به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، جشنوارههای فیلم این روزها در حال گسترشند. جشنوارههایی که گاهی با تعدد خود معلوم نیست کدام اهداف را پیگیری میکنند. شاید از بین این تعداد جشنواره بتوان توجیهی برای بودجههای فرهنگی سازمانها پیدا کرد.
بارها بیان شده که سینما شاید اینقدر که نیاز به محتوا دارد نیاز به جشنواره نداشته باشد. شاید هزینههای برگزاری این جشنوارهها صرف تولید یک اثر فاخر در حوزه مربوطه شود تاثیر بیشتری داشته باشد. اما از بین این جشنوارهها شاید آنهایی که بهدنبال سیاستهای گریز از پایتخت هستند مقبولتر باشند.
سالهاست که جریان فیلمسازی و آموزش فیلمسازان در پایتخت متمرکز شده و گاهی برگزاری جشنوارهای در استانی دیگر و برنامههای استانی انجمن فیلمسازان جوان لحظهای از این پایتختزدگی میکاهد اما قابل قبول نیست.
برگزاری جشنواره در استانهای دیگر در کنار معایبی که دارد مزایایی هم دارد. وقتی جشنوارهای خارج از پایتخت برگزار میشود بر جنبههای توریستی که برگزاری یک جشنواره میتواند داشته باشد نیز تأکید میکند. بسیاری از جشنوارههای دنیا در کنار برگزاری جشنواره بهدنبال جذب توریست هم هستند. فیلمسازان میتوانند پیامرسانان خوبی برای معرفی این جنبههای توریستی در جهان باشند.
پیش از این در گفتوگو با دبورا یانگ منتقد ارشد بخش نقد بینالملل هالیوود ریپورتر که مهمان جشنواره جهانی فیلم فجر هم بود در این باره صحبت کردیم. وی معتقد است: «بیشتر جشنوارهها به جذب توریست کمک میکنند. تعداد اندکی از جشنوارهها همانند برلین یا تورنتو در یک شهر بزرگ رخ میدهند؛ اما ونیز در میانه یک جزیره برگزار میشود. شاید شهرهایی چون اصفهان یا شیراز به جذب توریست کمک میکنند. این یک ایده جذاب است که جشنواره به شهری مثل شیراز فرستاده شود.»
اما جشنواره جهانی فعلا از این مزیت استفاده نکردهاست. جدای از این تنها نباید به جنبه توریسم در ابعاد بینالملل تمرکز کرد و شاید استانها بتوانند به بهانه جشنوارههای فیلم از مزیت توریست داخلی برخوردار شوند. شاید در این میان فیلمی هم کلید بخورد و تغییری در وضع سینمای فعلی بهوجود آورد.
آنچه که در حال حاضر در جشنوارههای مختلف میتواند مخاطب جدی سینما را تحت تأثیر قرار دهد فیلمهای کوتاهی است که به نمایش در میآید. به عنوان مثال در جشنواره فیلم وارش که مراسم اختتامیه آن شب گذشته برگزار شد، فیلم کوتاهی با عنوان «لوتوس» به کارگردان «محمدرضا وطن دوست» اکران شد که تأثیر زیادی بر مخاطبان اندک جشنواره داشت. پیدا کردن سوژههای ناب هنوز میتواند تمام عناصر تکنیکی در ساخت فیلم را تحت تأثیر قرار دهد. این فیلم داستان پیرزنی را روایت میکند که 12 سال است به انتظار مجوز ورود به جزیرهای نشسته تا به بتواند به آرمگاه پسر شهیدش برود. روستا و خاطراتی که به زیر آب رفته و بازماندهای که تنها زندگی میکند.
البته این فیلم جوایز متعددی از جشنوارههای جهانی دریافت کردهاست اما انتخاب موضوعی آن برای اکران در جشنواره مهم است چرا که در دنیای شلوغ معاصر برای دیده شدن یک اثر باید بارها امکان عرضه فراهم کرد شاید مخاطب توانست در تماشای فیلم سره از ناسره را تشخیص دهد.
جشنوارهها دیگر شاید از کارکرد اصلی خود خارج شده باشند و حتی به مجوزهای سازمان مربوطه اهمیتی ندهند (که نمونه آن جشنواره سیمرغ است)، اما میتوان به جنبه توریستی و جذب توریت آنها امید داشت.
انتهای پیام/