به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از یاهو فایننس، طبق گزارش اشتغال در ماه مارس بیکاری در آمریکا 3.8 درصد است. در حالی که به نظر میرسد وضعیت اشتغال اقلیتها و زنان بهبود یافته، خبرهای دیگر از بازار کساد کار خوب نیستند. اقلیت ها نسبت به سفیدپوستان همتای خود دو برابر بیشتر درگیر بیکاری میشوند و جوانان در شهرها و بخشهای بزرگ شغلی پیدا نمی کنند .
طبق یک گزارش جدید، 17 درصد جوانان بین 18 تا 24 سال در شهرهای بزرگ مثل دیترویت و نیویورک بیکار هستند که کلا 2.3 میلیون نفر میشوند. این گزارش شامل دانشجویان نمیشود و همچنین کسانی که به جای شاغل بودن به بزرگ کردن بچه ها می پردازند و کسانی که به خاطر ناتوانی قادر به کار نیستند و از دولت مزایا میگیرند .
طبق این گزارش :« در مقام تئوری، راهی که به شاغل شدن ختم میشود و در بزرگسالی امنیت مالی به وجود می آورد، آسان است : دبیرستان را تمام میکنید، در یک دانشگاه مطابق بودجه تان ثبت نام میکنید، در همین حین تجربه کاری پیدا می کنید و یک کار و کاسبی راه می اندازید. ولی نبود تحصیلات عالی سدی در برابر اکثر جوانان برای اشتغال به وجود آورده است» .
تنها 35 درصد از جوانان 18 تا 24 ساله در سال گذشته کار می کردند، در حالی که دو سوم آنها دیپلم دبیرستان داشتند. بیش از 30 درصد زیر خط فقر بودند. بیشترشان نگران آینده بودند و فقط 6 درصد جوانان بین 22 تا 24 سال مدرک لیسانس داشتند.
طبع اداره آمار کار، این ارقام بیکاری برای جوانان طی سال ها بدتر میشود. بین سن 16 تا 24 سال، نیروی کار از 65.5 درصد در سال 1996 به 55.2 درصد در 2016 رسید و پیشبینی میشود تا 2026 به 52.5 درصد برسد .
کشور با محدود کردن میلیون ها جوان به حاشیه های بازار کار و کنارههای مسیر اصلی اقتصاد، هیچ کمکی نمیکند. حتی بسیاری کارفرمایان می گویند که نمی توانند کارگر مورد نیاز خود را پیدا کنند. باید به اشتغال به عنوان یک فعالیت معمول در حین تحصیل پرداخت .
تفاوتهای جغرافیایی
آمار اشتغال به تساوی در سراسر کشور توزیع نشده است. 30 درصد تمام جوانان در دیترویت بیکار هستند. 25% در برونکس در همسایگی نیویورک شغلی ندارند. حدود یک چهارم جوانان در بخش استانیسلاس کالیفرنیا و بخش هیدالکو در تگزاس بیکارند .
ولی در بوستن، سیاتل، بخش هینین در مینسوتا و بخش دیتون تگزاس تنها 10 درصد جوانان شغل ندارند .
برطرف کردن مشکل
طبق این گزارش، مسیر سنتی که به اشتغال ختم میشد دیگر برای همه موثر نیست، مخصوصاً آنهایی که درگیر فقر و مشکلات زبانی هستند یا برای رنگینپوستان .
در این مسیر نه تنها باید در یک دانشگاه یا یک برنامه آموزشی ثبتنام کرد، بلکه باید به بهترین شکل فارغ التحصیل شد و مهارت لازم برای مشاغل خوب با درآمد مناسب و فرصت های پیشرفت را کسب کرد.
باید در این روند تغییراتی ایجاد کرد تا به نسل z کمک کرد به بازار کار بازگردند. با کارآموزی، گرفتن گواهینامه، اتصال جوانان به فرصتهای تحصیلی و برنامه های دو نسلی که بر نیازهای والدین و جوانانشان تمرکز دارد، می توان آنها را به بازار کار پیوند زد .
انتهای پیام/53