کشتیم که کشتیم دیه‌اش را می‌دهیم!
خودمان اینها را پررو کرده‌ایم، وقتی پول تبدیل به ارزش شود و به خودی خود برای فرد شخصیت و اعتبار و تفرعن بیاورد، باید انتظار داشت که قاتل پولدار لحظه‌ای بعد از جنایت لباس طلبکار بپوشد و فریاد بزند: دیه‌اش را می‌دهیم!
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، ابراهیم رضایی در اینستاگرام خود نوشت: لابد ماجرای تصادف دختر پورشه سوار اصفهانی و فریادهای طلبکارانه‌اش را شنیده‌اید. به نظرم به این پدیده تنها به عنوان گستاخی یک مجرم نباید نگریست، در آن حادثه نباید متوقف شد؛ آنچه خطرناک‌تر از آن صحنه و جان باختن جوانی مظلوم است، شیوع فرهنگی بدیع در جامعه ماست.
#دختر_پورشه‌سوار و پسر پرایدسوار هر دو نماد یک جریان و یک تفکر هستند، یکی نماد تفکر اشرافی‌گری و کاخ‌نشینی و دیگری نماد مردم معمولی این جامعه، نماد پابرهنگان و کوخ‌نشینان.
گروهکی که باور دارند «جهان اگر زیباست مجیز حضور مرا می‌گوید» شان خود را بالاتر از آن می‌بینند که ولو برای مدت کوتاهی تسلیم قانون شوند، اساساً در نگاه اینان قانون و مقررات و پلیس و... همه در خدمت دربار کبریایی ایشان هستند و کسی حق ندارد به این ژن های خوب نگاه چپ بیندازد.
اگر چه این هیولاهای انسان‌نما همیشه در زمین زیست داشته‌اند اما اینکه امروز جسارت و جرات جرم و قانون‌شکنی آن هم در بالاترین سطح آن یعنی آدم‌کشی را یافته‌اند، زنگ خطری جدی است که نیازمند رسیدگی فوری دارد: کشتیم که کشتیم!
این جرات و جسارت ناشی از ترحم و احترامی است که این موجودات عجیب از سوی جامعه دیده‌اند، آنها به هر جا رفته‌اند روی فرش قرمز پا گذاشته‌اند و چنان با جیبشان همه را خریده‌اند و چپ و راست در مقابل‌شان تعظیم کرده‌اند که اکنون به یقین رسیده‌اند در جامعه‌ای که مردمش از صدقه سر ایشان زندگی می‌کنند! نباید حتی برای اندک زمانی خودروی همایونی در پارکینگ قانون بماند!
خودمان اینها را پررو کرده‌ایم، وقتی پول تبدیل به ارزش شود و به خودی خود برای فرد شخصیت و اعتبار و تفرعن بیاورد، باید انتظار داشت که قاتل پولدار لحظه‌ای بعد از جنایت لباس طلبکار بپوشد و فریاد بزند: دیه‌اش را می‌دهیم!
به قول آیت‌الله جوادی آملی ظاهر مردم باطن مسئولان است، یاد وزیر کاخ‌نشینی افتادم که در واکنش به مرگ ده‌ها نفر در حادثه قطار گفت که نگران نباشید همه مسافران بیمه بوده‌اند!
جنگ_فقروغنا ادامه دارد؛ نباید بگذاریم اکثریت نجیب و باشرف این دیار اسیر هوس‌رانی و زیاده‌خواهی اقلیت اشرافی شود.
یادداشت:ایراهیم رضایی
انتهای پیام/
