به گزارش خبرگزاری تسنیم از رشت، روزی بارانی بود و خانه شهید در انتهای جادهای گلآلود در کنار راه آهن تازه تاسیس رشت قرار داشت؛ خانهای پر از مهر و صفا که سرشار از سادگی به دور از تجملات بود.
وقتی وارد خانه شدیم با استقبال مادر گرانقدر شهید فتحعلی حسینپور و برادر و خواهر بزرگوارشان روبهرو شدیم.
مادر شهید بهسختی قدم بر میداشت و وقتی از او خواستیم برایمان از شهید جوانش سخن بگوید گویی همین امروز خبر شهادتش را شنیده باشد با بغضی سنگین و چشمانی سرخ شده از اشک برایمان از جوان برومندش گفت.
مادران همیشه لحظه لحظه بزرگ شدن فرزندانشان را با جزئیات در خاطر دارند و همیشه با آب و تاب فراوان این خاطرات را بیان میکنند؛ مادر شهید حسینپور هم با همین جزییات از فرزند شهیدش برای ما صحبت میکرد و آنچنان با جزئیات که ما را با خود به آن سالهای حماسه و دفاع برد.
وی با اشاره به اینکه فرزند جوانش چقدر با نماز و با خدا بود اظهار داشت: پسرم با فقر درس خواند و با کار کردن روی ماشین مردم خرج تحصیلش را کسب کرد.
مادر شهید فتحعلی حسینپور با بیان اینکه تازه درسش که تمام شد وقتی دید برادر کوچکترش وارد سپاه شده و در جبهههای حق علیه باطل حضور یافته است او هم راهی شد گفت: بعد از اینکه خبر شهادتش آمد از خدا خواستم به من صبر دهد چون همسرم هم از دنیا رفته بود و من تنها مانده بودم.
این مادر گرانقدر شهید با اشاره به اینکه پیکر فرزندم بهعلت شدت سوختگی قابل شناسایی نبود خاطرنشان کرد: از روی گردنبند الله پسرم را شناختم و همانجا از خدا خواستم بر دلم مرهم بگذارد؛ خداوند شما جوانان را نگهدارد تا پا جای پای این شهیدان بگذارید.
برادر شهید فتحعلی حسینپور که خود از رزمندگان دوران دفاع مقدس است با بیان اینکه برادرش در عملیات مرصاد، آخرین عملیات جنگ در سال 1367 در منطقه سومار به شهادت رسید اظهار داشت: خیلیها به برادرم توصیه میکردند الان به منطقه نرود چون ایشان در مراغه خدمت میکرد.
وی با اشاره به اینکه برادرش بر تصمیم خود پافشاری کرده و چون راننده فرمانده گردان بود بعد از مرخصی مجدداً راهی منطقه عملیاتی سومار شده بود گفت: آنها در کمین دشمن قرار گرفتند و هلیکوپترها روی آنها آتش ریختند و در منطقه عملیاتی سومار به فیض شهادت رسیدند.
از خاطرات شهید فتحعلی حسینپور پرسیدیم و حسین حسینپور بیان کرد: خاطرات شهید به بعد از شهادتش برمیگردد و ما ایشان را قبل از شهادتش خوب نمیشناختیم.
وی با تاکید بر اینکه روز تشییع پیکر پاک این شهید گلگونکفن جمعیت بسیاری حضور داشتند و حتی افرادی که اصلاً ما نمیشناختیم آمده بودند افزود: از پیرزنی که در مراسمش گریه میکرد علت حضورش را پرسیدم که آن پیرزن گفت من مسافرش بودم و شهید میآمد دستش را میگرفت و به آنسوی جاده می برد و دم در خانهاش میرساند.
برادر شهید از پیرمردی یاد کرد که مسافر برادر شهیدش بود و گفت: وقتی به مقصد رسیدیم دیدم پولم را در منزل جا گذاشتهام و پولی ندارم و وقتی همه مسافران پیاده شدند من شرمنده هنوز نشسته بودم که شهید حسینپور از من پرسید چرا پیاده نمیشوم و من گفتم پولم را جا گذاشتهام.
وی با اشاره به اینکه شهید حسینپور در آن زمان مبلغ 5 هزار تومان به آن پیرمرد داده بود و گفته بود هر وقت توانستی پس بده خاطرنشان کرد: شهید حسینپور حزب اللهی به آن معنی که در بسیج رفت و آمد کند نبود ولی مقید به فریضه نماز و روزه بود و در کسب نان حلال کوشا بود.
حسین حسینپور با بیان جملاتی از برادرش در واپسین دیدارشان اظهار داشت: شهید میگفت نمیدانم در دل این بسیجیها چیست که من نمیتوانم آنها را تنها بگذارم و باید خودم را به آنها برسانم و خودش را به آنها رساند و شهید شد.
برادر شهید حسینپور عنوان کرد: این شهید بزرگوار پس از اینکه وارد مناطق جنگی شده بود و حال و هوای آنجا را دیده بود تحولی شگرف در او رخ داد بهطوری که نمیتوانست دور از منطقه بماند و تاب و تحمل دوری از جبهه نداشت.
در سوره الأحزاب آیه ٢٣ قرآن کریم میخوانیم:
مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَعَلَیْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَى نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِیلاً
"در میان مؤمنان مردانی هستند که بر سر عهدی که با خدا بستند صادقانه ایستادهاند؛ بعضی پیمان خود را به آخر بردند (و در راه او شربت شهادت نوشیدند) و بعضی دیگر در انتظارند و هرگز تغییر و تبدیلی در عهد و پیمان خود ندادند".
و شهید فتحعلی حسینپور مصداق بارز انسانهای معمولی دور و بر ما است که در بحرانها قهرمان میشوند و در برابر مشکلات کشور سکوت اختیار نکرده و پا در میدان میگذارند.
انتهای پیام/ن