به گزارش خبرگزاری تسنیم، شکست سزاوارانه شب گذشته (سهشنبه) یوونتوس در خانه مقابل یک آژاکس پرانگیزه و درخشان در دور برگشت از مرحله یگ چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا که تمامی معایب و نواقصی که این تیم را یک فصل دیگر از قهرمانی در اروپا باز داشت به معرض نمایش گذاشت، نواقصی که جذب ستارهای مانند کریستیانو رونالدو هم نتوانست آنها را برطرف کند.
ورود کریستیانو رونالدو به تورین در پنجره نقل و انتقالات تابستان سال 2018 قرار بود مطلع عصری جدید از اقتدار و سلطه یوونتوس بر لیگ قهرمانان باشد تا به سالها تلاش بانوی پیر برای فتح اروپا که در ایستگاههای پایانی از رسیدن به آن باز میماند را به سرانجام برساند. این پروژه پرهزینه برای تقویت تیم که مجموعاً 341 میلیون یورو (294 میلیون پوند/ 383 میلیون دلار) برای خرید بازیکنان و پرداخت حقوق آنها روی دست یووه هزینه گذاشت، سهشنبه به دست آژاکس از بین رفت تا ثابت شود که یک بازیکن به تنهایی هرگز نمیتواند یک تیم را بسازد. تمام آن هزینهها و مالیاتها و مخارج شب گذشته با قبول باخت بانوی پیر مقابل تیمی متشکل از جوانانی بیادعا و بیتجربه بر باد رفت تا انتظار راهراهپوشان تورین برای برگرداندن جام قهرمانی اروپا به خانه همچنان ادامه داشته باشد.
آینده برای هیچکس قابل پیشبینی نیست و کمتر پیش میآید که بتوانید از رخ دادن یک اتفاق اطمینان داشته باشد اما وقتی رونالدو به یوونتوس پیوست، همه مطمئن بودند که این بازیکن پرتغالی آمده که نقش درخشان همیشگی خود در رقابتهای اروپایی را زمانی که بیشتر از هر وقت دیگری به آن نیاز بود، ایفا کند. به همین دلیل وقتی که بهترین گلزن تاریخ لیگ قهرمانان اروپا، در نیمه اول بازی برگشت تیمش مقابل آژاکس با ضربه سر تیمش را پیش انداخت - گلی که البته لیز خوردن بیموقع ماتیس دلیخت، مدافع میان حریف هم در رقم خوردن آن تأثیرگذار بود - به نظر میرسید هدف بانوی پیر در حال محقق شدن و به لطف استعداد سرشار ستاره یوونتوس، داستان افسانهای آژاکس در این فصل لیگ قهرمانان روبه پایان است. آژاکس اما برای تسلیم شدن به تورین نرفته بود. این تیم در در تمام 45 دقیقه اول تلاشش را برای مدیریت بازی انجام داد و در نهایت وقتی که دنی فندبیک توپ را با فرار از تله آفساید حریف دریافت کرد و با خونسردی آن را به گل تبدیل کرد، به چیزی که میخواست رسید. با این گل نتیجه در مجموع دو بازی 2 بر 2 مساوی شد و از آن به بعد دو تیم روی لبه تیغ با هم میجنگیدند.
داستان بازی وقتی که دو تیم پس از 15 دقیقه استراحت به زمین چمن برگشتند، کاملاً فرق میکرد. یوونتوس با وجود صفوف ستارگانی که در اختیار دارد، بیمیلی عجیبی برای فشار آوردن در حملات نشان میداد و به نظر میرسید که مردد و سردرگم است. بانوی پیر خودش را بر سر یک دوراهی میدید؛ یک راه باز کردن بازی و پذیرش ریسک بازی سراپا هجومی مقابل میهمان خطرناک و فرصت طلب و راه دیگر چیدن بازیکنان پشت توپ و انتظار برای رسیدن فرصتی برای ارسال یک پاس فرار برای رونالدو در ضدحملات تا یک بار دیگر او ناجی تیم شود. با وجود ورود مویسه کین به زمین بازی به منظور نشان دادن مسیری مستقیمتر به هم تیمیهایش برای رسیدن به دروازه حریف، گزینهای که یووه انتخاب کرد، مورد دوم بود. یوونتوس توسط آژاکسی که نسبت به تیم میزبان هم از نظر انگیزشی هم از نظر اجرای تاکتیکهای بازی بهتر بود، محو شد و چه بسا اگر واکنشهای حیرتآور ووچخ شزنی برای نجات دروازهاش نبود، با اختلافی بیشتر شکست خانگی را تجربه میکرد. با این حال سنگربان شماره یک یوونتوس هم نتوانست مانع ثمر دادن برنامه بازی بهتر آژاکس شود. دلیخت که خودش را در صحنه به ثمر رسیدن گل یوونتوس مقصر میدانست، با پرشی حیرتآور کرنر لاسه شونه را به گل دوم تیمش تبدیل کرد تا از نظر روحی و روانی رسماً دیگر هیچ راهی برای بازگشت ایتالیاییها به بازی باقی نماند و انتظار 23 ساله آنها برای قهرمانی در اروپا یک فصل دیگر هم تمدید شود.
عملکرد بد یوونتوس اما چیزی از ارزشهای دستاورد بزرگ نماینده هلند کم نمیکند، تیمی که در هر دو بازی رفت و برگشت نشان داد که برتریاش در مرحله قبلی مقابل مدافع عنوان قهرمانی رقابتها رئال مادرید اتفاقی نبوده است. در هیچ مقطعی از بازی شب گذشته، یوونتوس بهتر از آژاکس بازی نکرد و بازی چشمنواز تیم تحت هدایت اریک تنهاخ این تیم را صعودی که مسحتقش بود رساند.
رویارویی یوونتوس با آژاکس در مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا درسی برای بانوی پیر داشت که فرار از آن غیرممکن است. رونالدو هر کاری که میتوانست برای تیم جدیدش انجام داد و در هر دو بازی رفت و برگشت مقابل آژاکس گلزنی کرد تا شانس صعود را برای این تیم زنده نگه دارد اما شاید تحت تأثیر سهولت کسب هشتمین قهرمانی متوالیاش در سری A، حریف اروپاییاش را هم دستکم گرفت و مردان ماسیمیلیانو آلگری هم هم فراموش کردند که این کار تیمی و نه انفرادی است که باعث بردن جامهای بزرگ میشود، حقیقتی که هیچکس در این فصل بهتر از پسربچههای پرشور آمستردام آن را به نمایش نگذاشته است.
برای رسیدن به موفقیت در این سطح از رقابتها، هیچ راه میانبری وجود ندارد و حتی با داشتن رکورددار گلزنی در اروپا، یوونتوس باز هم بیروح و قابل پیشبینی بازی کرد و حالا لازم است که برای فصل آینده تیمش را بازسازی کند، چون فصلی که برایش با کلی هیجان و دورنمای زیبا آغاز شده بود، هرگز به اوج نرسید و در نهایت با سناریوی تلخ اروپایی به پایان میرسد.
انتهای پیام/