داستان واقعی «هیچ»ی که میلیون‌ها میلیون ارزش دارد

08 خرداد 1398 - 11:54
اخبار فرهنگی

این داستان واقعی «هیچ»ی است که میلیون‌ها میلیون ارزش دارد. «هیچ»ی که هر روز با آن سر و کار داریم اما نمی‌دانیم از کجا وارد زندگی ما شده است.

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم،‌ انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان مجموعه‌ای چهارجلدی را در قالب آثار علمی تخیلی برای گروه سنی نوجوانان منتشر کرد.

«سلام، من زمین هستم؛ داستان واقعی یک سیاره منحصر به‌فرد»، «سلام، من زمان هستم؛ داستان واقعی یک همسفر»، «سلام، من ربات هستم؛ داستان واقعی یک دوست الکترونیکی» و «سلام، من صفر هستم؛ داستان واقعی «هیچ»ی که میلیون‌ها میلیون ارزش دارد» عناوین این آثار هستند. این مجموعه که به قلم لوکا نوولی نوشته شده با ترجمه حسین ابوالقاسمی روانه بازار کتاب شده است.

نوولی در این آثار تلاش دارد تا با زبانی داستانی مخاطب نوجوان خود را با زمین،‌ زمان، صفر و ربات آشنا کند. او برای این کار، نگاهی انداخته به پیشینه بررسی هریک از این مباحث در طول تاریخ و سرانجام به زمان حاضر و تأثیر هر کدام از این موضوعات در عصر حاضر پرداخته است.

در بخش‌هایی از کتاب «من زمین هستم» می‌خوانیم: من معمولاً دوست دارم صدای خود را از طریق باد، دریا یا رعدی که پس از برق شنیده می‌شود، به گوش شما برسانم. اما الان استثنایی قائل می‌شوم و با کلمات این کتاب با شما سخن می‌گویم. پیش از هر چیز باید هشدار بدهم که من همیشه به شما بسیار نزدیکم؛ هرجایی که باشید من هم هستم.

من همه‌جا هستم، زیر پای شما، اطراف شما. گوش کنید.

تصویرگری این آثار نیز برعهده نوولی است. او با استفاده از تصویر سعی کرده تا مفهوم هر یک از این موضوعات را به شیوه‌ای بهتر به مخاطب توضیح دهد؛ کاری که به نظر می‌رسد از پس آن برآمده است.

در بخشی از کتاب «سلام، من صفر هستم» می‌خوانیم: داستان واقعی و عجیب آقای هیچ و اینکه چه‌طور به عددی سحرآمیز تبدیل شد که توانایی باز کردن درهای بی‌نهایت، ایجاد جهان و 10 برابر کردن اعداد همراهش را دارد.

داستانی که از هندوستان شروع می‌شود؛ تا شرق و غرب عالم گسترش می‌یابد و در رایانه‌ها و تلفن‌های همراه امروزی ادامه دارد. صفر، در کنار برادرش «یک» می‌تواند نمایانگر همه اعداد و کلمات باشد. اگر دقیق نگاه کنیم، این داستانی است با چاشنی امید برای کسانی که احساس می‌کنند مثل «صفر» هستند؛ حال آنکه اعداد بسیاری در درون و بیرون خود دارند.

در ابتدای کتاب «سلام، من ربات هستم» که با ترجمه علی خاکبازان منتشر شده است نیز می‌خوانیم: این داستان توسط رباتی به شماره شناسایی آسیموف 07101947 در سال 2047 گفته شده است. زمانی آدم‌آهنی‌ها برای سرگرمی بودند و فقط ظاهرشان کمی شبیه انسان بود، اما امروزه تا حد زیادی به همراهانی تبدیل شده‌اند که به حرف‌هایتان گوش می‌دهند و از اشتباهاتشان درس می‌گیرند - حتی از شما.