به گزارش خبرنگار قضایی خبرگزاری تسنیم، محسن احمدیان در چهارمین جلسه محاکمه متهمان پرونده پتروشیمی اظهار کرد: هنوز هم متوجه نشدم نقش من در 6.6 میلیارد یورو چیست؟ شرکتی که در سوئیس ثبت شده است از 5 نفر، 2 نفرشان عضو هیأت مدیره پیسیسی هستند یعنی خودشان کاملاً در جریان کارهای شرکت سوئیسی بودهاند. درخواستم این است که 2 کارشناس خبره را دستور دهید بروند حسابهای خارجی را مجدداً بررسی کنند و هر عددی به دست آمد من آن را قبول دارم چون تمام صورتهای مالی آن در شرکت بازرگانی پتروشیمی وجود دارد.
احمدیان افزود: مثلاً در جایی از کیفرخواست گفته شده است برای من در پست بانک اعتبار اسنادی به مبلغ 4.5 میلیون یورو حسابی وجود دارد در صورتیکه من اصلاً چنین حسابی ندارم. در شأن من نیست که حتی یک دلار یا ریال اضافه دریافت کنم. در ایران افراد زیادی را نمیشناسم و برای همین است که در تأمین وثیقه مشکل دارم اما در خارج به عنوان یک فرد تاجر شناخته میشوم و شغل اصلی من در خارج از کشور است و اگر در کشورهای خارجی مشخص شود که فردی پولی اضافه دریافت کرده دیگر با او تجارت و مراوده نمیکنند.
مدیر سابق بازرگانی خارجی شرکت بازرگانی پتروشیمی گفت: براساس قانون باید میزان قصور و جرم بنده در کیفرخواست مشخص باشد تا من بتوانم براساس آن از خود دفاع کنم اما چیزی که به آن توجه نشده است این است که بنده از سال 91 به بعد دیگر در این شرکت سمت نداشتهام.
وی توضیح داد: همه ما انسان هستیم و قاعدتاًً در هر کاری ممکن است اشتباه کنیم اما واقعاً اتهامات وارد شده به من درست نیست و نمیدانم نقشم در نقل و انتقال ارزها چه بوده است. منظورم این است که نقشی در امور مالی نداشتم و در بخش تجاری یعنی خرید و فروش و حمل و نقل مسئول بودهام و برای این امور باید با من هماهنگ میشد.
احمدیان گفت: حدود 6 سال است که از این شرکت رفتهام و در این مدت بارها سفر خارجی داشتهام و اگر مشکلی داشتم دیگر بر نمیگشتم. مطمئن باشید اگر من گناهکار باشم میگویم گناهکارم اما واقعاً من در این شرکت و برای این اتهامات چه کاره بودهام. تمام اقداماتم بر اساس مصوبه بوده است، مثلاً در تیرماه 89 اگر 25 مورد صادرات داشته ایم 24 مورد آن مصوبه داشته است و من بدون دستور و مصوبه کاری نمیکردم اما بعداً آمدند و همه اختیارات هیئت مدیره را به مدیرعامل دادند و این مصوبات دیگر بیارزش شد.
حسینی نماینده دادستان از متهم پرسید: اختیارات مالی شما برای صادرات چقدر بوده است که متهم پاسخ داد 2 میلیون دلار اختیار داشتهام.
احمدیان در دفاع از خود گفت: در دوران تحریم در شرایطی بودیم که کسی با ما قرارداد نمیبست و قرارداد ما با «لِنکور» قراردادی بود که امضا شده بود اما اجرایی نشده بود چون یک قرارداد زمانی اجرایی میشود که به تصویب هیئت مدیره رسیده باشد.
نماینده دادستان در دفاع از کیفرخواست گفت: در گزارشات آمده است که شما بخشی از ارزهای دریافتی را به جای ارز خارجی به ریال پرداخت میکردید.
احمدیان پاسخ داد: بهترین پاسخ من به این سوال و ابهام، گزارش سازمان بازرسی است. بر این اساس تمام یوروهایی که در داخل گرفته شده است براساس مجوز وزارت دارایی به ریال تبدیل شده است یعنی ما نرفتهایم به صرافی و یورو را به ریال تبدیل کنیم چون اداره جذب سرمایهگذاری خارجی وزارت امور اقتصادی برای سرمایهگذار این امکان را فراهم کرده که بتواند ارز را به ارز دیگر تبدیل کند و لذا در تبدیل این پول و ارز بنده هیچ نقشی نداشته ام. ناگفته نماند که تمام این ارزهای تبدیلی صرف سرمایهگذاری شده است.
وی افزود: شما بروید از شرکتهای پتروشیمی بپرسید که آیا شده شما مخازنتان پر شده باشد و امکان صادرات نداشته باشید؟ در این سالها ما تمام تلاش خود را کردهایم تا صادرات متوقف نشود چون تولید ناموس ما بوده است و نباید هیچ محصولی روی زمین بماند.
انتهای پیام/