به گزارش باشگاه خبرنگاران پویا، حجتالاسلام مجید دایی دایی در سیزدهمین نشست هیئتپژوهی درباره ضرورت تعامل هیئتهای مذهبی گفت: اگر هیئت را خوب بشناسیم و به سابقه آن توجه کنیم، به ضرورت تعامل این مجموعههای مردمی خواهیم رسید.با نگاهی تاریخی به برکات تعامل هیئتهای مذهبی به نکات مهمی دست پیدا میکنیم، یکی از نمونههای آن در سال47 است که هیئتهای ورامین با راهاندازی دسته عزاداری به صورت متحد، جرقههای آغازین انقلاب اسلامی ایران را زدند، همچنین در سالهای منتهی به انقلاب اسلامی نیز تاثیر هیئتهای مذهبی در جریاندهی به خوبی بارز و مشخص است.
این پژوهشگر حوزوی افزود: در زمان معاصر نیز نمونه تعامل مؤثر هیئتهای مذهبی در فتنه 88 است چراکه این مجموعهها با جهتدهی درست و تعامل مناسب توانستند فتنه را جمع و آرامش را در کشور برقرار کنند. در قرآن کریم امر به تعاون شده و تعامل هیئتهای مذهبی یکی از مصادیق تعاون است؛ اگر در بعد دشمنشناسی نیز وارد شویم، ضرورت تعامل هیئتها مشخص میشود چراکه اکنون دشمنان نیز جبهههای مختلف را شبکهسازی کرده است.
وی رشد و توسعه هیئتها را نیازمند تعامل دانست و گفت: با توجه به اینکه هیئتها مردمی هستند و منابع مالی پایداری ندارند، اگر بخواهند رشد و توسعه داشته باشند نیاز به تعاون و تعامل دارند. ضرورت پژوهش در موضوع تعامل هیئتها مذهبی این است که در گذشته الگوی مناسبی برای این تعامل مشخص و منبع علمی مطلوبی در این مورد تهیه نشده بود به همین علت کاری پژوهشی در این راستا انجام شده و به الگویی مناسب رسیدهایم.
این پژوهشگر حوزوی اظهار کرد: در این پژوهش زاویه نگاه مسئول هیئت و طرفهای تعامل بررسی شده است؛ امر هیئت یک امر کاملا مردمی است و یک بحث دستوری و امری نیست، بر همین اساس هر کسی که بخواهد تعاملی میان هیئتها مذهبی ایجاد کند، باید با همان نگاه هیئتی وارد شود و با نگاه سازمانی و دستوری این امر امکان پذیر نیست. هر فعالیتی بین دو یا چند هیئت مذهبی شکل گیرد، تعبیر تعامل را دارد؛ تعامل ممکن است در انتها به شبکهسازی ختم شود و ممکن است این امر رخ ندهد اما باید به نحوی تعریف شود که منافاتی با رقابت نداشته باشد؛ تعامل به معنای حذف رقابت نیست و این دو موضوع قابل جمع هستند، البته در تعاملات نباید هویتهای هر هیئتی کمرنگ شود.
حجتالاسلام دایی دایی اظهار کرد: بنا بر مباحث مدیریت جامعه شناسی و مدیریت، هیئت یک نهاد است و به عنوان سازمان نمیتوان از آن تعریف کرد؛ وقتی جمعی در کنار یکدیگر به اقامه عزداری میپردازند، بعد از مدتی به بعدهای مدیریتی یکدیگر آگاهی پیدا میکنند و این باعث میشود که نهاد هیئت شکل گیرد و این ظرفیت هیئت در مباحث دیگر نیز ورود کند و کارکرد داشته باشد. قطعاً فعالیتهای مذهبی در اولویت و صدر کار هیئتهای مذهبی قرار دارد اما مسائل مختلفی از جمله مباحث اجتماعی و اقتصادی نیز میتواند در دستور کار هیئت قرار گیرد؛ انجام امور اقتصادی و اجتماعی باعث این نمیشود که هیئت از قالب خود خارج شود و این نشاندهنده بلوغ هیئتهای مذهبی است.
این پژوهشگر حوزوی گفت: برقراری تعامل چند گام دارد، اولین گام در تعامل، شناسایی است و باید هیئتها از یکدیگر شناخت درست داشته باشند؛ برای تعامل عمیق نیاز به شناخت کامل دارند و در غیر اینصورت، تعامل با مشکل مواجه میشود؛ برای تعامل قوی و موثر نیاز است که طرفین هم سو باشند و به یک اعتقاد مشترک برسند.گام دوم در تعامل، برنامهریزی است؛ در برنامهریزی نباید تعامل در یک قالب خاص محدود شود و میتوان در قالبهای مختلف تعاملات شکل گیرد؛ همچنین در تعاملات باید به بسترهای تعامل توجه شود، تعاملاتی که در بسترهای مشترک و نزدیک به هم شکل گیرد، موفقیت آمیزتر خواهد بود.
حجتالاسلام دایی دایی اضافه کرد: گام سوم، ایجاد باور درونی برای تعامل است؛ تا باور به تعامل شکل نگیرد، تعامل نیز ایجاد نمیشود یا ادامه دار و موثر نخواهد بود؛ باور یک مسئله درونی است و نمیتوان دستوری این باور را ایجاد کرد. گام بعدی، آموزش برای ایجاد تعامل است، تعامل آداب و مهارتهای خاص خود را دارد و باید افراد برای ایجاد تعامل این موضوعات را فرا بگیرند تا تعامل موثر و درستی داشته باشند و در غیر این صورت، تعامل با شکست مواجه میشود. گام دیگر برای تعامل، رفع و دفع موانع تعامل است؛ در تعاملات باید مشکلاتی که باعث ایجاد اختلال در تعاملات و همکاری میشود کنار گذاشته شود؛ این موانع ممکن است ناشی از تغییر مدیر هیئت یا تقسیم کار درست در تعاملات باشد.
وی اضافه کرد: بعد از انجام گامهایی که عنوان شد، اولین تعامل شکل میگیرد، بعد از اولین تعامل باید آسیبشناسی صورت بگیرد تا در ادامه، تعاملات موثرتر باشد. اگر تعاملات به صورت پایدار و درست شکل گیرد، هیئتها در اتفاقات مختلف اجتماعی میتوانند تعاملات بزرگتری را شکل دهند و به خدمت رسانی بپردازند؛ نمونه این تعاملات موثر و بزرگ، خدمت رسانی هیئات مذهبی در حادثه سیل و زلزله است.
این پژوهشگر حوزوی گفت: در تعاملات، موضوع ارزیابی بسیار با اهمیت است، باید بررسی شود که نتیجه تعامل بهتر و مفیدتر باشد و اگر در تعاملی، کارکرد هیئت کاهش پیدا کند، مشخص میشود که تعامل درست و ثمر بخش نبوده است؛ همچنین در تعاملات باید طرفین تعامل گسترش پیدا کنند و تعاملات گسترده تر شود.
انتهای پیام/