حجتالاسلام مهدی شریف محقق و کارشناس علوم دینی در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا با اشاره به مقام و منزلت حضرت اباالفضل (ع) گفت: یکی از نکاتی که لازم درباره جایگاه والای حضرت قمر بنیهاشم (ع) به آن اشاره کنیم این است که جایگاه رفیع آن حضرت صرفاً به خاطر ادب ایشان در قبال اهل بیت (ع) نیست. گرچه ادب امری مهم است، اما آن حضرت در خانه اهل بیت (ع) رشد یافته بود و طبیعی است که در اوج ادب باشند. بنابراین نباید مقامات آن حضرت را منحصر در ادب ایشان کرد.
وی افزود: زیارت نامه حضرت اباالفضل (ع) توسط امام معصوم نقل شده که این نشاندهنده شأن والای این بزرگواران است، یکی از فقرههای زیارت آن حضرت عبارت «وَانْتَهَکتْ حُرْمَةَ الاْسلامِ» است، امام صادق (ع) با بکار بردن این تعبیر در زیارت نامه آن حضرت، ایشان را نماد اسلام نامیدند و کسانی که او را به شهادت رساندند در واقع حرمت اسلام را از بین بردند.
این محقق علوم قرآنی اضافه کرد: یکی دیگر از عبارات مورد توجه در زیارت نامه آن حضرت، تعبیر «اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ أَیُّهَا اَلْعَبْدُ اَلصَّالِحُ اَلْمُطِیعُ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِأَمِیرِ اَلْمُؤْمِنِینَ وَ اَلْحَسَنِ وَ اَلْحُسَیْنِ عَلَیْهِمُ اَلسَّلاَمُ» است. در این عبارت دو مفهوم «عبد صالح» و «مطیع» ذکر شده است. عبد کسی است که چیزی جز خواسته خدا و خلیفه خدا نمیخواهد و مطیع هم یعنی کسی که اطاعت محض و بی چون و چرا از ولیّ زمانه خود دارد و لحظهای تعلل و تردید در او راه ندارد و اطاعت یکی از آن مسائلی است که امروز در جامعه برای رخ دادن تحولی عظیم در عرصه دینی به آن نیازمندیم.
حجتالاسلام شریف تأکید کرد: وقتی ماجرای کربلا را مورد بررسی قرار میدهیم، به یک ویژگی جالب و مهم در حضرت ابالفضل (ع) برخورد میکنیم، آن حضرت در قبال امام زمانش هیچ خواسته و میلی نداشت مگر خواسته و میل امام زمانش، در حقیقت خواستههای خود را به خاطر رضایت و خشنودی امام زمانش کنار زد.
وی خاطرنشان کرد: اگر جامعه متدیّن ما حضرت قمر بنیهاشم (ع) را الگوی خود قرار دهد، باید خواستههای خود را مطابق خواستههای اهل بیت (ع) کند و دست از خواهشهای نفسانی بر دارد، چراکه ریشه بسیاری از معضلات و انحرافات جوامع اسلامی، به پیروی عدهای از خواهشهای نفسانی بر میگردد که حاضر نیستند خواست خدا و اهل بیت (ع) را در کار خود إعمال کنند.
این محقق علوم قرآنی گفت: بنابراین باید همچون حضرت عباس (ع) از خواستههای شخصی خود دست کشید و مطیع امر مولا بود یا به خواستههایمان جهت دینی بدهیم. انسان باید قبل از انجام هر کاری به این مسأله فکر کند که امام او را میبیند «عین الله الناظره» است. انسانی که امام را حاضر ببیند، رفتار خود را مطابق خواست او تنظیم میکند.
حجتالاسلام شریف گفت: در کتاب امالی شیخ صدوق روایاتی آمده که روزی فردی به نام منصور بُزُرج نزد امام صادق (ع) آمد و عرضه داشت: مولاجان شما خیلی از سلمان (ع) سخن میگویید، دلیل این کار چیست؟ حضرت فرمود به دلیل سه خصلت او. اول: چون سلمان خواسته امیرالمومنین (ع) را بر خواستههای شخصی خود مقدم میکرد، دوم: سلمان به علم و علما علاقه بسیاری داشت و سوم: وقتی بین انتخاب فرد ثروتمند و فقیر مخیّر میشد، فقرا را بر میگزید.
انتهای پیام/