به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، زلاتکو کرانچار، سرمربی تیم فوتبال المپیک کشورمان با اعلام مهدی تاج از این تیم کنار گذاشته شد. حالا فدراسیون فوتبال قرار است یک مربی ایرانی را به عنوان سرمربی این تیم انتخاب کند، اما آنچه در این بین اهمیت دارد، حمایت همه جانبه از تیم امید برای حضور در مسابقات نهایی انتخابی است. مسابقاتی که دیماه 98 به میزبانی تایلند برگزار میشود و تیم امید شانس خود را برای پایان دادن به طلسم المپیک، امتحان خواهد کرد.
برای جانشینی زلاتکو کرانچار، نامهای زیادی مطرح میشود. جواد نکونام، یحیی گلمحمدی، وحید هاشمیان و عبدالله ویسی گزینههایی هستند که گفته میشود بیشترین شانس را برای هدایت تیم المپیک دارند یا حداقل فدراسیون فوتبال روی آنها به جمع بندی رسیده است. با این حال فرقی ندارد که سرمربی بعدی تیم المپیک، ایرانی باشد یا خارجی، گلمحمدی باشد یا هاشمیان، نکونام، ویسی یا گزینه دیگری؛ آنچه اهمیت دارد، اهمیت دادن به این تیم و برنامههایش است.
حالا که فدراسیون میخواهد گزینهای داخلی را برای هدایت تیم المپیک برگزیند، باید تمام حواسش را معطوف کند تا سرمایهسوزی نشود. انتخاب مربی داخلی و عدم حمایت از برنامههای او یا عدم توجه به تیم المپیک، ممکن است همه چیز را خراب کند. اینکه گزینههای فعلی یا مربی جوان داخلی دیگری بخواهد هدایت تیم المپیک را قبول کند و به دلیل عدم حمایت با ناکامی روبهرو شود، یعنی سرمایهسوزی. سرمایهسوزی درست شبیه به انتخاب زودهنگام علی دایی برای هدایت تیم ملی در مقدماتی جام جهانی 2010 یا سرمایهسوزی شبیه به عدم حمایت از تیم المپیک در دور قبلی مسابقات و عدم تلاش برای حضور سردار آزمون و علیرضا جهانبخش در مرحله نهایی انتخابی المپیک 2016 ریو که ناکامی محمد خاکپور به همراه این تیم را رقم زد.
یکی از گلایههایی که سرمربی کروات تیم المپیک پیش از این داشت، نادیده گرفته شدن تیمش در برنامهها و تقویم مسابقات لیگ بود. در حالی که تیم المپیک هم در فصل جاری مسابقات لیگ دو رویداد بازیهای آسیایی و مرحله نخست انتخابی المپیک را داشت، اما برنامههای مدنظر کادرفنی برای برگزاری اردوها و تمرینات، در تقویم سازمان لیگ دیده نشده بود. مسئلهای که در آستانه بازیهای انتخابی المپیک بیشتر به چشم آمد و جلسات متعدد کادرفنی با مسئولان سازمان لیگ هم ثمری نداشت. با این حال و به هر شکلی که بود، تیم المپیک به سختی راهی مرحله نهایی شد، اما مطمئناً کار در آنجا دشوارتر خواهد بود. با حضور 16 تیم که بهترینهای آسیا هستند و دیگر رقبایی چون یمن و ترکمنستان حضور ندارند و اینکه تیم امید ایران در سید چهارم مسابقات قرار گرفته و احتمال حضورش در گروهی سخت را بالا میبرد و همین مسئله میتواند مشکلساز شود.
آنچه اکنون بیشتر از انتخاب سرمربی برای تیم امید اهمیت دارد، انتخاب تقویمی مناسب از سوی سازمان لیگ برای فصل آینده مسابقات لیگ برتر است تا بازیکنان تیم المپیک بتوانند بدون مشکل و بدون دردسر در اردوها و تمرینات حضور پیدا کنند. اینکه راهی پیدا شود و تعاملی صورت بگیرد که باشگاهها بدون حاشیه، مخالفت یا ریش گرو گذاشتنها، بازیکنان خود را به تیم المپیک بدهند. مشخصاً برنامههای سرمربی بعدی تیم امید برای برگزاری اردوها و زمانبندی تمرینات اهمیت زیادی خواهد داشت. فدراسیون فوتبال از حالا باید برنامههای گزینههای مدنظر خود را گرفته باشد و سازمان لیگ هم در کنار تیم ملی باشد و برنامههای تیم المپیک را در تقویم خود جای دهد.
انتهای پیام/