اما یک نکته اینکه به عنوان قشر کتابدار؛ ما در اینگونه حوادث چه نقشی بر عهده داریم؟ آیا باید دوشادوش امدادگران حرکت کنیم؟ اگر از عهده ما بر میآید که عضو داوطلب جمعیت هلال احمر باشیم که بسیار نیکوست اما شاید بهتر باشد وظیفه کتابدارانه خود را در این گونه رویدادها انجام دهیم. برخی از این نکات که میتواند به عنوان نقش اجتماعی کتابداران مطرح باشد به این شرح است:
اگر کتابخانه ما در طول تعطیلات نوروز باز است تا جایی که میتوانیم از بروشورها یا پوسترهای اینفوگرافیک برای دادن هشدار به مردم و آگاهی رسانی به آنها در هنگام مواجه شدن با سیلاب استفاده کنیم.
اگر کتابخانه در جایی ایمن قرار دارد از مردم دعوت کنیم به کتابخانه بیایند و ساعاتی را در آنجا بگذرانند، ضمن اینکه میتوانیم از این فرصت استفاده کرده و به صورت حضوری اطلاع رسانیها و آموزشهای لازم را هنگام مواجه شدن با سیل و حضور نیافتن در نقاط پر خطر مثل حاشیه رودخانه و مسیلها بدهیم.
مردم در اینگونه مواقع بسیار وحشت زده هستند که کاملاً طبیعی است ولی باید سعی کنیم آنها را به حفظ خونسردی دعوت کنیم و شبکهها و مجراهای اطلاع رسانی معتبر را به آنها معرفی کنیم تا از پخش اطلاعات منفی، آلوده و شایعات پیشگیری کنیم یا به آنها را به حداقل ممکن برسانیم.
ارتباط و تعامل نزدیک با جمعیت هلال احمر و نیز پایگاههای اطلاع رسانی معتبر بسیار مهم است که بتوانیم با اطلاع رسانیهای مناسب، سریع و دقیق از طریق کتابخانه به مردم، نقش اجتماعی خود را بیشتر و بهتر ایفا کنیم.
سعی کنیم به صورت فعالانه از قابلیتهای شبکههای اجتماعی برای تهیه و ارسال تصاویر، پادکستها و فیلمهای آموزشی به کاربران استفاده کنیم و مطمئن باشیم آنقدر شکاف دیجیتالی و اطلاعاتی زیاد نیست که کسی نتواند از این ابزارها جهت آگاهی بخشی بهره بگیرد. حضور کتابداران باید در فضاهای مجازی فعالانه تر باشد.
در صورتیکه کتابخانه ما ایمنی لازم برای مقاومت در برابر سیلاب را ندارد سعی کنیم خود را برای چنین روزهایی آماده کنیم. هیچ ساختمانی نمیتواند به صورت قطعی در برابر سیل و زلزله مقاومت کامل داشته باشد. به خصوص کتابخانهها که وضعشان متفاوت است. نجات دادن منابع کتابخانه هم بعد از فرونشستن سیل، کار دیگری است که باید به سرعت انجام داد و از تلف شدن بیشتر این منابع جلوگیری کرد.
یادمان باشد سیل یک رویداد بسیار خطرناک است و پیر و جوان، فقیر و غنی و تحصیل کرده و فاقد تحصیلات را نمیشناسد. یک لحظه میآید و میرود و کاری به این عوامل هم ندارد. بنابراین ما کتابداران باید به آموزشهای مدنی و شهروندی مردم بپردازیم و به آنها بیاموزیم که هنگام بحران و بعد از بحران چه فعالیتهایی را انجام دهند که بتواند کار امدادرسانی را تسریع کند.
انتهای پیام/